Wydatek na zakup samochodu niesprawnego w 1992 r. oddanego do użytku dopiero w 1995 r. nie był kosztem uzyskania przychodu, gdyż brak było związku przyczynowego pomiędzy jego poniesieniem, a osiągnięciem przychodów, które złożyły się na dochód 1992 r.

Jeżeli wydatki zostały udokumentowane w sposób sprzeczny z przepisami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 stycznia 1991 r. w sprawie zasad prowadzenia rachunkowości /Dz.U. nr 10 poz. 35/, to zastosowanie ma art. 77 par. 1 Kpa, który stanowi, iż dowodem może być wszystko co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy. Zgodnie zaś z art. 7 Kpa organy administracji państwowej obowiązane są do podjęcia

Treść art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ nie daje, w przypadku wybudowania obiektu budowlanego bez wymaganego pozwolenia na budowę albo zgłoszenia, możliwości podjęcia innej decyzji niż tej, która nakazywałaby rozbiórkę obiektu lub jego części będącej w budowie, nawet jeżeli inwestor z dużym prawdopodobieństwem mógł przypuszczać, że pozwolenie na budowę

Okoliczność, że usługa spedycji świadczona /wykonywana/ na terenie kraju przez osobę zagraniczną /a więc w sytuacji, gdy należność przekazywana jest osobie mającej siedzibę lub miejsce zamieszkania za granicą/ pozostaje w bezpośrednim związku z eksportem towarów, a z zawartych umów wynika, iż wartość jej uwzględniona jest w cenie eksportowanego towaru /art. 39 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 stycznia

Podatkowa komisja odwoławcza jest właściwa w sprawach podatku dochodowego od podatnika będącego osobą fizyczną, jeżeli podstawa opodatkowania z braku niezbędnych danych do jej ustalenia została określona w drodze szacunku, a wysokość spornej sumy podatku za rok podatkowy przekracza 10.000 zł /par. 1 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 września 1982 r. w sprawie zakresu działania, składu

Przepis art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ dopuszcza zaliczenie do kosztów uzyskania przychodu wydatków poniesionych w poprzednim roku podatkowym, jednakże pod warunkiem, że ich zarachowanie w tamtym poprzedzającym roku, nie było możliwe.

1. Treść art. 9 Kpa wskazuje wyraźnie, że obowiązek informowania i wyjaśniania obciąża organ dopiero od momentu wszczęcia postępowania, zaś wyjaśnienia, informacje i wskazówki mają być udzielane stronom i innym osobom uczestniczącym w postępowaniu. Dopiero bowiem w toku postępowania, gdy znany jest jego przedmiot oraz okoliczności faktyczne sprawy, organ może udzielić stronie rzeczywiście wyczerpującej

1. W orzecznictwie Sądu Najwyższego utrwalił się pogląd, że rewizja skierowana do innego sądu aniżeli właściwy będzie złożona w terminie, o ile ten właściwy sąd zdąży przekazać ją w terminie, jaki ma strona dla skutecznego zaskarżenia orzeczenia. Te same zasady obowiązują przed Naczelnym Sądem Administracyjnym. Skoro zatem strona wbrew wyraźnemu pouczeniu kieruje skargę za pośrednictwem organu, to

Rzeczą strony w postępowaniu prowadzonym w trybie art. 156 Kpa jest podniesienie wszelkich okoliczności, które przemawiałyby za stwierdzeniem nieważności decyzji. Natomiast nie jest rzeczą strony podnoszenie w tym postępowaniu argumentów merytorycznych.

Zamieszczanie przez wydawnictwo własnych ogłoszeń reklamowych, dotyczących wydawanego przez siebie tytułu, we własnych czasopismach nie stanowi usługi w rozumieniu art. 2 ust. 3 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.

Niestawiennictwo w urzędzie pracy z przyczyn nieusprawiedliwionych /nieuzasadnionych/ stanowi przesłankę pozbawienia statusu bezrobotnego /art. 13 ust. 3 pkt 5 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu - t.j. Dz.U. 1996 nr 47 poz. 211 ze zm./, albo pozbawienia prawa do zasiłku /art. 27 ust. 1 tej ustawy/.

