Pojęcie targowiska dla potrzeb opłaty targowej zawiera ustawa z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ a dla prawnego określenia organizacji stanowiącej zespół terenowo-budowlany przeznaczony do handlu - dekret z dnia 2 sierpnia 1951 r. o targach i targowiskach /Dz.U. nr 41 poz. 312 ze zm./.

1. Pojęcie targowiska dla potrzeb opłaty targowej zawiera ustawa z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./, a dla prawnego określenia organizacji stanowiącej zespół terenowo-budowlany przeznaczony do handlu - dekret z dnia 2 sierpnia 1951 r. o targach i targowiskach /Dz.U. nr 41 poz. 312 ze zm./. 2. Dla oceny, czy sprzedaż miała miejsce na targowisku nie

1. Gmina nie dysponuje ogólnym "władztwem podatkowym", które upoważniałoby ją do samodzielnego wprowadzania na swoim terenie podatków czy też opłat albo też do generalnego uchylania istniejących ustawowych obowiązków podatkowych. 2. Brak jest przesłanek prawnych, by rada gminy była uprawniona do ustanowienia opłaty administracyjnej od decyzji o zmianach warunków zabudowy i zagospodarowania terenu.

Kodeks postępowania administracyjnego nie wprowadza żadnej legalnej hierarchii ważności dowodów. Oznacza to, że dla usprawiedliwienia niestawiennictwa w rejonowym urzędzie pracy posłużyć może każdy dowód, który pozwala uznać, że niestawiennictwo było usprawiedliwione. Dowodem takim może być także stosowne oświadczenie bezrobotnego znajdujące potwierdzenie w okolicznościach faktycznych uniemożliwiających

1. Praktyka późnego ogłaszania nowych aktów normatywnych w stosunku do daty ich wejścia w życie czyni fikcją możliwość przestrzegania obowiązującego prawa podatkowego przez podatników. 2. Skoro z winy naczelnego organu administracji podatkowej podatnik nie mógł spełnić wszystkich wymogów związanych z fakturą eksportową w komisie, a organy podatkowe nie kwestionują faktu samego eksportu w komisie ani

Zaniedbanie, a zwłaszcza brak należytej organizacji pracy i staranności osób zatrudnianych przez skarżącego nie może usprawiedliwiać uchybienia terminom i skutkować ich przywróceniem, ponieważ obciążają samą stronę postępowania.

1. Do stanów faktycznych powstałych po dniu 1 kwietnia 1995 r., wobec braku w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ definicji wyrażenia: "budynek mieszkalny wielorodzinny", wobec braku możliwości wyjaśnienia tego pojęcia drogą wykładni gramatycznej oraz braku możliwości ustalenia jego istoty w oparciu o wykładnię systematyczną wewnętrzną

Każdy budynek mieszkalny posiadający więcej niż jeden lokal mieszkalny przed dniem wejścia w życie przepisów rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14 grudnia 1994 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie /Dz.U. nr 10 poz. 46/, uznany być musi za obiekt, o którym mowa w art. 18 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r.

W świetle art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /brzmienie sprzed nowelizacji - Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./, okoliczność, że zadania gospodarcze lub inwestycyjne jeszcze nie zostały rozpoczęte nie ma wpływu na charakter gruntów nabytych w celu prowadzenia na nich działalności gospodarczej.

Organ administracji, pozostający w strukturze organów orzekających w danej sprawie, nie może zmieniać swojej sytuacji prawnej w zależności od stadium postępowania administracyjnosądowego.

Fakt, że inwestorem w procesie budowlanym jest spółdzielnia mieszkaniowa, sam przez się nie pozbawia członków tej spółdzielni, właścicieli mieszkań spółdzielczych, praw stron w postępowaniu o ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, a także w postępowaniu wznowieniowym lub o stwierdzenie nieważności decyzji ustalającej te warunki. Brak przesłanek do utożsamienia ochrony prawnej wynikającej

Użyte w art. 31 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ nieostre pojęcie "wypadki gospodarczo lub społecznie uzasadnione" ma szeroki zakres znaczeniowy i powinno być interpretowane w zależności od okoliczności sprawy. Obejmuje ono również sytuację, w której błędne zastosowanie stawki podatku zostało spowodowane przyznanymi przez Ministerstwo

