Wyrok SN z dnia 13 grudnia 2022 r., sygn. II CSKP 765/22
Nie ma w szczególności podstaw do przyjęcia, że na podstawie art. 494 § 1 k.c. w związku ze stosowanym w drodze analogii art. 395 § 2 zd. 1 k.c. wygasają postanowienia umowne związane z prawem odstąpienia od umowy zmodyfikowanym przez art. 492 zd. 1 k.c. Przeciwny pogląd oznaczałby bowiem, paradoksalnie, że na skutek odstąpienia od umowy wygasałoby również przewidziane w niej uprawnienie kształtujące do takiego odstąpienia. Nie wygasa również przewidziane w umowie postanowienie dotyczące kary umownej, które jest funkcjonalnie związane z uprawnieniem do odstąpienia od umowy z powodu niewykonania przez jedną ze stron zobowiązania o charakterze niepieniężnym
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Mariusz Łodko (przewodniczący)
SSN Jacek Grela
SSN Tomasz Szanciło (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa R.S. przeciwko S. w G. o zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 13 grudnia 2022 r., skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 13 marca 2020 r., sygn. akt I ACa 1003/17,
I. uchyla zaskarżony wyrok częściowo, tj. co do:
1) punktu 1 lit. a ponad kwotę 389.100 zł (trzysta osiemdziesiąt dziewięć tysięcy sto złotych) z odsetkami od dnia 24 stycznia 2012 r.,
2) punktu 1 lit. b w całości,
3) punktu 4 w całości
i w tym zakresie przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu w Poznaniu do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego;
II. oddala skargę kasacyjną w pozostałym zakresie.
Uzasadnienie
Wyrokiem z 13 marca 2020 r. Sąd Apelacyjny w Poznaniu zmienił zaskarżony wyrok Sądu Okręgowego w Poznaniu z 29 maja 2017 r., którym Sąd ten zasądził od pozwanego S. w G. (dalej: „S.”) na rzecz powódki R.S. kwotę 1 652 539,70 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 24 grudnia 2011 r. do dnia zapłaty – w ten sposób, że obniżył tę kwotę do kwoty 389 100 zł ze wskazanymi odsetkami, rozdzielając stosunkowo koszty procesu, obciążając nimi powódkę w 95%, a pozwanego w 5%, oddalając apelację pozwanego w pozostałym zakresie i apelację powódki w całości oraz obciążając powódkę kosztami postępowania apelacyjnego.
W toku rozpoznania sprawy Sąd pierwszej instancji ustalił, w zakresie istotnym dla rozstrzygnięcia sprawy na obecnym etapie, że powódka współpracowała do 11 marca 2010 r. ze Szpitalem w K., prowadząc tam pracownię kardiologiczno-inwazyjną. Wykonała tam szereg tzw. świadczeń ponad limitowych.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
