Orzeczenia

Orzeczenie
23.10.1997 Podatki

Podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności maklerskich, czynności wynikających z zarządzania funduszem powierniczym, czynności wynikających z umowy ajencyjnej lub zlecenia pośrednictwa, umowy komisu lub innych usług o podobnym charakterze, stanowi dla prowadzącego przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzającego funduszami powierniczymi, agenta, zleceniobiorcy, komisanta lub innej osoby

Orzeczenie
23.10.1997

Organ administracyjny ma obowiązek wyczerpującego zbadania wszystkich okoliczności faktycznych związanych z określoną sprawą, aby w ten sposób stworzyć jej rzeczywisty obraz i uzyskać podstawę do trafnego zastosowania przepisów prawa. Organ administracji państwowej obowiązany jest przeprowadzić dowody służące ustaleniu stanu faktycznego sprawy. Obowiązek wyczerpującego zebrania i rozpatrzenia całego

Orzeczenie
22.10.1997 Podatki

1. Na podatniku dokonującym w zeznaniu podatkowym za 1993 r. odliczeń wydatków z art. 26 ust. 1 pkt 1-4 i 7-8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ ciążył obowiązek wykazania ich poniesienia wszelkimi środkami dowodowymi, przewidzianymi kodeksem postępowania administracyjnego, a ocena wiarygodności tych dowodów pozostawiona była

Orzeczenie
22.10.1997 Podatki

Jednostka organizacyjna osoby prawnej /zakład, oddział/, wykonująca czynności, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, nie jest odrębnym od tej osoby podatnikiem podatku od towarów usług; podatnikiem tym jest osoba prawna, chyba że zachodzi okoliczności wymienione w art. 5 ust. 2 i 3 tej ustawy.

Orzeczenie
22.10.1997 Podatki

1. Pisma Ministra Finansów czy też Ministerstwa Finansów nie stanowią źródła prawa powszechnie obowiązującego i nie mogą stanowić podstawy prawnej decyzji podatkowej. Jeżeli jednak pismo takie zawiera wykładnię przepisów prawa i podatnik do wykładni tej się zastosował, to nie może on z tego powodu ponosić negatywnych konsekwencji, chyba że został uprzednio poinformowany o odstąpieniu od dotychczasowej

Orzeczenie

Leasing nie może być traktowany jako umowa sprzedaży na raty, gdyż przeniesienie własności rzeczy na leasingobiorcę stanowi tu tylko ewentualność. Przy umowie sprzedaży na raty z warunkiem zawieszającym przeniesienie własności jest koniecznością, co przejawia się tym, że przeniesienie to następuje automatycznie z chwilą spełnienia warunku zawieszającego, tj. zapłaceniu wszystkich rat ceny.

Orzeczenie
22.10.1997 Podatki

Spółka cywilna zawierając umowy zlecenia z osobami, z których każda była spokrewniona z jednym ze wspólników i wypłacając wynagrodzenie pięciokrotnie wyższe, niż pobierane za wykonanie tych samych czynności przez biura rachunkowe - tym samym wyczerpała przesłanki do zastosowania art. 25 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./

Orzeczenie

Możliwość wypowiedzenia umowy szczególnej zawartej na czas określony wykracza poza granice swobody umów. W związku z tym jej zastrzeżenie należy uznać za bezskuteczne. Tym samym możliwość ta nie mogła być przyjęta przez Ministerstwo Finansów za jedno z kryteriów oceny, na podstawie których można określić prawdopodobieństwo przeniesienia przedmiotu tej umowy na leasingobiorcę. Sąd podlega tylko ustawom

Orzeczenie

1. Spółka z o.o. przed dokonaniem wpisu do rejestru handlowego /art. 160 Kh/ istnieje jako szczególny rodzaj podmiotu prawnego od chwili jej zawiązania w drodze umowy lub aktu założycielskiego. Zobowiązania zaciągnięte w imieniu "spółki z o.o. w organizacji" przez osoby o których mowa w art. 171 par. 2 Kh stają się również zobowiązaniami samej spółki, w szczególności gdy spółka potwierdziła je po dokonaniu

Orzeczenie
22.10.1997

Podstawy do stwierdzenia nieważności decyzji nie stanowi - z reguły - naruszenie, i to nawet istotne, przepisów procedury administracyjnej z wyjątkiem bezzasadnego skasowania decyzji ostatecznych na podstawie art. 145 par. 1, art. 154, art. 155, art. 156 par. 1 i art. 161 par. 1 i 2 Kpa. Naruszenia procedury administracyjnej, nawet istotne, np. art. 10 par. 1 Kpa, mogą skutkować, gdy decyzja jest ostateczna