Skoro więc w ogólnym postępowaniu administracyjnym przysługuje skarga na postanowienie w sprawie kosztów postępowania, to skarga taka przysługuje również na postanowienia w tym przedmiocie wydane w toku postępowania egzekucyjnego.

Nawet w przypadku nierzetelności podatkowej księgi przychodów i rozchodów organ podatkowy nie może zastosować szacunku, jeżeli dysponuje innymi dokumentami /np. rachunkami/, pozwalającymi mu na ustalenie podstawy opodatkowania /art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. z 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./.

Wykładnia gramatyczna i logiczna art. 22 ust. 2 i art. 23 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne /Dz.U. nr 30 poz. 163 ze zm./ pozwala na stwierdzenie, że jeżeli zmian w ewidencji gruntów i budynków dokonano na podstawie zgłoszenia opartego na prawomocnym orzeczeniu sądowym lub akcie notarialnym, z których te zmiany wynikają, decyzji o wprowadzeniu zmian do operatu ewidencji

1. Należności z tytułu zwrotu opłat celnych są wierzytelnością podatnika wobec Skarbu Państwa podobnie jak i jego zobowiązania podatkowe. 2. Okoliczność, że organ podatkowy nie rozstrzyga w sprawach cła nie zmienia faktu, że oba organy są Skarbem Państwa i oba powinny wiedzieć, że zwłoka każdego z nich nie może przynieść uszczerbku podatnikowi, bowiem art. 499 Kc gwarantuje mu rozpatrywanie sprawy

Na mocy par. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 października 1954 r. w sprawie utworzenia Tatrzańskiego Parku Narodowego /Dz.U. 1955 nr 4 poz. 23/ i w oparciu o par. 18 ust. 1 powołanego rozporządzenia Tatrzański Park Narodowy posiada tytuł prawny do władania nieruchomościami położonymi w jego granicach, co równocześnie przesądza o wyłączeniu tego mienia z komunalizacji na podstawie art. 5 ust

1. Przepisy wprowadzające ulgi podatkowe nie mogą być interpretowane ani z zastosowaniem wykładni rozszerzającej, ani z zastosowaniem wykładni ścieśniającej. 2. Mieszkanie zajmowane przez skarżącego od 1980 r. wraz z całym budynkiem, zmieniło w 1994 r. status prawny; stało się własnością spółdzielni mieszkaniowej. Mieszkanie to, jako lokal spółdzielczy, skarżący objął - w znaczeniu prawnym - z chwilą

Artykuł 26 ust. 1 pkt 5 lit. "a" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ nie może odnosić się do działki, która powiększy obszar zabudowanej działki /na której budowany jest dom mieszkalny/ już posiadanej przez skarżących i która nie jest sama w sobie działką "pod budowę" w rozumieniu tego przepisu.

Wyrażenie zgody przez radę gminy na dzierżawę terenu /art. 18 ust. 2 pkt 9 Lit. "a" ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ jest rozporządzeniem przez gminę prawem własności. Uchwała taka nie dotyczy spraw z zakresu administracji publicznej /art. 101 ust. 1 powyższej ustawy/.

1. Niedopuszczalne jest żądanie wznowienia postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w sytuacji, gdy kwestionowane jest wyłącznie uzasadnienie wyroku. 2. Skarga o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem w zakresie zmiany części uzasadnienia podlega odrzuceniu na podstawie art. 410 Kpc w związku z art. 59 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym

Na podatniku, a nie na organie podatkowym spoczywa ciężar udowodnienia, że spełnia on warunki do zastosowania ulgi podatkowej, o ile zamierza z niej skorzystać. Wznosząc budynek "usługowy z mieszkaniem" podatnik powinien zadbać o możliwość wykazania wydatków poniesionych wyłącznie na cel mieszkaniowy /art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "b" w zw. z art. 26 ust. 6 ustawy z dnia 31 lipca 1991 r. o podatku dochodowym