Zgodnie z art. 7 ustawy o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych /Dz.U. nr 105 poz. 509 ze zm./ małżonkowie tylko wówczas są z mocy prawa najemcami lokalu, jeżeli lokal ten wspólnie zajmują i została zawarta umowa najmu. Nie jest przy tym istotne czy umowę tą zawarto z jednym z małżonków, czy obojgiem. Identycznie tę kwestię regulował art. 10 ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r.

Obowiązek podatnika prowadzenia ewidencji podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, zawierającej m.in. właściwą wysokość podatku naliczonego obniżającego podatek należny, która to ewidencja stanowi bezpośrednią podstawę do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, dotyczy odrębnie

1. Podatnicy nie posiadający zezwolenia na wykonywanie niektórych czynności bankowych nie mogli korzystać ze zwolnienia od opłaty skarbowej. 2. Z istoty odpowiedzialności solidarnej zgodnie z art. 366 Kc wynika możliwość żądania spełnienia całego świadczenia od jednego tylko z dłużników.

1. Nie można mówić o naruszeniu przepisu art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, gdy podatnik nie świadczył usług wymienionych w załączniku nr 2 do tej ustawy. 2. Z istoty odpowiedzialności solidarnej /art. 366 Kc i następne/ wynika, że organ podatkowy działający w imieniu Skarbu Państwa jako wierzyciela

Brak jest podstaw prawnych do wniesienia do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargi na orzeczenie organu pierwszej instancji, nawet jeżeli strona "nie wyczerpała" toku instancji w sensie merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy, a to wskutek niedotrzymania terminu do wniesienia odwołania od tego orzeczenia.

1. Uzasadniony wniosek podatnika o zwrot nadpłaconej kwoty podatku od nieruchomości, uiszczonego w drodze tzw. samoobliczenia, organ podatkowy rozstrzyga na podstawie właściwych przepisów ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./, określając wysokość zobowiązania podatkowego, natomiast w razie bezzasadności wniosku wydaje decyzję odmawiającą zwrotu

Stronie uprawnionej z mocy art. 28 i art. 61 par. 1 Kpa do wszczęcia postępowania administracyjnego zmierzającego do ustalenia lub stwierdzenia w drodze decyzji określonego obowiązku przez inny podmiot tego postępowania, nie służy po wydaniu ostatecznej decyzji w tej sprawie legitymacja do żądania wszczęcia postępowania egzekucyjnego w celu wymuszenia wykonania powyższego obowiązku. Obowiązek wszczęcia

1. Należne opłaty i podatki przywozowe lub wywozowe, za które stowarzyszenie poręczające ponosi odpowiedzialność określoną w art. 8 Konwencji celnej dotyczącej międzynarodowego przewozu towarów z zastosowaniem karnetów TIR /Konwencja TIR/, sporządzonej w Genewie dnia 14 listopada 1975 r. /załącznik do Dz.U. 1984 nr 17 poz. 76/, nie mogą być dochodzone bezpośrednio w trybie egzekucji administracyjnej

Decyzja ostateczna może być wzruszona tylko w trybie nadzwyczajnym uregulowanym w rozdziałach 12 i 13 działu II Kpa Stronie, która bez własnej winy nie brała udziału w postępowaniu dowiedziała się o wydaniu decyzji, gdy była ona już ostateczna, przysługuje wniosek na podstawie art. 145 par. 1 pkt 4 Kpa. Z wniosku, o którym mówi art. 58 par. 1 Kpa, może korzystać tylko strona, której organ doręczył

Z wyraźnego brzmienia art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /t.j. Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ wynika, że należności i opłaty licencyjne podlegają wliczeniu do wartości celnej towaru tylko wówczas, gdy ich zaplata stanowiła "narzucony" przez sprzedawcę warunek sprzedaży towaru.

Przyjmując, iż decyzje wydane na podstawie art. 45 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ mają charakter konstytutywny, należałoby też uznać, że w interesie podatnika byłoby wręcz celowe zaniżanie przychodu, a tym samym należnego podatku, skoro konsekwencją takich działań byłoby jedynie w przypadku wydania decyzji /co z reguły

Wygaśnięcie zobowiązania /art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ w podatku dochodowym od osób fizycznych na skutek zapłaty przez podatnika zeznanego podatku, jako należnego jest nieodwracalne tak długo, jak długo organ podatkowy w trybie art. 45 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U

1. W odwołaniu od decyzji organu I instancji podatnik zakwestionował tylko część rozstrzygnięcia, zatem w skardze nie może poszerzać zarzutów o kwestie, które nie wywoływały jego zastrzeżeń, bowiem w tym zakresie decyzja I instancji nie została zaskarżona. 2. Przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ nie wyłączały w art. 23 wydatków

W myśl art. 157 par. 2 Kpa wszczęcie postępowania o stwierdzenie nieważności decyzji następuje na wniosek strony bądź z urzędu. Organ administracji winien każdorazowo badać, czy wniosek o stwierdzenie nieważności pochodzi od podmiotu posiadającego przymiot strony i ocena taka powinna być przeprowadzona przed zawiadomieniem o wszczęciu postępowania. W przypadku ujawnienia, że wniosek nie pochodzi od

Przedmioty o charakterze inwestycyjnym w myśl par. 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 1991 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów /Dz.U. nr 125 poz. 559/ nie powinny być objęte spisem remanentowym, przyjmowanym do ustalenia kosztu własnego zużytych materiałów i towarów handlowych.

1. Wszystkie dowody przedstawione przez podatnika powinny być przedmiotem wszechstronnej i wnikliwej oceny na tle całokształtu materiału dowodowego. 2. Artykuł 20 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ nakazuje uwzględniać po stronie przychodów nie tylko wartość zgromadzonych zasobów finansowych w roku podatkowym, którego sprawa

Dla wydania decyzji o wywozie pojazdu z polskiego obszaru celnego konieczne jest ustalenie dwóch dat: roku produkcji i daty przywozu.

1. Pod pojęciem gruntu pod budowę budynku mieszkalnego zawartym w art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "a" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ mieści się grunt przeznaczony pod budownictwo mieszkaniowe, zgodnie z przepisami - obecnie ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 89 poz. 415 ze zm./, a przed wejściem

Skoro w ramach komercyjnego programu organizowane są konkursy, to przekazywanie w ich wyniku nagród należy powiązać ze sprzedażą opodatkowaną /art. 2 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./. Związek ten jest tym wyraźniejszy, gdy się weźmie pod uwagę barterowy charakter zakupów od zleceniodawców reklamy oraz sponsoringowy

Zwrot działki wywłaszczonej na rzecz następcy prawnego byłego właściciela /art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości - Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ wiąże się w sposób bezpośredni z prawem użytkowania wieczystego, ustanowionym na nieruchomości zamiennej.

O charakterze obozu nie może decydować jego nazwa nadana przez ówczesne władze ZSRR, lecz rzeczywisty charakter obozu.

umorzyć postępowanie w przedmiocie wyjaśnienia przedstawionej wątpliwości prawnej.

Zgodnie z art. 154 Kpa decyzja ostateczna, na mocy której żadna ze stron nie nabyła prawa, może być w każdym czasie uchylona lub zmieniona przez organ, który ,ją wydał lub przez organ wyższego stopnia, wszak z zastrzeżeniem, jeśli przemawia za tym interes społeczny lub słuszny interes strony. Przepis ten ustanawia zatem dwie przesłanki, które muszą wystąpić łącznie, aby można było wzruszyć w tym trybie