Upoważnienie do reprezentowania organów skarbowych przez zastępcę Naczelnika Urzędu Skarbowego i Wicedyrektora Izby Skarbowej wynika z obowiązujących regulaminów organizacyjnych tych organów. Tym samym brak jedynie zaznaczenia w decyzji tego upoważnienia nie może czynić jej nieważną.

Zarówno rozliczenia finansowe podatnika, jak i zasady prawidłowego prowadzenia księgowości, a w szczególności przepisy podatkowe warunkujące korzystanie z przywileju podatkowego, wymagają udowodnienia, a nie uprawdopodobnienia /chyba, że konkretny przepis na to zezwala/ okoliczności, z którymi związana jest możliwość korzystania z przywileju podatkowego.

Do urządzeń melioracyjnych, o których mowa w art. 13 ust. 1 pkt 2 lit. "b" ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym /Dz.U. 1993 nr 94 poz. 431 ze zm./ należy również zaliczyć stawy rybne.

Naczelny Sąd Administracyjny - dokonując kontroli legalności zaskarżonych aktów administracyjnych /art. 21 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ - powinien uwzględniać stan sprawy istniejący w chwili wydania zaskarżonego aktu. W przeciwnym razie w niektórych rodzajach spraw - takich, w których akt administracyjny wywołuje skutki jedynie przez

Rozgraniczenie sprzecznych interesów: z jednej strony - podatnika ubiegającego się o ulgę, a z drugiej - budżetu Państwa i danie priorytetu jednemu z nich na tle okoliczności konkretnej sprawy jest istotą uznania administracyjnego, przewidzianego w art. 31 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./. Sąd administracyjny nie jest władny wkraczać

Brak podpisu osoby upoważnionej do wydania decyzji stanowi rażące naruszenie prawa. Dopuszczalne jest sporządzenie załącznika do decyzji, lecz taki załącznik musi zawierać przynajmniej dokładne oznaczenie decyzji, a przede wszystkim właściwy podpis, gdyż załącznika tego nie można traktować inaczej jak decyzji. Skoro więc załącznik ten nie zawiera podpisu, to nie może być traktowany jako decyzja.

Art. 103 ust 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ stanowi, że przepisu art. 48 tej ustawy, dotyczącego rozbiórki obiektu budowlanego, nie stosuje się do obiektów, których budowa została zakończona przed dniem wejścia w życie tej ustawy, to jest 1 stycznia 1995 r. Do tych obiektów stosuje się odpowiednio przepisy dotychczasowe (...) łącznie z instytucją odroczenia

Zarzut dotyczący odmowy przesłuchania świadków, "którzy uczestniczyli w procesie produkcyjnym przedmiotowych napojów", nie jest słuszny. Jak wynika bowiem z pisma Centralnego Ośrodka Badawczo-Rozwojowego, klasyfikacja do odpowiedniej grupy SWW napojów wymaga wiedzy specjalistycznej, a w szczególności przeprowadzenia badań laboratoryjnych. Stąd też klasyfikacja napojów nie mogła być oparta na zeznaniach

Jeżeli decyzja organu administracji publicznej nie rozstrzygnęłaby sprawy w całości i przewidywałaby wydanie odrębnej decyzji dla części nie rozstrzygniętej, to żądanie strony w tym zakresie nawet nazwane "odwołaniem" nie mogłoby być traktowane jako środek prawny przewidziany w art. 127 par. 1 Kpa, lecz jako wniosek o wydanie decyzji uzupełniającej, kończącej postępowanie w sprawie.

1. Art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ nie odnosi się do przypadku kiedy podatnik podatku od towarów i usług uzyskał wypłatę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, która następnie okazała się być nieuzasadnioną i podlega zwrotowi do urzędu skarbowego. Podatek naliczony zapłacony przez podatnika w cenie nabywanych towarów

Dla powstania roszczeń o wypłatę odsetek nie wystarczy sam fakt istnienia nadpłaty; niezbędna jest zwłoka organu podatkowego w wypełnieniu obowiązku wskazanego w art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./.

Nie rozpoczęcie prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących na zasadach określonych w par. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 maja 1994 r. w sprawie kas rejestrujących - Dz.U. nr 65 poz. 278 ze zm./ powoduje utratę prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, zgodnie z art. 29 ust. 2 ustawy z

Z brzmienia art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, a w szczególności ze sformułowania "związanego z prowadzoną działalnością", wynika, że związek ten ustala się na moment dokonania odsprzedaży.

Organ odwoławczy, będąc organem merytorycznym, wydaje decyzję reformatoryjną zgodnie z art. 138 par. 1 Kpa tylko wówczas, gdy materiał dowodowy, zebrany w sprawie, jest wystarczający do podjęcia takiego rozstrzygnięcia lub wymaga niewielkiego uzupełnienia. Jeżeli zaś rozstrzygnięcie sprawy wymaga uprzedniego przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego w całości lub w znacznej części, organ odwoławczy

Art. 58 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ reguluje zakres dopuszczalności wznowienia postępowania stanowiąc, iż dopuszczalne jest wznowienie postępowania w sprawie zakończonej prawomocnym orzeczeniem. Pod pojęciem orzeczenia należy rozumieć wyroki i postanowienia /art. 54 ust. 1 w związku z art. 53 ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym

1. W świetle ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./, podatkowe postępowanie egzekucyjne może mieć zastosowanie jedynie wobec osoby, na której ciąży zobowiązanie podatkowe - rozumiane w sposób wynikający z wymogów ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./. 2. Ustawodawca związał

Społeczna Komisja Rewindykacyjna jest organem równorzędnym z urzędem centralnym pod względem jej statusu w postępowaniu administracyjnym, co wywołuje konieczność skorzystania z wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy /art. 127 par. 3 Kpa/ przed wniesieniem skargi do sądu administracyjnego na orzeczenie wydane przez Komisję /art. 34 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym

1. Art. 33 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ dotyczy wyłącznie obowiązku wystawcy faktury /rachunku uproszczonego/ pozostając bez wpływu na prawa i obowiązki nabywcy przedmiotu sprzedaży. 2. Skutkiem udokumentowania nabycia towaru lub usługi fakturą, na której podano nie figurujący w rejestrach organów podatkowych NIP

1. Przesłanką wymierzenia grzywny z art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ jest ponowne uwzględnienie przez Sąd skargi wniesionej przez uprawniony podmiot /art. 31 ust. 3 cytowanej ustawy/, który przed jej wniesieniem winien zwrócić się do właściwego organu z pisemnym wezwaniem do wykonania orzeczenia sądu. Zgodnie z art. 31 ust

1. Nie do przyjęcia jest pogląd, że wykonanie zaskarżonej odwołaniem nieprawomocnej decyzji podatkowej powodować będzie skutek w postaci wygaśnięcia zobowiązania podatkowego, co zwolni organ odwoławczy od obowiązku merytorycznego rozpoznania sprawy i upoważni ten organ do umorzenia postępowania odwoławczego. 2. Nie jest dopuszczalne umorzenie postępowania w sprawie umorzenia odsetek od zaległości podatkowej

1. Umieszczenie po stronie usługi wyrażenia w nawiasie "roboty", nie daje w świetle reguł interpretacyjnych jednoznacznej odpowiedzi na pytanie jaki jest zakres działalności objętej stawką 7 procent: "usługi /roboty/ związane z budową dróg i obiektów mostowych" /zał. nr 3 do ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./. 2. Wątpliwości