1. Wydanie nakazu na podstawie art. 50 ust. 2 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne /Dz.U. nr 38 poz. 230 ze zm./ w postępowaniu administracyjnym jest możliwe, gdy szkodliwe oddziaływanie zmian wody na gruncie jest następstwem zwykłego korzystania z wody, którego granice wyznacza art. 49 tej ustawy. 2. Jeżeli stosunki wodne zostały zakłócone w związku z działaniami wymagającymi pozwolenia

1. Przepis art. 24 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /t.j. Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ nie daje ani radnemu, ani też mieszkańcom gminy prawa domagania się włączenia do składu konkretnej komisji określonej osoby /osób/ - tegoż radnego, innych radnych, osób spoza rady - zabezpieczonego możliwością ochrony tego prawa na drodze sądowej. 2. Nie ma racjonalnych i prawnych podstaw

1. Rozgraniczenie sprzecznych interesów: z jednej strony podatnika ubiegającego się o ulgę, a z drugiej - budżetu Państwa, i danie priorytetu jednemu z nich na tle okoliczności konkretnej sprawy jest istotą uznania administracyjnego, przewidzianego w art. 31 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./. Sąd administracyjny nie jest władny wkraczać

Art. 14 ust. 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ w sposób jednoznaczny przewiduje możliwość złożenia przez podatnika rozpoczynającego działalność gospodarczą oświadczenia o wyborze zwolnienia od podatku. Jest to warunek niezbędny do uzyskania prawa do zwolnienia od podatku VAT. Niezłożenie przez podatnika takiego oświadczenia

Prawidłowe zastosowanie przepisu art. 21 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ wymaga ustalenia i rozważenia wszystkich przesłanek wymienionych w tymże przepisie oraz w art. 21 ust. 5. Decyzje jakie w tej mierze zapadają, nie są oparte na tzw. pełnym uznaniu administracyjnym. Organ państwowy, działając w granicach

Warunkiem koniecznym zachowania prawa do obniżenia podatku należnego jest sporządzenie lub przyjęcie przez podatnika takiej faktury, która by zawierała informacje, o których mowa w art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./. Rozszerzenie tych wymogów w przepisach rozporządzenia Ministra Finansów, jeżeli dotyczy

Zawarcie umowy najmu lokalu użytkowego z zarządem miasta skutkuje po stronie najemcy powstaniem obowiązku w podatku od nieruchomości /art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych - Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./.

W postępowaniu o wpis do ewidencji działalności gospodarczej organ prowadzący ewidencję nie jest uprawniony do żądania od wnioskodawcy innych danych niż wymienione w art. 16 w związku z art. 15 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./ i ma obowiązek wprowadzenia do ewidencji danych, jeśli nie zachodzą przeszkody z art. 17 tej ustawy. Nieprzedłożenie

Decyzja organu nie zawierająca uzasadnienia przyczyn odmowy zastosowania art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ rażąco narusza art. 107 Kpa.

Obowiązek podatkowy, dotyczący podatku od towarów i usług, powstaje z chwilą wydania /dostarczenia/, przekazania, zamiany, darowizny towaru lub wykonania usługi /art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./. Data wyżej wymienionych zdarzeń, z którymi ustawa wiąże powstanie obowiązku, decyduje więc o tym, które przepisy

Tylko w sytuacji stwierdzenia przez organ podatkowy uchybień w ewidencji o jakich mowa w art. 27 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ dotyczących określenia wysokości podatku naliczonego skutkujących jego zawyżeniem możliwe jest stosowanie przy wymiarze podatku stawki zwielokrotnionej /art. 27 ust. 5 pkt 2 tej ustawy

Niezachowanie terminu, o którym mowa w par. 40b ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 maja 1993 r. w sprawie podatku od towarów i usług /Dz.U. nr 39 poz. 176 ze zm./ nie mogło spowodować utraty prawa do powiększenia podatku naliczonego za okres od dnia 1 stycznia do dnia 31 marca 1994 r., przyznanego podatnikom spełniającym wymogi określone w ustępie 1 wspomnianego przepisu.