Nie data wydania decyzji, lecz data złożenia wniosku o zwrot podatku VAT, w myśl jednoznacznie brzmiącego art. 14a ust. 7 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ decyduje o istnieniu przesłanek, w nim wymienionych.

Właściciel obiektu budowlanego, wzniesionego w warunkach określonych w art. 49 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, nie jest obowiązany dołączyć do wniosku o pozwolenie na użytkowanie tego obiektu dowodu stwierdzającego prawo dysponowania nieruchomością na cele budowlane.

Sprostowanie oczywistej omyłki nie może prowadzić do zmiany merytorycznej decyzji. "Prostowanie" błędu rachunkowego jest w istocie rzeczy w decyzji podatkowej rozstrzygnięciem o wysokości zobowiązania podatkowego i należnych odsetek za zwłokę, a zatem rozstrzygnięciem co do istoty sprawy. Rozstrzygnięcia co do istoty sprawy podatkowej winny zaś zapadać w formie decyzji. Tymczasem tryb rektyfikacji

Nie można określać wysokości stawek podatku po upływie terminu do jego zapłaty. Natomiast w indywidualnych przypadkach istnieje możliwość udzielania podatnikom ulg w spłacie podatków, w tym umarzania zaległości podatkowych zgodnie z przepisami ordynacji podatkowej.

Jeżeli podanie w imieniu strony wnosi osoba prawna, to obowiązkiem organu administracji publicznej, wynikającym z art. 64 par. 2 Kpa, jest wezwanie strony do przedłożenia pełnomocnictwa odpowiadającego wymogom określonym w art. 33 par. 1 Kpa z pouczeniem, że nieusunięcie tych braków spowoduje pozostawienie podania bez rozpoznania. Nadto, z art. 9 Kpa wyprowadzić należy obowiązek poinformowania strony

Jeżeli zgodnie z art. 3 pkt 9 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 89 poz. 414 ze zm./ przyłącze elektryczne jest urządzeniem budowlanym to przy uwzględnieniu pojęcia robót budowlanych /art. 3 pkt 7 Prawa budowlanego/ trzeba przyjąć, że przyłącze elektryczne nie będące obiektem budowlanym, które można rozłączyć z budynkiem bez jakiejkolwiek szkody, nie jest częścią obiektu budowlanego

Zasada celowości prowadzenia postępowania egzekucyjnego, o której mowa w art. 7 par. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./ odróżnia to postępowanie od postępowania typu represyjnego /karnego/. W demokratycznym państwie prawa niedopuszczalne jest takie zachowanie urzędu skarbowego, przed którym toczy się postępowanie o rozłożenie

1. Termin z art. 22 ust. 3 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. 1997 nr 142 poz. 950 ze zm./ jest terminem prawa materialnego co wyłącza jego przywrócenie na zasadzie art. 58 par. 1 Kpa. 2. Jeżeli strona przedstawia okoliczności, które jej zdaniem przemawiają za nieuwzględnieniem upływu terminu prawa

Wspólnotom mieszkaniowym przysługuje zdolność procesowa w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym.

Zawarcie skutecznej umowy sprzedaży i wydanie wyrobu akcyzowego wyklucza jako przedmiot opodatkowania podatkiem akcyzowym nadmierny ubytek lub zawiniony niedobór wymienione w art. 34 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 Konstytucji RP ratyfikowane umowy międzynarodowe są źródłem powszechnie obowiązującego prawa w Polsce. W art. 91 ust. 1 zawarto przepis generalnie transformujący umowę międzynarodową do wewnętrznego porządku prawnego, co oznacza, iż jest ona bezpośrednio stosowana, chyba że stosowanie umowy uzależnione jest od wydania ustawy. Warunkiem transformacji umowy międzynarodowej do

Rzeczą niedopuszczalną jest, by pracownik organu podatkowego wykonywał jakąkolwiek odpłatną /nieformalną/ obsługę podległych podatników i fałszował przy tym dokumenty składane w urzędzie skarbowym, posługując się pieczęcią urzędową z datownikiem. Tego rodzaju działanie jest nie tylko przestępstwem przeciwko dokumentom, ale jednocześnie czynnikiem korupcjogennym aparatu podatkowego i powoduje utratę

1. Za niedopuszczalne w państwie prawa należy uznać takie zachowanie organów celnych, które na przejściu granicznym aprobują działanie Banku Staropolskiego odsyłają do tego banku osoby dokonujące wpłat gotówkowych związanych z należnościami podatkowymi i celnymi związanymi z odprawa towarów, natomiast skutkami takich skutecznych wpłat gotówkowych próbują obciążyć tylko i wyłącznie stronę. 2. Dokonanie

Przymiotu strony nie posiada osoba, która swój udział w postępowaniu administracyjnym opiera na potrzebie ochrony lub zaspokojeniu interesu publicznego.

Wobec stwierdzenia przez Trybunał Konstytucyjny niezgodności par. 16 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 5 stycznia 1998 r. w sprawie podatku akcyzowego /Dz.U. nr 2 poz. 3 ze zm./ w związku z art. 35 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ z Konstytucją RP, Naczelny Sąd Administracyjny jest uprawniony na podstawie

Brak akt sprawy nie może być okolicznością usprawiedliwiającą bezczynność organu w rozumieniu art. 17 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.

Nie można mówić o następstwie na gruncie prawa podatkowego w rozumieniu art. 93 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, gdy przedsiębiorstwa działające na podstawie ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o zasadach prowadzenia na terytorium Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej działalności gospodarczej w zakresie drobnej wytwórczości przez zagraniczne osoby prawne

Stwierdzenie przez organ podatkowy, iż określony podmiot spełnił przesłanki ustawowe odpowiedzialności określonej kategorii osób trzecich powoduje, iż ma on obowiązek wydania decyzji o pociągnięciu do odpowiedzialności takiej osoby. Nie istnieje obecnie żadna prawna możliwość odstąpienia od wydania tego rodzaju decyzji.

Katalog czynów zagrożonych karami porządkowymi, zawartymi w art. 262 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ ma charakter zamknięty, co oznacza, iż nie można stosować kar porządkowych do innych czynów niż tam określonych, nawet gdyby ich zajście utrudniało prowadzenie postępowania lub hamowało jego tok. Warunkiem wymierzenia kary porządkowej w związku

Artykuł 114 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ stwarza podstawę prawną tylko i wyłącznie do pociągnięcia do odpowiedzialności podatkowej jako osoby trzeciej dzierżawcy i użytkownika nieruchomości stanowiąc, że "dzierżawca /użytkownik/ nieruchomości odpowiada całym swoim majątkiem solidarnie z podatnikiem będącym właścicielem, użytkownikiem wieczystym

Z faktu, że umowy o pracę zostały zawarte niezgodnie z prawem zdawała sobie sprawę skarżąca Spółka. Trzej udziałowcy Spółki i członkowie jej zarządu "pozatrudniali" się wzajemnie. Tymczasem art. 16 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ w wersji obowiązującej w 1997 r. zaliczał do kosztów uzyskania przychodów jedynie wydatki

Art. 16 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ w wersji obowiązującej w 1997 r. zaliczał do kosztów uzyskania przychodów jedynie wydatki ponoszone na rzecz pracowników spółki.