Interpretacja indywidualna z dnia 16 lutego 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.934.2023.3.DJ

Możliwość rozliczenia się w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dzieci.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 grudnia 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 20 grudnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości rozliczenia się w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dzieci. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwania – pismami z 1 lutego 2024 r. (wpływ 1 lutego 2024 r.) oraz z 12 lutego 2024 r. (wpływ 12 lutego 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pani samotną matką dwóch córek - X i Y. Niestety w świetle ustawy tak nie jest. Od ponad trzech lat jest Pani w trakcie rozwodu, a to oznacza że nie jest Pani jeszcze rozwódką. Od (…) 2016 r. ma Pani z mężem rozdzielność majątkową, a od (…) 2020 r. w eskorcie policji uciekła Pani wraz z córkami od męża. Sprawa rozwodowa toczy się w Sądzie w (...). Wniosek o rozwód wpłynął (…) 2020 r., pierwsza rozprawa odbyła się (…) 2022 r. Drugą rozprawę mają Państwo wyznaczoną na (…) 2024 r.

Mąż po tym, gdy się Pani wyprowadziła i wszystko mu zostawiła związał się z kochanką, z którą pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym. Od (…) 2020 roku zmuszona była Pani uciekać najpierw do swoich rodziców, następnie do (...), aż udało się osiąść w (...). Przez ponad półtora roku mieszkała Pani z córkami w niewielkiej kawalerce szukając lepiej płatnej pracy w (...). Po tym jak udało się sprzedać dom chciała Pani kupić jakieś mniejsze mieszkanie dla córek, żeby nie mieszkać w kawalerce swojej siostry, ale nie mogła Pani, bo mąż nie płacił rat kredytu. Z pomocą przyszli Pani rodzice, którzy razem z Panią i drugą siostra wzięli kredyt, który w rzeczywistości to Pani spłaca. Mąż przez dwa lata miał kontakty z dziewczynkami tylko w obecności kuratora, w co drugą sobotę w godzinach od (…) do (…). Dopiero od połowy tego roku może je zabierać na weekend do (...). Mąż nie ustaje w nękaniu Pani. Nasyła do Pani MOPS, wypisuje po nocach. Pani starsza córka bardzo to przeżywa, nie umie poradzić sobie z emocjami, a ponieważ mąż nie godzi się na terapię u psychologa musi Pani występować o zgodę zastępczą do sądu, lub szukać prywatnej doraźnej pomocy psychologicznej dla niej. Po raz kolejny musi Pani zapłacić Pani Adwokat, żeby złożyła taki pozew do sądu.