Wyrok SN z dnia 30 lipca 2021 r., sygn. V CSKP 188/21
W sytuacji, gdy umowa między stronami zawiera zobowiązanie przemienne, a sąd drugiej instancji zmienia wyrok sądu pierwszej instancji bez wystarczającego wyjaśnienia podstaw prawnych swojej decyzji oraz bez pełnej oceny przedstawionych dokumentów, Sąd Najwyższy powinien uchylić taki wyrok i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania, aby zapewnić właściwą ocenę wszystkich istotnych dla sprawy okoliczności.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Małgorzata Manowska (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Tomasz Szanciło
SSN Kamil Zaradkiewicz
w sprawie z powództwa J. sp. z o.o. w S. przeciwko M. sp. z o.o. w G. (poprzednio: S. sp. z o.o. w G.) o zapłatę kwoty 716.200,48 złotych oraz z powództwa J. sp. z o.o. w S. przeciwko M. sp. z o.o. w G. (poprzednio: S. sp. z o.o. w G.) o zapłatę kwoty 93.382,02 euro po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Cywilnej w dniu 30 lipca 2021 r., skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…) z dnia 7 listopada 2019 r., sygn. akt V AGa (…),
uchyla zaskarżony wyrok częściowo, to jest w pkt. B w całości i sprawę w tym zakresie przekazuje Sądowi Apelacyjnemu w (…) do ponownego rozpoznania oraz rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
W połączonych do wspólnego rozpoznania sprawach z powództw J. sp. z o.o. z siedzibą w S. przeciwko S. sp. z o.o. z siedzibą w G. o zapłatę kwoty 716.200,48 zł z odsetkami ustawowymi (sygn. akt X GC (…)) oraz o zapłatę kwotę 93.283,02 euro z odsetkami ustawowymi za opóźnienie (sygn. akt X GC (…)), Sąd Okręgowy w G. wyrokiem z dnia 23 kwietnia 2018 r. oddalił powództwo o zapłatę kwoty 716.200,48 zł oraz zasądził na rzecz powoda kwotę 93.283,02 euro z ustawowymi odsetkami za zobowiązanie walutowe od 1 lutego 2018 r. do dnia zapłaty.
W sprawie o zapłatę kwoty 716.200,48 zł, Sąd Okręgowy ustalił, że powódkę łączyła z V. sp. z o.o. umowa z dnia 28 stycznia 2013 r. o podwykonawstwo robót żelbetonowych i murowych związanych z budową obiektu przy ul. G. w G., których inwestorem była pozwana. Z umowy tej wynikało m.in., że V. sp. z o.o. zawarł z pozwaną umowę o wykonawstwo tych robót. Strony ustaliły wynagrodzenie ryczałtowe w wysokości 2.720.000,00 zł netto a dla celów porządkowych wskazały, że ekwiwalent wynagrodzenia w euro wynosi 650.639,88 euro. W związku z wykonywaniem umowy powódka wystawiła na rzecz V. sp. z o.o. cztery faktury VAT na łączną kwotę 1.349.380,45 zł. Spółka ta przelała na rzecz powódki w dniu 24 kwietnia 2013 r. kwotę 500.000,00 zł tytułem zapłaty należności wynikającej z faktury VAT nr (…) oraz nr (…), w dniu 25 marca 2013 r. kwotę 300.000,00 zł tytułem faktury VAT nr (…), w dniu 5 kwietnia 2013 r. kwotę 50.000,00 na poczet faktury VAT nr (…) oraz w dniu 9 kwietnia 2013 r. kwotę 70.000,00 zł na poczet faktury VAT nr (…). Łącznie V. sp. z o.o. w W. przelała na rzecz powódki kwotę 920.000,00 zł. Z kolei w dniu 2 kwietnia 2013 r. powódka, jako cesjonariusz, V. sp. z o.o., jako cedent, oraz pozwana, jako dłużnik, zawarły umowę przelewu wierzytelności, w której cedent oświadczył, iż przysługuje mu wierzytelność od dłużnika w kwocie 369.765,93 euro brutto. Następnie w dniu 25 kwietnia 2013 r. powódka oraz V. sp. z o.o. zawarły aneks do umowy z dnia 28 stycznia 2013 r., w którym ustaliły, że za wykonanie prac powódka otrzyma wynagrodzenie ryczałtowe w wysokości 841.842,91 euro.
Oceniając zebrany w sprawie materiał dowodowy, Sąd Okręgowy przyjął za wiarygodne twierdzenia strony pozwanej, iż nie wiedziała o aneksach zawieranych do umowy podwykonawczej z dnia 28 stycznia 2013 r., skoro aneksy te były zawierane między powódką i V. sp. z o.o. a nie widniały na nim podpisy przedstawicieli pozwanej oraz nie został dołączony dowód nadania stronie pozwanej korespondencji zawierającej aneksy. Sąd podkreślił ponadto, że w aktach sprawy nie ma dokumentacji rozliczeniowej poszczególnych etapów prac wykonywanych przez powódkę. Jednocześnie powódka nie zgłosiła wniosku o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego z zakresu księgowości. Brak takiego wniosku oraz dokumentacji rozliczeniowej uniemożliwiał, w ocenie Sądu pierwszej instancji, weryfikację twierdzeń powódki. Sąd stwierdził przy tym, że od podwykonawcy wymaga się zachowania szczególnej staranności w prowadzeniu dokumentacji dotyczącej podejmowanych przez niego czynności, a w innym wypadku podwykonawca musi liczyć się z tym, iż w ewentualnym procesie zostanie pozbawiony możliwości przedstawienia środków dowodowych na wskazywane przez siebie w pozwie okoliczności. Przyjmując, że powódka nie udowodniła zawartych w pozwie twierdzeń, Sąd Okręgowy oddalił powództwo o zapłatę kwoty 716.200,48 zł.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
