Nie można podzielić poglądu skarżącego, iż w sytuacji gdy Urząd Skarbowy określił wartość użytkowania wieczystego dla potrzeb wymiaru opłaty skarbowej to decyzja ta wiąże organy podatkowe na podstawie art. 194 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ w zakresie wartości tego prawa określonego na podstawie art. 14 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992

Nie ulega wątpliwości, że wartość nieruchomości ustalona przez biegłych odbiega od ceny sprzedaży o 111,39 procent. W tej sytuacji zachodziła podstawa określona w art. 14 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ do obciążenia strony kosztami opinii biegłych. Nie miały więc w tym przypadku zastosowania przepisy art. 264 i art

Decyzje wydawane na podstawie art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ tj.: decyzje określające kwoty, o które chodzi w powołanym przepisie, w innej wysokości aniżeli zadeklarowana przez podatnika mają charakter deklaratoryjny /art. 21 par. 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - Dz.U. nr 137

Rozlewanie gazu do butli gazowych, rozprowadzonych na użytek ludności jest działalnością o charakterze komunalnych usług konsumpcyjnych i jako taka należy do "usług podstawowych" /określenie z tekstu planu zagospodarowania przestrzennego/.

do dnia 19 października 2001 r. tj. do dnia wejścia w życie art. 139 ust. 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179 ze zm./, dodanym przez art. 1 pkt 39 lit. "b" ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. /Dz.U. nr 100 poz. 1084/ orzeczenia dyscyplinarne nie podlegały kognicji Naczelnego Sądu Administracyjnego. Nie oznacza to jednak, iż w stosunku do postępowania o stwierdzenie nieważności

Każde rozstrzygnięcie prawne, które ma znamiona rozstrzygnięcia merytorycznego w sprawie i kształtuje sytuację prawną strony, należy traktować jako rozstrzygnięcie, na podstawie którego strona "nabywa prawa."

Przez koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów należy rozumieć takie wydatki podatnika, które prowadzą do osiągnięcia przychodów oraz dotyczą przychodów otrzymanych lub należnych w danym roku. Wobec tego są to wydatki związane z już istniejącymi źródłami przychodów, a nie z tworzeniem nowych źródeł przychodu.

Skoro decyzja nakazująca rozbiórkę budynku mieszkalnego jest ostateczna i funkcjonuje w obrocie prawnym, słusznie organy orzekające w sprawie negatywnie rozpatrzyły wniosek o wydanie pozwolenia na wykonanie w tym budynku przyłącza gazowego i wewnętrznej instalacji gazowej.

1. Umowa o częściowe zniesienie współwłasności nieruchomości posiada skutek prawnorzeczowy i skarżący stał się współwłaścicielem nieruchomości już w dacie zawarcia tej umowy przed notariuszem. 2. Fakt wpisania w dziale III Księgi Wieczystej ostrzeżenia o zakazie zbywania i obciążania udziału innych współwłaścicieli nie ma żadnego znaczenia dla oceny prawa skarżącego do dysponowania nieruchomością na

Organ podatkowy obowiązany jest nie tylko do ustalania, czy zachodzą przesłanki wymienione w art. 67 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, lecz także obowiązany jest do wyważenia interesu społecznego z indywidualnym interesem strony, gdyż zobowiązuje go do tego art. 2 Konstytucji RP w każdym przypadku, w którym w sprawie ma zastosowanie norma

Uchylenie decyzji i zastąpienie rozstrzygnięcia uchylonej decyzji takiej samej treści rozstrzygnięciem jest naruszeniem przepisów prawa. W takim bowiem razie organ odwoławczy, zgodnie z art. 138 par. 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego, utrzymuje w mocy zaskarżoną decyzję. W razie gdy jest wadliwe uzasadnienie decyzji organ zastępuje prawidłowym uzasadnieniem. W sprawie będącej przedmiotem

1. Organizacje społeczne, których celem statutowym jest ochrona środowiska, jako że działają w szeroko rozumianym interesie społecznym, korzystają ze szczególnej legitymacji procesowej w tej materii. Przeto, bez wątpliwej potrzeby odwoływania się do treści art. 31 par. 1 Kpa w kwestii interesu społecznego, wypadnie zważyć, iż na wspomniany interes prawny innych osób, warunkujący legitymację skargową

W art. 50 ust. 5 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ nie określono terminu wydawania przez organ budowlany decyzji nakładającej na inwestora obowiązek uzyskania pozwolenia na wykonanie określonego obiektu lub robót budowlanych, ma jąć jednak na względzie, że ustawa daje organowi /ust. 2/ 30 dni na zajęcie stanowiska w sprawie złożonego zgłoszenia, należy przyjąć

Stosownie do art. 10 ustawy z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej (...) od 23 lutego 2000 r. art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o scalaniu i wymianie gruntów /Dz.U. 1989 nr 58 poz. 349/ otrzymał następujące brzmienie: "Postępowanie scaleniowe lub wymienne przeprowadza na koszt Skarbu Państwa z zastosowaniem art. 4

Utworzone w związku z zabudową części korytarza piwnicznego pomieszczenie zachowuje charakter pomieszczeń na które przeznaczono tę część budynku i będzie użytkowane tak jak i one, tzn. jako piwnica.

Wydanie inwestorowi decyzji o pozwoleniu na budowę w sytuacji, gdy decyzja o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu była wydana na rzecz inwestora zastępczego, nie uzasadnia orzeczenia o stwierdzeniu nieważności pozwolenia na budowę. Nie w każdym też wypadku zasadne jest stwierdzenie nieważności pozwolenia na budowę inwestycji realizowanej etapami. Nie występuje zwłaszcza przesłanka

Decyzja wydana na podstawie art. 51 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ nie może ograniczać się do nakazania inwestorowi, właścicielowi lub zarządcy przedłożenia określonej dokumentacji, ekspertyz i ocen, ale musi wskazywać przede wszystkim konkretne czynności faktyczne mające na celu doprowadzenie wykonywanych robót do stanu zgodnego z prawem.

Rejestracja przez przedsiębiorcę znaku towarowego, którego elementem jest znak towarowy konkurenta, funkcjonującego na rynku od wielu już lat, pozwala na przyjęcie domniemania, że wspomniany przedsiębiorca świadomie naruszył cudze prawo własności, a także i zasady współżycia społecznego. Tym samym istnieją uzasadnione podstawy do unieważnienia prawa z rejestracji na podstawie art. 8 pkt 1 ustawy z

Zasada trwałości ostatecznych decyzji administracyjnych /art. 16 par. 1 zd. 1 Kpa/ wymaga ścisłego przestrzegania granic rozpoznania sprawy przeznaczonych dla konkretnego, przewidzianego przez kodeks postępowania administracyjnego trybu eliminacji z obrotu prawnego ostatecznej decyzji administracyjnej. Przesłanki stosowania każdego z tych trybów nie mogą być stosowane zamiennie, bądź łącznie w ramach

1. Przepisy prawa przewidują dwa odrębne powody sprzeciwu. Pierwszym, zgodnie z art. 30 ust. 1 lit. "a" ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 105 poz. 1126 ze zm./ jest niedopełnienie przez inwestora we właściwym terminie obowiązku uzupełnienia brakujących dokumentów, mimo wezwania go do tego przez organ postanowieniem. Drugim rodzajem sprzeciwu, znajdującym oparcie w art.

Nie może być traktowane, zwłaszcza jako wypełnienie przez osobę ubiegającą się o wydanie pozwolenia na budowę obowiązku wykazania prawa do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, określonego w art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126/, powoływanie się - zamiast wyraźnej zgody - na milczenie podmiotu, od którego zależy powstanie wymaganego

Decyzja udzielająca pozwolenia na wznowienie robót budowlanych musi być oparta na ocenie, czy dany obiekt spełnia wszystkie wymagania techniczno-budowlane, określone przede wszystkim w rozporządzeniu Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14 grudnia 1994 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie /Dz.U. 1999 nr 15 poz. 140 ze zm./ oraz art

Układ Europejski został podpisany i ratyfikowany przed wejściem w życie aktualnie obowiązującej Konstytucji. Istotnie ten akt prawny po raz pierwszy uregulował precyzyjnie miejsce w hierarchii aktów prawnych umów międzynarodowych. Ponieważ pod rządami poprzednio obowiązującej Konstytucji obowiązywał inny tryb ratyfikacji umów międzynarodowych, ustawodawca musiał się również odnieść do wcześniej podpisanych

W decyzji wydanej na podstawie art. 151 par. 2 Kpa organ powinien w sposób wyraźny, nie budzący wątpliwości stwierdzić naruszenia prawa decyzji dotychczasowej i wskazać okoliczności z powodu których nie uchylił tej decyzji. Ma to istotne znaczenie, gdyż decyzja tego rodzaju stanowi podstawę, zgodnie z art. 153 par. 1 Kpa do wystąpienia z roszczeniem odszkodowawczym.