Przedstawienie Sądowi Najwyższemu w trybie art. 391 k.p.c. zagadnienia prawnego wymaga należytego ustalenia stanu faktycznego sprawy.
Powierzenie stwierdzenia nabycia uprawnień przewidzianych w ustawie z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. Nr 17, poz. 75 ze zm.) Kierownikowi Urzędu d/s Kombatantów i Osób Represjonowanych nie oznacza, iż dopiero z datą orzeczenia kombatant lub osoba represjonowana nabywa prawo określone ustawą. Kierownik
Cofnięcie rewizji nadzwyczajnej, uznane przez Sąd Najwyższy za dopuszczalne, powoduje umorzenie postępowania z rewizji nadzwyczajnej.
Pracownikom kierownictwa i dozoru ruchu kopalń, wymienionym w załączniku nr 3 do rozporządzenia Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 21 stycznia 1984 r. w sprawie określenia niektórych stanowisk pracy górniczej oraz stanowisk pracy zaliczanej w wymiarze półtorakrotnym przy ustalaniu prawa do górniczej emerytury lub renty (Dz. U. Nr 10, poz. 4 ze zm.) przysługuje przelicznik 1,8 za każdy rok
Dla uchylenia uchwały Krajowej Rady Notarialnej po upływie 6 miesięcy od jej wydania niezbędne jest, aby uchwała taka rażąco naruszała prawo.
Orzeczenie kary dyscyplinarnego wydalenia z pracy w urzędzie, z chwilą jego uprawomocnienia się, powoduje rozwiązanie stosunku pracy z objętym tym orzeczeniem mianowanym urzędnikiem państwowym. Warunkiem oceny zachowania pracownika jako porzucenia pracy jest to, by w momencie, do którego ocena ta się odnosi, między stronami istniał stosunek pracy.
1) Zniesienie państwowego biura notarialnego jest równoznaczne z likwidacją zakładu pracy w rozumieniu przepisów art. 6 ust. 1 pkt 5 i ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 10 lipca 1985 r. o rocznych nagrodach z zakładowego funduszu nagród w państwowych jednostkach organizacyjnych nie będących przedsiębiorstwami państwowymi (Dz. U. Nr 32, poz. 141 ze zm.). 2) Pracownik zniesionego państwowego biura notarialnego
1) Art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. o zasadach tworzenia zakładowych systemów wynagradzania (jednolity tekst: Dz. U. z 1990 r., Nr 69, poz. 407) pozwalający na odmienną niż wynikająca z powszechnie obowiązujących przepisów regulację w zakładowych porozumieniach płacowych wysokości nagrody jubileuszowej, zasad ustalania okresów pracy i innych okresów uprawniających do tej nagrody, a
Odliczanie z wynagrodzenia za pracę na podstawie art. 87 § 7 k.p. kwot wypłaconych w poprzednim terminie płatności za okres nieobecności w pracy, za który pracownik nie zachowuje prawo do wynagrodzenia, nie wymaga zgody pracownika (art. 91 zd. pierwsze k.p.).
1. Wraz z uchyleniem ustawy z dnia 29 czerwca 1983 r. o poprawie gospodarki przedsiębiorstwa państwowego oraz o jego upadłości (Dz. U. Nr 36, poz. 165) odpadła podstawa do wydania z mocy jej art. 46 rozporządzenia przez Radę Ministrów, a tym samym moc obowiązującą utraciło także rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 września 1984 r. w sprawie zaspokojenia przez Skarb Państwa niektórych roszczeń pracowniczych
Odliczanie z wynagrodzenia za pracę na podstawie art. 87 § 7 k.p. kwot wypłaconych w poprzednim terminie płatności za okres nieobecności w pracy, za który pracownik nie zachowuje prawo do wynagrodzenia, nie wymaga zgody pracownika (art. 91 zd. pierwsze k.p.).
Sprawy o zniesienie wspólnośc1 majątkowej małżeńskiej - bez względu na wartość przedmiotu sprawy - należą do właściwości rzeczowej sądu rejonowego.
Treść normatywna art. 482 k.c. nie daje podstaw do różnicowania zaległych odsetek ze względu np. na tytuł prawny ich naliczania.
Sąd orzekając o zwrocie kosztów procesu nie bada, czy w umowie określającej wysokość wynagrodzenia za czynności adwokackie uwzględniono charakter i stopień zawiłości sprawy oraz wymagany zakład pracy (§ 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 4 czerwca 1992 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie w postępowaniu przed organami wymiaru sprawiedliwości Dz.U. nr 48, poz. 220).
Nie jest 'rażącym naruszeniem prawa' w rozumieniu art. 417 § 1 k.p.c. niezastosowanie przez sąd przepisu uznanego przez Trybunał Konstytucyjny za niezgodny z Konstytucją, gdy Sejm uznał orzeczenie Trybunału za zasadne.