Obowiązek podatkowy, dotyczący podatku od towarów i usług, powstaje z chwilą wydania /dostarczenia/, przekazania, zamiany, darowizny towaru lub wykonania usługi /art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./. Data wyżej wymienionych zdarzeń, z którymi ustawa wiąże powstanie obowiązku, decyduje więc o tym, które przepisy
1. Przepis art. 9 ust. 7 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie ma zastosowania w przypadku, gdy osoba fizyczna posiadająca NIP poprzez połączenie się z innymi osobami fizycznymi zawiązuje spółkę cywilną. 2. Zmiana formy prawnej działalności nie jest zmianą danych w świetle art. 9 ust. 10 cyt. ustawy. 3. Brak zgłoszenia
Sformułowanie przepisu art. 19 ust. 3a ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ "obniżenie (...) nie może nastąpić jednak wcześniej niż" oznacza, że choć podstawowym decydującym o dopuszczalnym czasie obniżenia podatku zdarzeniem jest otrzymanie faktury, to jednak mimo otrzymania faktury do obniżenia dojść nie może dopóki nabywca
Okoliczność, że błędnie dokonano wpisu do ewidencji, dotyczącego nabytego samochodu osobowego, co spowodowało odliczenie podatku naliczonego z naruszeniem art. 15 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, nie stanowi podstawy do zastosowania wprost sankcji wynikającej z art. 27 ust. 5 pkt 2 ustawy, bez wykazania
Dokonanie oszacowania na podstawie wartości sprzedaży wynikającej z dokumentów wybranych losowo nasuwa zastrzeżenia co do jego wiarygodności.
Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ obowiązek podatkowy w tym podatku powstaje z chwilą wykonania usługi. Z przepisu tego nie wynika, aby obowiązek podatkowy wykonania zobowiązania podatkowego był uzależniony od uprzedniego doręczenia decyzji w tym przedmiocie.
Dla celów podatkowych, a w szczególności podwyższenia podstaw opodatkowania podatkiem dochodowym, nie może służyć wykładnia wywodząca się z innej gałęzi prawa.
O rodzaju decyzji wymierzającej podatek decyduje zawsze sposób powstania zobowiązania podatkowego. Podstawą do wydania decyzji administracyjnych zgodnie z art. 6 Kpa są przepisy. W związku z tym podstawą tą nie mogą być wyjaśnienia naczelnego organu administracji państwa sprzeczne z treścią norm prawnych, które z tych przepisów wynikają.
1. Postępowanie mające na celu ustalenie okresów działalności twórczej lub innych okoliczności wymienionych w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 27 września 1973 r. o zaopatrzeniu emerytalnym twórców i ich rodzin /Dz.U. 1983 nr 31 poz. 145 ze zm./ jest samodzielnym i odrębnym postępowaniem toczącym się nie przed organem rentowym, lecz przed organami powołanymi z mocy ustawy do orzekania w indywidualnych
Decyzja w przedmiocie zezwolenia na uprzywilejowanie pojazdu Biura Usług Detektywistycznych, Ochrony Mienia i Osób - w ruchu drogowym, wydawana jest w ramach uznania administracyjnego.
W odniesieniu do gruntów innych niż państwowe i komunalne, po wejściu w życie ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne /Dz.U. nr 30 poz. 163 ze zm./, w przypadku wprowadzenia zmian w ewidencji gruntów, polegających na ujawnieniu w niej właściciela tych gruntów, brak jest, w świetle art. 20 ust. 2 pkt 1 powyższej ustawy, podstaw do ujawnienia w niej oprócz właściciela także władających
Skazanie policjanta prawomocnym nakazem karnym sądu za przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego nie może być wykorzystane do zwolnienia go ze służby na podstawie art. 41 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179 ze zm./.
Sformułowanie "nieruchomości przejęte na rzecz Skarbu Państwa", użyte w art. 23 ust. 4 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./, nie rozciąga się na nieruchomość, której własności byli właściciele wyzbyli się na rzecz Skarbu Państwa aktem notarialnym zrzeczenia się własności, sporządzonym z ich inicjatywy.
1. W toku postępowania dotyczącego ewentualnej odpowiedzialności osób trzecich za zobowiązanie podatkowe - a więc i odpowiedzialności wspólnika za zobowiązania spółki - przedmiotem ustaleń i rozstrzygnięcia jest istnienie przesłanek podmiotowych odpowiedzialności danej osoby /to jest czy konkretny podmiot odpowiada i w jakim zakresie za zobowiązania innego podmiotu/, nie istnieją natomiast podstawy-przesłanki
Rzeczy osoby przesiedlającej się, aby mogły korzystać ze zwolnienia celnego, powinny być wprowadzone na polski obszar celny w okresie dwunastu miesięcy /par. 2 rozporządzenia Ministra Współpracy Gospodarczej z Zagranicą z dnia 19 lipca 1991 r. w sprawie ustanowienia norm ilościowych lub wartościowych towarów wolnych od cła i od pozwolenia na przywóz oraz wprowadzenia stawki celnej ryczałtowej - Dz.U
1. Artykuł 10 par. 1 Kpa nie daje podstaw do stworzenia instytucji zapoznawania strony z projektem przyszłej decyzji, podważałoby to bowiem istotę innej instytucji, jaką są środki zaskarżenia. 2. Organ odwoławczy w motywach swej decyzji może się powoływać na ustalenia organu I instancji i jego poglądy prawne, jeśli w całości je podziela. 3. Wymóg z art. 107 par. 1 Kpa wskazania i wyjaśnienia podstawy
Postępowanie karno-skarbowe mające na celu ustalenie faktu popełnienia przestępstwa z ustawy Karno Skarbowej z dnia 26 października 1971 r. /Dz.U. 1984 nr 22 poz. 103/ pozostaje bez wpływu na wszczęcie postępowania administracyjnego, mającego na celu ustalenie należności celnych.
Podatek od towarów i usług jest podatkiem rozlicznym w okresach miesięcznych. Miesięczne deklaracje składane przez podatnika, należy badać oddzielnie w odniesieniu do każdego miesiąca. Ujęcie zatem w kwocie podatku naliczonego obniżającego podatek należny kwoty, która stanowić może taki podatek dopiero w następnym miesiącu stanowi naruszenie przepisu art. 27 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r.
Organy podatkowe, stosując rozwiązanie przewidziane w art. 25 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ winny mieć zawsze na względzie to, iż stanowi ono wyjątek od zasady, powinny zatem stosować te przepisy z ostrożnością, a postanowienia ustawy nie mogą być też w żadnym razie interpretowane rozszerzająco.