Na podstawie art. 20 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /t.j. Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ nie może żądać zastosowania procedury odprawy celnej w powrotnym wywozie poza obrotem czasowym i zwrotu cła taki podmiot, który nie przywiózł towaru będącego przedmiotem powrotnego wywozu i nie wykazał, że wywożony towar jest tożsamy z towarem przywiezionym.

Na podstawie art. 20 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ nie może żądać zastosowania procedury odprawy celnej w powrotnym wywozie poza obrotem czasowym i zwrotu cła taki podmiot, który nie przywiózł towaru będącego przedmiotem powrotnego wywozu i nie wykazał, że wywożony towar jest tożsamy z towarem przywiezionym.

W sytuacji, gdy strona prawidłowo jest reprezentowana przez pełnomocnika, a zwłaszcza gdy nie można stwierdzić, aby pełnomocnik działał na szkodę swojego mocodawcy, to skutki podejmowanych przez pełnomocnika działań i zaniechań - tak pozytywne, jak i negatywne - obciążają reprezentowanego.

W sytuacjach określonych w art. 42 par. 2 i 3 Kpa pisma można doręczyć tylko do rąk adresata, a nie innych osób. Przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę fizyczną nie ma osobowości prawnej, nie jest również jednostką organizacyjną, o której mowa w art. 45 Kpa, stąd do doręczania pism właścicielowi przedsiębiorstwa nie ma zastosowania art. 45 Kpa stanowiący, że państwowym jednostkom organizacyjnym, organizacjom

Żaden z przepisów rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe /Dz.U. 1991 nr 118 poz. 512/ nie daje podstawy, aby utożsamiać syndyka ze Skarbem Państwa. Skoro więc skarżąca nabyła od syndyka zorganizowaną część upadłego przedsiębiorstwa, to nie nabyła jej od Skarbu Państwa, jak wymaga tego przepis par. 1 ust. 5 pkt 4 rozporządzenia Rady Ministrów z

Przepis art. 56 ust. 2 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych /Dz.U. nr 105 poz. 509/ stanowi, że czynsz najmu lokali nawiązanego w sposób, o którym mowa w ust. 1, położonych w domach stanowiących własność osób fizycznych lub prawnych albo lokali stanowiących własność takich osób, ustala się zgodnie z przepisami o czynszu regulowanym.

1. Termin zakreślony, stronie do zapoznania się z zebranym w sprawie materiałem dowodowym musi być terminem realnym /uwzględniającym chociażby obszerność zebranego w sprawie materiału dowodowego/ umożliwiającym nie tylko zapoznanie się z tym materiałem, ale i danie stronie czasu do ustosunkowania się do tegoż materiału, zwłaszcza gdy jest kilka kwestii spornych i to skomplikowanych. 2. Organ mógłby

Obrotem w świetle art. 16 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, czyli podstawą opodatkowania czynności wynikających m.in. z umowy pośrednictwa, jest kwota prowizji lub innych wynagrodzeń za wykonane usługi, pomniejszona o kwotę podatku. Bez znaczenia jest zatem fakt, że firmy, na rzecz których skarżący świadczył

Naruszenie prawa, choćby nieistotne, ma miejsce tylko wówczas, kiedy reguły prawa są jasne i nie zezwalają na dwojaką - równie usprawiedliwioną - ich interpretację.

Wygaśnięcie zobowiązania /art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ w podatku dochodowym od osób fizycznych na skutek zapłaty przez podatnika zeznanego podatku, jako należnego jest nieodwracalne tak długo, jak długo organ podatkowy w trybie art. 45 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U

1. W odwołaniu od decyzji organu I instancji podatnik zakwestionował tylko część rozstrzygnięcia, zatem w skardze nie może poszerzać zarzutów o kwestie, które nie wywoływały jego zastrzeżeń, bowiem w tym zakresie decyzja I instancji nie została zaskarżona. 2. Przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ nie wyłączały w art. 23 wydatków

Przyjmując, iż decyzje wydane na podstawie art. 45 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ mają charakter konstytutywny, należałoby też uznać, że w interesie podatnika byłoby wręcz celowe zaniżanie przychodu, a tym samym należnego podatku, skoro konsekwencją takich działań byłoby jedynie w przypadku wydania decyzji /co z reguły

1. Pod pojęciem gruntu pod budowę budynku mieszkalnego zawartym w art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "a" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ mieści się grunt przeznaczony pod budownictwo mieszkaniowe, zgodnie z przepisami - obecnie ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 89 poz. 415 ze zm./, a przed wejściem

Produktów takich, jak oleje silnikowe, proszki do prania, płyny do mycia naczyń w oryginalnych, fabrycznie zamkniętych opakowaniach nie można uznać za mienie przesiedlenia zwolnione od cła, nawet gdyby po sprowadzeniu do kraju zostały przeznaczone dla celów osobistych bądź domowych, gdyż decyduje sposób ich wykorzystania przed przesiedleniem się do kraju.

Nabycie w formie umowy przez spółdzielnię mieszkaniową od osoby fizycznej nieruchomości, na której realizowane będzie zorganizowane budownictwo wielorodzinne, nie stanowi podstawy do uznania, że czynność ta nie podlega opłacie skarbowej na mocy art. 3 ust. 1 pkt 1 lit. "h" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./.

Pojęcie określone w art. 5 ust. 1 i 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./, dotyczące "cofnięcia" towaru za granicę, odnosi się do działania faktycznego tożsamego w czasie z przekroczeniem granicy celnej i wyklucza możliwość interwencji wobec towaru wprowadzonego już na teren polskiego obszaru celnego.

Poniesienie wydatków zaliczonych w koszty uzyskania przychodów w działalności gospodarczej osoby zobowiązanej do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów może zostać wykazane innymi dowodami niż księgowe, ale wówczas ciężar dowodu, że zostały faktycznie poniesione, i to w celu osiągnięcia przychodów, spoczywa na podatniku. Pomyłka funkcjonariusza celnego w zakresie określenia prawidłowego

Uchwała Rady Miasta w sprawie określenia kryteriów, jakimi powinien kierować się zarząd miasta przy sprzedaży lokali użytkowych w budynkach komunalnych nie stanowi powszechnie obowiązujących przepisów gminnych a jest jedynie aktem wewnętrznego kierownictwa i tylko pośrednio może oddziaływać na sytuację prawną ewentualnych nabywców. Warunki nabycia lokali dla tych osób zostają ostatecznie ustalone w

Zwolnienia od podatku od środków transportowych, przewidziane w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./, są zwolnieniami z mocy ustawy, co wyłącza możliwość decyzyjnego rozstrzygania przez organy samorządowe o przyznaniu bądź pozbawieniu podatników uprawnień z tego tytułu.

Przy wykładni art. 45 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ i art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 16 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./, jaką reprezentuje Sąd, dającej podatnikowi prawo do żądania określenia zobowiązania w podatku dochodowym w innej wysokości niż ta, jaką zadeklarował

1. Wodomierz zainstalowany u odbiorcy nie jest urządzeniem zaopatrzenia w wodę w rozumieniu art. 98 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne /Dz.U. nr 38 poz. 230 ze zm./. Tym samym skoro w cenę wody wlicza się wartość urządzeń - wartość wodomierza nie może wchodzić do podstawy, ani być podstawą opłaty za wodę. 2. Wprowadzenie jako kryterium wysokości opłaty za wodę posiadanie wodomierza

Podjęcie przesyłki adresowanej do strony postępowania przez dorosłego domownika i złożenie podpisu na zwrotnym potwierdzeniu odbioru oznacza podjęcie się przez niego oddania decyzji adresatowi.