Jednorazowa sprzedaż wierzytelności /prawa majątkowego/, nabytej w sposób pierwotny i bez uprzedniego zamiaru jej dalszego zbycia, podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. "a" ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych /Dz.U. nr 86 poz. 959 ze zm./ w sytuacji, gdy podmiotem prowadzącym zawodowo działalność gospodarczą

Kompetencja rady powiatu do uchwalania budżetu - stosownie do art. 12 pkt 5 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym /t.j. Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1592 ze zm./ - obejmuje także prawo do dokonania w nim zmian po jego uchwaleniu, jednakże z zachowaniem ustawowych z zachowaniem ustawowych kompetencji zarządu powiatu, co do inicjatywy oraz propozycji zmian /art. 55 ust. 1 i art. 60 ust.

Zgodnie z przepisami art. 113 par. 1 Kpa oraz art. 126 Kpa instytucja sprostowania błędów pisarskich i rachunkowych oraz innych oczywistych pomyłek ma zastosowanie w przypadku wydanych przez organ decyzji oraz postanowień. Nie ma natomiast zastosowania do upomnienia, poprzedzającego wszczęcie postępowania egzekucyjnego, które nie należy do tych kategorii aktów administracyjnych.

Na etapie postępowania o udzielenie pozwolenia na użytkowanie w oparciu o art. 55 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm. tj. po nałożeniu przez nadzór budowlany obowiązku dokonania określonych czynności w trybie procedury legalizacyjnej/, organ architektoniczno-budowlany może dokonać jedynie sprawdzenia zgodności wykonanych robót z dokumentacją

W świetle art. 144 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. nr 115 poz. 741 ze zm./ organ nie może dowolnie wybierać jednego ze współwłaścicieli nieruchomości i obciążać go w całości opłatą adiacencką. Organ powinien obciążyć opłatą adiacencką wszystkich właścicieli w częściach stosownych do ich udziałów. Także wszyscy właściciele nieruchomości powinni być stronami postępowania

Zmiana orzecznictwa nie stanowi przesłanki wznowieniowej, te bowiem są ściśle określone w art. 240 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./.

Sankcja rozbiórki z art. 51 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ winna być orzekana, w sytuacji pełnej jasności co do braku możliwości doprowadzenia wymienionych robót do stanu zgodnego z prawem.

Naczelny Sąd Administracyjny nie jest kompetentny do orzekania w sprawach należących do właściwości innych sądów /art. 19 pkt 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./. Od rozstrzygnięć w sprawach emerytur, rent i innych świadczeń z ubezpieczenia społecznego można zaś odwoływać się tylko do sądów powszechnych - działających jako sądy ubezpieczeń

Przepisy ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ nie wprowadzają zakazu remontu tymczasowych obiektów budowlanych.

Szlaban elektroniczny nie jest obiektem budowlanym w rozumieniu art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./.

Kwestia reprezentacji wspólnoty mieszkaniowej w postępowaniu dotyczącym usytuowania obiektu na sąsiedniej nieruchomości powinna być zakwalifikowana jako czynność przekraczająca zwykły zarząd, dlatego też o toczącym się postępowaniu powinni zostać poinformowani wszyscy właściciele lokali. Art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali /t.j. Dz.U. 2000 nr 80 poz. 903 ze zm./ nie wyklucza

Skoro brak było dowodu, że zakupione materiały nie zostały użyte do modernizacji pomieszczeń mieszkalnych, to zebrany w sprawie materiał dowodowy nie dawał podstaw do odmowy uznania przedmiotowego wydatku za modernizację mieszkania.

Zgodnie art. 58 i art. 60 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. - Prawo wodne /Dz.U. nr 115 poz. 1229 ze zm./ do ustanowienia stref ochronnych oraz obszarów ochronnych kompetentny jest dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej. Jednakże ustalenie odszkodowania za szkody określone w art. 61 powołanej ustawy następuje w drodze decyzji wojewody. Decyzja ta jest niezaskarżalna /art. 186 ust. 3 ustawy/,

Zmiana zagospodarowania terenu polega nie tylko na zmianie fizycznego ukształtowania terenu ale także na zmianie dotychczasowych funkcji terenu.

