Towary przywożone w ramach umowy leasingu, nadal stanowiące własność leasingodawcy, podlegają odprawie celnej czasowej w trybie art. 17 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./.

Przepis art. 14 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ nie wymaga, aby równocześnie z przywozem z zagranicy mienia, osoba przesiedlająca się znajdowała się w kraju.

1. Dla prawidłowego stosowania art. 27 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, niezbędne jest prowadzenie przez organ podatkowy bieżącej analizy deklaracji podatkowych i terminowości wpłat, którą to analizę ułatwiać powinna prawidłowo i starannie prowadzona karta kontowa podatnika. 2. Okoliczność, że wysokość kwoty należnych odsetek mogłaby

Istnienie zaległych i wymagalnych zobowiązań z tytułu podatków stanowiących dochody budżetowe stanowi okoliczność uniemożliwiającą skorzystanie z ulgi podatkowej poprzez odliczenie w całości lub części wydatków inwestycyjnych /par. 2 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 25 stycznia 1994 r. w sprawie odliczeń od dochodu wydatków inwestycyjnych oraz obniżek podatku dochodowego - Dz.U. nr

Utworzenie Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa i powierzenie jej administrowania cudzymi aktywami i pasywami nie zmieniło faktu, że od chwili likwidacji państwowego gospodarstwa rolnego mamy do czynienia z długiem Skarbu Państwa. W tej sytuacji potrącenie zobowiązania podatkowego z wzajemnej wierzytelności podatnika wobec Skarbu Państwa jest dopuszczalne /art. 28 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r

Zarzut przedawnienia zobowiązania podatkowego z uwagi na upływ pięcioletniego terminu z art. 30 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, nie może uzasadniać uchylenia zaskarżonej decyzji przez Naczelny Sąd Administracyjny, jeżeli w chwili wydania tej decyzji przedawnienie jeszcze nie nastąpiło.

Art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 1994 r. - wyraźnie stanowi, że do wyliczania struktury zakupu przyjmuje się udokumentowane zakupy z tego miesiąca, w którym dokonano zakupu, przy czym za zakup uważa się wyłącznie towary przeznaczone do dalszej sprzedaży według cen

Organy celne są uprawnione do zakwestionowania autentyczności przedstawionego przy odprawie celnej świadectwa pochodzenia towaru lub rzetelności zawartej w tym świadectwie informacji dotyczących prawdziwego /rzeczywistego pochodzenia sprowadzonych z zagranicy towarów. Określone odrębnie świadectwo będące dowodem statusu pochodzenia towaru podlega w postępowaniu celnym takim samym kryteriom oceny dowodowej

1. Istotą równości wobec prawa jest równe traktowanie równych podmiotów, a więc znajdujących się w jednakowej sytuacji. 2. Badanie możliwości zastosowania art. 155 Kpa musi być ograniczone tylko do tych przesłanek, które przepis ten wymienia i na gruncie stanu faktycznego, który zaistniał także po wydaniu decyzji objętej wnioskiem o uchylenie lub zmianę. 3. Twierdzenie, że organy podatkowe winny dążyć

1. Artykuł 139 Kpa ustanawia zasadę zakazu reformationis in peius. Od tej zasady art. 174 Kpa wprowadza wyjątek; wniesienie przez podatnika odwołania otwiera możliwość pogorszenia jego sytuacji. W celu zapewnienia jednak zasady dwuinstancyjności, organ odwoławczy nie ma kompetencji do zmiany decyzji organu I instancji, a obowiązany jest zwrócić sprawę temu organowi. 2. Nie stanowią podstawy do odliczenia

1. Sprawa zwrotu nienależnie uiszczonego podatku jest indywidualną sprawą z zakresu administracji i jeśli podatnik złożył stosowny wniosek do organu podatkowego, to - w myśl art. 104 Kpa - sprawa ta powinna być załatwiona poprzez wydanie decyzji. Dokonanie zwrotu via facti jest możliwe tylko w sytuacji, gdy nadpłata lub nienależność podatku jest oczywista i gdy nie ma potrzeby prowadzenia postępowania

Wymogi formalne, stawiane fakturom VAT nie mogą być celem samym w sobie, zwłaszcza w sytuacji, gdy organy podatkowe nie mają wątpliwości co do tego, że kwestionowane faktury odzwierciedlają rzeczywiste zdarzenia gospodarcze i ujęte zostały w ewidencji zakupu.

