Wyrok NSA z dnia 28 czerwca 2022 r., sygn. II GSK 153/19
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Dorota Dąbek Sędzia NSA Wojciech Kręcisz (spr.) Sędzia NSA Andrzej Kuba protokolant Konrad Piasecki po rozpoznaniu w dniu 28 czerwca 2022 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej P. Sp. z o.o. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 października 2018 r. sygn. akt VI SA/Wa 74/18 w sprawie ze skargi P. Sp. z o.o. w W. na decyzję Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej z dnia 7 listopada 2017 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w przedmiocie nałożenia obowiązku zastosowania stawki z tytułu połączeń głosowych 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od P. Sp. z o.o. w W. na rzecz Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 17 października 2018 r., sygn. akt VI SA/Wa 74/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę P. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej z dnia 7 listopada 2017 r., nr DHRT.WORK.609.13.2016.31, w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności części decyzji.
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku złożyła Spółka zaskarżając ten wyrok w całości i wnosząc o jego uchylenie oraz przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania WSA w Warszawie, względnie o: uchylenie zaskarżonego wyroku w całości oraz uchylenie w całości decyzji II i poprzedzającej ją Decyzji I oraz zasądzenie na rzecz P. kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.
Zaskarżonemu orzeczeniu, działając na podstawie art. 174 pkt 1 i 2 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z ze zm.), dalej: "p.p.s.a." zarzuciła naruszenie:
1. art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) p.p.s.a. w zw. z art. 158 § 1 i art. 156 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1257, dalej "k.p.a.") w zw. z art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1907 ze zm.; dalej "Pt") w zw. z art. 8 ust. 4 i art. 13 ust. 3 dyrektywy 2002/19 oraz art. 16 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej (dalej "KPP UE") - poprzez oddalenie skargi P. na decyzję o odmowie stwierdzenia nieważności Decyzji MTR 2007 w zakresie pkt I ppkt 3 sentencji tej decyzji, mimo że rozstrzygnięcie zawarte w tym punkcie Decyzji MTR 2007 stanowiło o rażącym naruszeniu przez Prezesa UKE art. 40 ust. 2 Pt w zw. z art. 8 ust. 4 i art. 13 ust. 3 dyrektywy o dostępie oraz art. 16 KPP UE, bowiem nakładało na P.obowiązek przedstawiania Prezesowi UKE corocznego uzasadnienia wysokości stawki MTR w oparciu o ponoszone koszty, mimo że obowiązek ten nie był oparty na charakterze stwierdzonego problemu rynkowego oraz nie był proporcjonalny i uzasadniony w świetle celów określonych w art. 8 dyrektywy 2002/21/WE - co na gruncie orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej też "TSUE" lub "Trybunał") oraz Sądu Najwyższego jest niedopuszczalne na gruncie powyższych przepisów;
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
