Czy ustalenie w ostatecznej decyzji nakazującej rozbiórkę obiektu budowlanego /art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane - Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ terminu jej wykonania znajduje podstawę w przepisie art. 15 par. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /t.j. Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./?
Obowiązek podatnika prowadzenia ewidencji podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, zawierającej m.in. właściwą wysokość podatku naliczonego obniżającego podatek należny, która to ewidencja stanowi bezpośrednią podstawę do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, dotyczy odrębnie
Wyjazd bezrobotnego pobierającego zasiłek dla bezrobotnych na okres krótszy niż 30 dni na wczasy /wypoczynek/ wypełnia znamiona pozostawania bezrobotnego w innej sytuacji powodującej brak gotowości do podjęcia zatrudnienia tj. znamiona przesłanki, o której mowa w art. 27 ust. 3 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /t.j. Dz.U. 1996 nr 47 poz. 211 ze zm./ i w
Warunek rozpatrzenia nie uwzględnionych zarzutów /art. 18 ust. 2 pkt 9 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym - Dz.U. nr 89 poz. 415 ze zm./ nie jest spełniony, gdy zakłada się niemożność jakichkolwiek korekt w projekcie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a sesja rady gminy służy uzasadnieniu proponowanego wariantu zmiany planu, a nie rozpatrzeniu zarzutów
Sąd administracyjny nie jest związany granicami skargi, ale zawsze jest związany granicami sprawy, w której skarga została wniesiona i nie może swoimi ocenami prawnymi, uznanymi za wiążące w orzecznictwie sądowym i administracyjnym, wkraczać w sprawę nową w stosunku do tej, która była albo powinna była być przedmiotem postępowania administracyjnego i wydawanych w nim decyzji administracyjnych, a tym
Przepisy nie wymagają wykazania, iż konkretny przychód jest skutkiem poniesienia określonego wydatku, ani też nie stawiają wymogu, aby każdy poniesiony wydatek, związany z działalnością gospodarcza przyniósł określony dochód. Jeżeli spółka w chwili dokonywania zakupów towarów przeznaczonych do prowadzenia jej własnej działalność gospodarczej poniosła określone wydatki związane z zakupem i wydatki te
Jeżeli spółka w chwili dokonywania zakupów towarów przeznaczonych do prowadzenia jej własnej działalności gospodarczej poniosła określone wydatki związane z zakupem wydatki te podlegały - zgodnie z zasadą wynikającą z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ - zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, to brak jest podstaw
Przedmiotem wyrażenia zgody właściwego urzędu skarbowego, o której mowa w art. 14 ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie jest konstytutywne przesądzanie o istnieniu bądź nieistnieniu zobowiązania podatkowego, a w następstwie tego prawa do wykazania różnicy będącej nadwyżką kwoty podatku naliczonego nad należnym,
Nie jest możliwe wstrzymanie wykonania aktu lub zawieszenie czynności /art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, jeżeli skarga dotyczy postanowienia stwierdzającego, że wniesienie odwołania nastąpiło z uchybieniem terminu do jego wniesienia.
1. Wynikająca z art. 14 ust. 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ możliwość wyboru przez podatnika rozpoczynającego działalność gospodarczą zwolnienia od podatku od towarów i usług jest jego uprawnieniem. Nie można zatem zgodzić się z poglądem skarżącego, iż organy podatkowe nie zwróciły uwagi na niekompletność jego zgłoszenia
W sytuacji, gdy podatnik twierdzi, iż zapłacił od uiszczonych należności podatek dochodowy za 1993 rok, chociaż przedmiotem skargi jest decyzja określająca podatek dochodowy za 1992 rok, obowiązkiem organu II instancji było bądź poinformowanie skarżącego o przysługującym mu prawie do autokorekty zeznania za 1993 rok, bądź potraktowanie tej części odwołania jako wniosku w sprawie wszczęcia postępowania
1. Zwolnienie podatkowe przewidziane w art. 17 ust. 1 pkt 4f ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ dla spółdzielni mieszkaniowych ma charakter przedmiotowy, a nie podmiotowy. Ze zwolnienia nie korzysta bowiem spółdzielnia jako jednostka organizacyjna. Podstawą analizy podstaw do zwolnienia jest ustalenie dochodu i jego przeznaczenie
Wydanie decyzji podatkowej w trybie określonym w art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, której przedmiotem jest tylko poszczególna czynność z podlegających opodatkowaniu czynności działalności gospodarczej, jest pozbawione podstawy prawnej.
W każdej sprawie będącej przedmiotem rozpoznania Sądu, niezależnie od tego na podstawie jakiej ustawy było prowadzone postępowanie administracyjne, należy wystąpić z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa, jeżeli przepisy ustawy na podstawie której wydany był kwestionowany akt administracyjny, nie przewidują środków odwoławczych.
W razie wykonania obowiązków określonych w decyzji o wstrzymaniu robót właściwy organ winien wydać pozwolenie na wznowienie robót /art. 51 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo Budowlane - Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, a w razie ich niewykonania - nakazać rozbiórkę obiektu na podstawie art. 51 ust. 2 Prawa budowlanego z 1994 r., a nie art. 48.
Jeżeli nawet skarżący z powodów obiektywnych nie dostrzegł różnicy między odwołaniem od decyzji wymiarowych, a postępowaniem w sprawie umorzenia zaległości podatkowych /i chodziło mu tylko o efekt w postaci zmniejszenia bądź uchylenia dolegliwości podatkowej/, rozróżnienia, rozważenia i wyjaśnienia w tym przedmiocie zgodnie z art. 6, art. 7, art. 8 i art. 9 Kpa obciążały organ podatkowy.
Wartość handlowa nie jest związana z wartością celną, lub ilością przedmiotów importowanych do Polski. Wartości handlowej nie można utożsamić z wartością użytkową towaru, gdyż trudno sobie wyobrazić importowanie dóbr pozbawionych jakiejkolwiek wartości użytkowej.
1. Skoro przy imporcie towarów prawnie znacząca dla obniżenia kwoty podatku należnego jest tylko i wyłącznie suma kwot podatku naliczonego wynikającego z dokumentów odprawy celnej prawo z art. 19 ust. 1 zgodnie z art. 19 ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ realizowane być może za miesiąc w którym podatnik - importer
1. Regulacje prawne zawarte w art. 97 par. 1 pkt 3 Kpa mają zastosowanie w sytuacji, gdy w czasie ogłoszenia upadłości podatnika postępowanie dotyczące zobowiązania podatkowego obciążającego masę upadłości jest już w toku. Organ administracji państwowej zobowiązany będzie wówczas do czynności z art. 99 Kpa. Po ustaleniu /w udokumentowany dowodowo sposób/ faktu wyznaczenia syndyka i jego osoby organ
1. Wymaganie "poniesienia w celu osiągnięcia przychodów", jako przesłanki uznania za koszt uzyskania tego przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ nie może być utożsamione z późniejszym osiągnięciem tego przychodu. 2. Wniosek o zawieszenie postępowania egzekucyjnego nie może być utożsamiony z odstąpieniem
Jeżeli organy podatkowe nie ustalą organu powołanego do wydawania skierowań, o których mowa w par. 12 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 marca 1995 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 35 poz. 173/, a w razie pozytywnego wyniku tych poszukiwań dowodowych nie ocenią, że podatnik oraz uczniowie - pracownicy ubiegający się
1. Wydatki na rozbudowę i modernizację stacji paliw, zwiększające wartość środków trwałych podlegają zgodnie z art. 22 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów jedynie w formie odpowiednich odpisów amortyzacyjnych. 2. Zgodnie z art. 22 ust. 5 i 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych