Obowiązkowa ochrona OC dla biur z niższą sumą gwarancyjną

Przedsiębiorcy wykonujący działalność gospodarczą polegającą na usługowym prowadzeniu ksiąg rachunkowych mają obowiązek zawarcia umowy ubezpieczenia dotyczącego odpowiedzialności cywilnej w razie wystąpienia szkody wyrządzonej na skutek prowadzenia tej formy działalności. Minimalna suma gwarancyjna, na którą może być zawarte ubezpieczenie, wynosi w 2020 r. 42 571 zł. Może to obniżyć koszt ubezpieczeń, ale nie musi. Na pewno jednak zmniejszy się wartość obowiązkowej minimalnej ochrony ubezpieczeniowej OC.

Dla przedsiębiorców wykonujących działalność z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych minimalna suma gwarancyjna obowiązkowego ubezpieczenia OC, w odniesieniu do jednego zdarzenia, którego skutki objęte są umową ubezpieczenia, wynosi równowartość w złotych 10 000 euro. Kwotę określoną w euro ustala się przy zastosowaniu kursu średniego ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski po raz pierwszy w roku, w którym umowa ubezpieczenia OC została zawarta. Średni kurs euro na pierwszy dzień 2020 r., tj. 2 stycznia 2020 r., wynosił 4,2571 zł/euro. Tym samym w 2020 r. minimalna suma gwarancyjna ubezpieczenia OC, w odniesieniu do jednego zdarzenia, którego skutki objęte są umową ubezpieczenia, wynosi 42 571 zł (10 000 euro x 4,2571 zł/euro). Kwota ta jest mniejsza od obowiązującej w 2019 r. o 445 zł.

Tym samym przedsiębiorcy rozpoczynający działalność usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych w 2020 r. lub przedłużający w trakcie roku 2020 swoje polisy OC mogą je zawierać na nieco niższą kwotę minimalną. Może to skutkować (choć nie musi) nieco mniejszą kwotą składek obowiązkowego ubezpieczenia oferowaną przez firmy ubezpieczeniowe. Należy jednak pamiętać, że jest to minimalna suma gwarancyjna tj. że w razie szkody ubezpieczyciel wypłaci odszkodowanie tylko do wysokości tej sumy. Dlatego też przedsiębiorcy prowadzący usługowo księgi rachunkowe powinni ( i to zazwyczaj robią) wykupić też ubezpieczenie nadwyżkowe oraz dobrowolne. Ubezpieczenie nadwyżkowe jest związane z tym, że jeśli ma się „dużych” klientów, wypłata z ubezpieczenia obowiązkowego może być niewystarczająca na pokrycie roszczeń klienta. Z kolei ubezpieczenie dobrowolne związane jest z tym, że ubezpieczenie obowiązkowe nie obejmuje innych ryzyk, które mogą być związane z prowadzeniem tej działalności takich jak:

• ryzyko wynikające z czynności kadrowo-płacowych (obliczanie wynagrodzeń, składek ZUS, US, dofinansowań)
• ryzyko wynikające z doradztwa podatkowego (prowadzenie ksiąg podatkowych, sporządzanie zeznań i deklaracji),
• ryzyko związane z zapewnieniem bezpieczeństwa danych osobowych,
• polegających na uszkodzeniu, zniszczeniu lub utracie mienia, wyrządzonych przez ubezpieczonego małżonkowi, wstępnemu, zstępnemu, rodzeństwu, a także powinowatemu w tej samej linii lub stopniu, osobie pozostającej w stosunku przysposobienia oraz jej małżonkowi, jak również osobie, z którą ubezpieczony pozostaje we wspólnym pożyciu;
• wyrządzonych przez ubezpieczonego, który przestał spełniać warunki, o których mowa w art. 76a ust. 3 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości, chyba że szkoda została wyrządzona w związku z prowadzoną działalnością w czasie, w którym ubezpieczony spełniał te warunki;
• polegających na zapłacie kar umownych;
• powstałych wskutek działań wojennych, stanu wojennego, rozruchów i zamieszek, a także aktów terroru.

Podstawa prawna:

• §2, §4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 6 listopada 2014 r. w sprawie obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej przedsiębiorców wykonujących działalność z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych - Dz. U.  z 2014 r. poz. 1616,

• art. 76 a ust. 3, art. 76h ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości - j.t. Dz. U. z 2019 r. poz. 351, ost. zm. Dz.U z 2019 r. poz. 1680

Oprac. Paweł Muż