Orzeczenie
21.10.1997 Podatki

Powiązania o charakterze rodzinnym, kapitałowym, majątkowym lub wynikające ze stosunku pracy muszą istnieć "na zewnątrz", tzn. między podatnikami /kontrahentami/ lub osobami pełniącymi u nich funkcje określone w art. 11 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ w brzmieniu ustalonym ustawą z dnia 16 grudnia 1993 r. o zmianie niektórych

Orzeczenie
21.10.1997 Obrót gospodarczy

Nie posiadając samodzielnych kompetencji do określania cła i wartości celnej towaru organy podatkowe związane są decyzją administracyjną właściwego organu celnego. Dopóki zatem decyzja o wymiarze należności celnych od sprowadzonego towaru wydana przez właściwy organ celny nie została wzruszona w sposób prawem przewidziany, dopóty nie można domagać się od organów podatkowych, by dla obliczenia podatku

Orzeczenie
21.10.1997 Podatki

1. Aby przedmiot leasingu mógł być uznany za składnik majątku leasingobiorcy, umowa powinna spełniać następujące warunki: - zawarta być na czas oznaczony, - zawierać prawo nabycia przez leasingobiorcę rzeczy lub praw majątkowych będących przedmiotem leasingu bez możliwości jego wypowiedzenia, - podstawowy okres umowy, której przedmiotem są prawa majątkowe, rzeczy ruchome lub nieruchomości /z wyjątkiem

Orzeczenie
20.10.1997

Przepis art. 50 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ nie ma zastosowania do obiektu budowlanego będącego w budowie bez wymaganego pozwolenia na budowę albo zgłoszenia, o którym mowa w art. 48 tej ustawy, także wówczas, gdy budowa nie została zakończona.

Orzeczenie
20.10.1997

Odmówić wyjaśnienia przedstawionych wątpliwości prawnych.

Orzeczenie
20.10.1997 Podatki

Od dnia 1 stycznia 1997 r. grunty przejęte do Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa z innych źródeł niż Państwowy Fundusz Ziemi korzystają - na wniosek podatnika - z przewidzianego w art. 12 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym /Dz.U. 1993 nr 94 poz. 431/ w brzmieniu nadanym przez ustawę z dnia 4 lipca 1996 r. o zmianie ustaw o podatku rolnym, o lasach, o podatkach i opłatach

Orzeczenie
20.10.1997 Podatki

1. Przesłanki zawarte w art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ muszą zaistnieć kumulatywnie. 2. Konieczne jest porównanie zysku /dochodu/ poszczególnych stron transakcji, aby można było mówić o przerzuceniu dochodu w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Orzeczenie
20.10.1997 Podatki

Odmówić udzielenia odpowiedzi na przedstawione pytanie prawne.

Orzeczenie
20.10.1997 Obrót gospodarczy

Na podstawie art. 10 ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. - Prawo o notariacie /Dz.U. nr 22 poz. 91 ze zm./ nie jest możliwe powołanie sędziego na stanowisko notariusza i wyznaczenie siedziby jego kancelarii, chyba że sędzia - stosownie do art. 59 par. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych /Dz.U. 1994 nr 7 poz. 25 z późn. zm./ - zrzekł się stanowiska.

Orzeczenie
17.10.1997

Możliwość złożenia prośby o przywrócenie terminu wynika z przepisów prawa i organy administracji państwowej nie mają obowiązku pouczania stron z urzędu o tej możliwości.

Orzeczenie
17.10.1997

Warunkiem wniesienia skargi do sądu administracyjnego na bezczynność naczelnego organu administracji państwowej /art. 17 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ jest uprzednie złożenie zażalenia w trybie art. 37 Kpa. Niezłożenie takiego zażalenia stanowi brak formalny skargi, skutkujący jej odrzucenie.

Orzeczenie
17.10.1997 Podatki

Usługi marketingowe nie muszą skutkować osiągnięciem przez zleceniodawcę tych usług konkretnych przychodów, aby wydatki za te usługi można było zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu. Nie można jednak uznać, iż poniesione wydatki za rozeznanie rynku wschodniego stanowiły koszty uzyskania przychodu, w sytuacji gdy spółka w wyniku poniesienia tych wydatków nie osiągnęła żadnych efektów, a nie tylko