Taras nie jest pomieszczeniem przeznaczonym na pobyt ludzi w rozumieniu par. 13 ust. 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14 grudnia 1994 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie /t.j. Dz.U. 1999 nr 15 poz. 140 ze zm./.

Pozwolenie na budowę nie stanowi dowodu własności obiektu budowlanego. Nabycie własności następuje wyłącznie w jeden ze sposobów wskazanych w dziale III Kc lub na podstawie przepisów szczególnych. Pozwolenie na budowę nie zalicza się do żadnego ze wskazanych sposobów nabycia własności. Daje ono inwestorowi wyłącznie uprawnienie do rozpoczęcia i wykonania robót budowlanych objętych decyzją.

Ogólnodostępność dróg tzw. wewnętrznych /w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych - Dz.U. nr 14 poz. 60 ze zm./ nadaje im charakter miejsc publicznych, o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./, wzniesienie ogrodzenia od strony których to miejsc - w świetle zapisu art. 30 ust. 1 pkt

Rozstrzygnięcie zagadnienia wstępnego przez właściwy sąd lub organ odmiennie od oceny przyjętej przy wydawaniu decyzji w danej sprawie, stanowi przesłankę do wznowienia z urzędu postępowania administracyjnego z art. 145 par. 1 pkt 7 Kpa.

Jeżeli właściciel jednej nieruchomości zachowuje prawem przewidziane odległości usytuowania obiektu budowlanego w stosunku do granicy, a właściciel nieruchomości sąsiedniej ma także możliwość zachowania takich odległości przy lokalizacji obiektu budowlanego na swojej działce, to zasada równego traktowania stron przemawia przeciwko akceptacji sytuowania przy granicy, zwłaszcza, gdy zostanie wykazane

1. Przepisy prawa przewidują dwa odrębne powody sprzeciwu. Pierwszym, zgodnie z art. 30 ust. 1 lit. "a" ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 105 poz. 1126 ze zm./ jest niedopełnienie przez inwestora we właściwym terminie obowiązku uzupełnienia brakujących dokumentów, mimo wezwania go do tego przez organ postanowieniem. Drugim rodzajem sprzeciwu, znajdującym oparcie w art.

"Umowy o wyręczenie" zawarte pomiędzy Spółką a pracownikami - wspólnikami, których treścią było zobowiązanie się spółki do zapłaty za nich zobowiązań z tytułu należnych składek w ramach ubezpieczenia na życie, spowodowało wzrost kosztów działalności firmy, a w następstwie tego zaniżenie dochodu do opodatkowania. Umowy te zawarte zostały w okolicznościach wskazanych w art. 58 par. 1 Kc.

1. Gra na instrumentach muzycznych, znajdujących się w lokalu mieszkalnym nie stanowi o tym, że w lokalu tym nastąpiła zmiana sposobu użytkowania pomieszczeń mieszkalnych. 2. Sposób spędzania wolnego czasu w lokalu mieszkalnym nie może stanowić o zmianie sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części, na które należy uzyskać pozwolenie właściwego organu.

Przepisy Rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 16 lutego 1928 r. o prawie budowlanym i zabudowie osiedli /t.j. Dz.U. 1939 nr 34 poz. 216/ wskazywały, iż prawo miejscowe mogło przewidywać odstępstwa od wymogów zabudowy, ustanowionych w rozporządzeniu /art. 412/, w tym regulować samoistnie między innymi sposób urządzenia otworów w ścianach zewnętrznych budynków /art. 408 pkt 6/, a zatem przywołanie

Umowa sprzedaży jest to czynność konsensualna. Do zawarcia tej umowy dochodzi przez oświadczenie stron umowy. Okoliczności, dotyczące sposobu realizacji umowy, nie miały istotnego znaczenia dla bytu obowiązku zapłaty opłaty skarbowej. Organ podatkowy nie musiał sprawdzać, czy doszło do realizacji warunków umowy, sam bowiem fakt zawarcia umowy sprzedaży powodował powstanie obowiązku uiszczenia opłaty