Przedsiębiorcy, którzy decydują się na zatrudnianie osób do prac sezonowych, mają do wyboru kilka form współpracy. Do najpopularniejszych z nich należą przede wszystkim umowa o pracę (w tym umowa w celu przygotowania zawodowego młodocianego), umowy cywilnoprawne czy umowa o pracę tymczasową. Najbardziej opłacalną formą zatrudnienia dla przedsiębiorców poszukujących osób do prac sezonowych będą umowy

W okresie letnim wzrasta zapotrzebowanie na pracę sezonową. Praca ta ma charakter przejściowy, dlatego pracodawcy szukają najkorzystniejszych form zatrudnienia, które pozwalają zaoszczędzić na kosztach pracy oraz umożliwiają szybkie i łatwe zakończenie współpracy. Szanse przejściowego zwiększenia stanu zatrudnienia w tym okresie daje zawarcie umów cywilnoprawnych, szczególnie umów o dzieło lub zlecenia

Od 22 lutego 2016 r. umowa na czas określony z tym samym pracownikiem nie może być zawarta na okres dłuższy niż 33 miesiące. Nie można również zawierać z jednym pracownikiem więcej niż trzech tego rodzaju umów. Jednak te limity nie dotyczą sytuacji, gdy umowa na czas określony jest zawierana na zastępstwo, w celu wykonywania pracy dorywczej lub sezonowej oraz na okres kadencji. Ponadto nie stosujemy

Zatrudniając osoby do prac sezonowych przedsiębiorcy kierują się głównie tym, aby ponieść jak najmniejsze koszty zatrudnienia takich osób. Ważna jest też dla nich możliwość łatwego rozwiązania umowy z osobą wykonującą prace sezonowe. Dlatego najkorzystniejszą formą zatrudnienia takich osób są umowy cywilnoprawne, np. zlecenia lub o dzieło.

Prace sezonowe nie są zdefiniowane ani wyodrębnione w polskim prawie pracy. Zaliczamy do nich wszelkie prace, na które zapotrzebowanie występuje wyłącznie przez pewien okres. Zwykle kojarzymy je z rolnictwem, ogrodnictwem, sadownictwem czy gastronomią. O wyborze podstawy zatrudnienia sezonowego decyduje rodzaj pracy do wykonania oraz okres, przez który ma być ona świadczona. Z reguły pracodawcy działający

Pracownikami sezonowymi są osoby wykonujące pracę ściśle związaną z daną porą roku, niezależnie od podstawy prawnej swojego zatrudnienia. Wybór formy zatrudnienia pracowników sezonowych zależy wyłącznie od ustaleń dokonanych między osobą zatrudniającą a pracownikiem sezonowym.

W okresie urlopowym często powstaje potrzeba zastąpienia wypoczywających pracowników. W tym celu wykorzystywane są zwykle formy zatrudnienia najmniej obciążające finansowo firmę (np. umowy o dzieło) i takie, które nie wiążą zakładu z sezonowym pracownikiem. Mimo krótkiego okresu zatrudnienia tych osób, mogą one w tym czasie zachorować. Wówczas powstają wątpliwości, jak prawidłowo ustalić podstawę wymiaru

Pracownikami sezonowymi są osoby wykonujące pracę ściśle związaną z daną porą roku, niezależnie od podstawy prawnej swojego zatrudnienia. Wybór formy zatrudnienia pracowników sezonowych zależy wyłącznie od ustaleń dokonanych między osobą zatrudniającą a pracownikiem sezonowym. Podpowiadamy, czym się kierować przy zatrudnieniu pracownika na sezon, aby ograniczyć koszty i nie narazić się na zarzuty organów

Zatrudniliśmy pracownika od 1 października br. na umowę na czas określony na 2 miesiące. Pracownik wykonuje pracę na stanowisku palacza. Nie chcieliśmy go zatrudniać na cały sezon grzewczy, bo nie wiemy, czy się sprawdzi. Poza tym nie wiemy dokładnie, do kiedy będziemy potrzebowali tego pracownika. Czy z pracownikiem, którego będziemy zatrudniać tylko podczas sezonu grzewczego, możemy zawrzeć jedynie

Za pracę sezonową uważa się umownie pracę uzależnioną od pory roku, warunków atmosferycznych, która trwa przez określony czas. Pracownikiem sezonowym jest pracownik, który pracuje przy tego rodzaju pracach. Nie ma natomiast prawnie uregulowanej definicji pracy sezonowej.