Oszacowanie wartości nieruchomości nie należy do organu administracji publicznej zarówno I, jak i II instancji, ponieważ organy te nie mogą być jednocześnie organami rozstrzygającymi sprawę i biegłymi w sprawach wyceny nieruchomości.

Odstępstwa od comiesięcznej praktyki wzywania bezrobotnych choć możliwe, powinny mieć jednak racjonalne uzasadnienie. W szczególności nagłe wezwanie bezrobotnego w dodatkowym terminie powinno być podyktowane przede wszystkim przedstawieniem mu stosownej oferty pracy. Ustawiczne wzywanie bezrobotnych do urzędu pracy /zwłaszcza odległych od miejsca zamieszkania/ jedynie w celu uzyskania ich podpisów

O tym, czy nieuznanie za dowód w postępowaniu podatkowym ksiąg prowadzonych przez podatnika /art. 169 Kpa/ było prawnie uzasadnione, decydują tylko te okoliczności, które zostały podane przez organ podatkowy w uzasadnieniu decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego. Tymczasem, przywołane w uzasadnieniu decyzji odwoławczej dodatkowe przyczyny pominięcia w postępowaniu podatkowym dowodu z

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym w 1993 r. /t.j. Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482/ zawierała odmienną regulację prawną w zakresie zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako nieściągalne /art. 16 ust. 1 pkt 25/ oraz rezerw tworzonych na pokrycie wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona /art

Uchwały organów gminy ustalające dla miejscowej społeczności ogólne zasady zarządu majątkiem gminy i reguły gospodarowania nim mieszczą się w kategorii uchwał z zakresu administracji publicznej i są zaskarżalne do sądu administracyjnego na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./.

1. Sprawa wymierzenia dziesięciokrotnej należności za wyłączenie gruntu leśnego z produkcji leśnej oraz nałożenia obowiązku przywrócenia produkcji leśnej na tym gruncie dotyczy stosunku administracyjnoprawnego zachodzącego między organem administracji właściwym w sprawach ochrony gruntów rolnych i leśnych a osobą, która dokonała określonego wyłączenia danego gruntu. Kwestie te nie odnoszą się do praw

Z treści art. 19 ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie wynika zakaz obniżenia podatku należnego o naliczony po upływie wskazanego w tym przepisie terminu. Wynika z niego jedynie, że obniżenie kwoty podatku należnego następuje w rozliczeniu za miesiąc, w którym podatnik otrzyma fakturę albo dokument odprawy celnej

1. Samowolna zmiana przeznaczenia budowanego warsztatu mechanicznego na budynek mieszkalny nie uzasadnia kwalifikacji takich wydatków jako wydatków mieszkaniowych na budowę budynku mieszkalnego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm. - art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "b"/. 2. Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy

Przepis par. 12 pkt 3 rozporządzenia z dnia 15 grudnia 1992 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów /Dz. U. nr 99 poz. 496 ze zm./ o dokumentowaniu wydatków związanych z używaniem na potrzeby działalności gospodarczej samochodu osobowego zestawieniem miesięcznym, a od lipca 1993 r. - ewidencją przebiegu pojazdu na zasadach tzw. kilometrówki, ma zastosowanie tylko do własnego

Zlikwidowanie przedsiębiorstwa państwowego na podstawie art. 37 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 38 ustawy z dnia 13 lipca 1990 r o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych /Dz.U. nr 51 poz. 198/ w celu oddania jego mienia do odpłatnego korzystania w spółce, nie powoduje następstwa prawnego na gruncie prawa podatkowego i nie stanowi jego nowej formy prawnej. W takiej sytuacji następcą prawnym zlikwidowanego

1. Odliczeniu od dochodu na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "e" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ podlegają wydatki na cele mieszkaniowe podatnika, a więc nie wydatki na budowę obiektów, w których jest lub ma być prowadzona działalność gospodarcza, ani budynków w których zaspokajają swoje potrzeby mieszkaniowe inne osoby, a