Wejście w życie z dniem 1 stycznia 1994 r. nowej regulacji dotyczącej oprocentowania nadpłat oznacza nic innego, jak tylko stosowanie tej regulacji do nadpłat istniejących w czasie jej obowiązywania, to jest do nadpłat powstałych od 1 stycznia 1994 r. oraz nadpłat powstałych wprawdzie wcześniej, ale jedynie za okres od tej daty do dnia ich zwrotu, jeżeli według poprzednio obowiązującej ustawy oprocentowanie

Czynnikiem wyznaczającym cenę 1 m2 gruntu otrzymanego w wieczyste użytkowanie jest w myśl art. 26 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ cena tego gruntu /działki/ ustalona stosownie do przepisów art. 39 ust. 1 i 2 ustawy z dnie 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /t.j. Dz.U. 1991 nr 30 poz

1. Włączenie w drodze uchwały gminy do planu zagospodarowania przestrzennego tej gminy terenu sąsiedniej gminy, stanowi naruszenie zasady samodzielności działania każdej gminy, określonej w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./, jak też wykracza poza kompetencje rady gminy stanowiącej o uchwalonym planie. 2. Gmina mająca status uzdrowiska

1. Sam fakt zakończenia sprawy wydaniem decyzji administracyjnej określającej zobowiązanie podatkowe powoduje zmianę dotychczasowego stanu faktycznego przez to, że od tego momentu stworzone zostaje domniemanie, iż po stronie podatnika powstaje zobowiązanie podatkowe określone w wydanej decyzji /art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486

Dla decyzji podatkowych nie ustanowiono żadnych szczególnych przepisów zezwalających na formę doręczenia określoną w art. 49 Kpa.

1. Z art. 16 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ wynika, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów i wpłat na różnego rodzaju fundusze tworzone przez podatnika; kosztem uzyskania są jednak podstawowe odpisy i wpłaty na te fundusze, jeżeli obowiązek lub możliwość ich tworzenia w ciężar kosztów określają

Z rozporządzenia wynika, że faktury winny określać numery identyfikacyjne lub numery tymczasowe sprzedawcy i nabywcy. Oczywiste jest, że chodzi tu o podanie numeru nadanego przez urząd skarbowy podatnikowi wystawiającemu fakturę oraz podatnikowi będącemu nabywcą, a nie jakiegokolwiek numeru - fikcyjnego bądź nadanego innemu podatnikowi. Zgodnie z art. 9 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od

O sposobie powstawania zobowiązań podatkowych nigdy nie decyduje przebieg postępowania dowodowego i przyjęcie bądź pominięcie księgi jako dowodu w postępowaniu podatkowym.

Wadliwie prowadzone księgi podatkowe nie mogą rodzić konsekwencji dla opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Spółka cywilna jest stosunkiem obligatoryjnym, nie jest natomiast jednostką organizacyjną, nie posiada podmiotowości prawnej. Nie mają więc zastosowania do spółki cywilnej przepisy prawne stosowane w odniesieniu do osób prawnych czy jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej. Spółka cywilna nie jest również podmiotem gospodarczym w rozumieniu ustawy z dnia 23 grudnia 1989 r. o działalności

Podatnik dokonujący samoobliczenia, a także organ podatkowy dokonujący wymiaru w trybie art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ stosują normy podatkowego prawa materialnego obowiązujące w dacie powstania prawa do obniżenia podatku. Przy braku przepisów przejściowych, wprowadzony przepisem par. 35 ust. 5 pkt 1

Przy braku przepisów przejściowych, wprowadzony przepisem par. 35 ust. 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 8 grudnia 1994 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 133 poz. 688 ze zm./ warunek uzyskania uprawnienia do zwrotu podatku naliczonego, a polegający na tym, że należność wynikająca z faktury wystawionej przez zakład pracy

Skoro skarżący powiadomił Urząd Skarbowy o rezygnacji z opłacania podatku dochodowego w formie karty podatkowej, to należy uznać że stał się podatnikiem podatku od towarów i usług ze wszystkimi tego konsekwencjami /art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.

Zaistnienie w toku postępowania o wymeldowanie osoby z pobytu w lokalu okoliczności, które warunkowały wydanie orzeczenia merytorycznego rozstrzygającego sprawę co do istoty przez właściwy organ meldunkowy uprzednim rozstrzygnięciem przez sąd wstępnego zagadnienia prawnego, jakim było ustalenie spełnienia przesłanki dobrowolnego opuszczenia lokalu, zobowiązuje organ administracji z urzędu do zawieszenia

Jeżeli prezydent miasta /burmistrz lub wójt/ wydał akt mający charakter generalny, powszechnie obowiązujący, będący odpowiednikiem uchwały rady gminy, o dopuszczalności skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego na ten akt nie decyduje nazwa tego aktu /np. zarządzenie/, ale jego treść, która stanowi materię, na którą może skarżyć się do Sądu każdy czyj interes prawny lub uprawnienie zostały tym aktem

1. Przepis art. 23 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ w sposób enumeratywny wymienia, jakich kosztów ustawodawca nie uważa za "koszty uzyskania przychodu". Przepis ten - w brzmieniu obowiązującym w 1992 r. - nie wyłączał kosztów związanych z używaniem prywatnego samochodu wynajmującego związanych z jego dojazdem do przedmiotu najmu

Obowiązki ewidencyjne nałożone na podatników przepisem art. 27 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ służą prawidłowemu sporządzeniu deklaracji podatkowej w podatku od towarów i usług. Nie oznacza to tylko prawidłowości formalnej, a więc prowadzenia ewidencji w zgodzie z określonymi wymogami natury księgowo-rachunkowej

Błędne jest stanowisko, że par. 3 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 1993 r. w sprawie zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów osób fizycznych /Dz.U. nr 132 poz. 635 ze zm./ stosuje się tylko do podatników, którzy rozpoczęli działalność po 1 stycznia 1994 r.

Art. 40 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ odnosi się do odpowiedzialności osób trzecich za zaległości podatkowe podatnika /i tylko podatnika/ i nie stwarza podstawy do rozciągnięcia na jego podstawie odpowiedzialności osób trzecich za zobowiązania płatnika.

1. Fakturę korygującą, o jakiej mowa w par. 25 i par. 26 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 8 grudnia 1994 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 133 poz. 688 ze zm./ wystawia ten podatnik, który wystawił fakturę. 2. Nie może wystawić faktury korygującej osoba, która wystawiła fakturę, a następnie zaprzestała prowadzenia działalności

Zarówno pod rządami art. 208 kodeksu postępowania administracyjnego, jak też na gruncie art. 55 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ sąd administracyjny orzeka o zwrocie kosztów postępowania tylko wówczas, gdy uwzględnia skargę. Uwzględnienie kosztów następuje od organu, który wydał zaskarżony akt, na rzecz skarżącego.

W myśl art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. nr 86 poz. 433/ w razie orzeczenia rozwodu małżonków zajmujących kwaterę, każdy z rozwiedzionych małżonków może w dalszym ciągu zamieszkiwać w tej kwaterze. Oznacza to, że skarżąca nie może być pozbawiona uprawnienia do przebywania w przedmiotowym lokalu w drodze złożenia stosownego

Członkowie spółdzielni budownictwa mieszkaniowego legitymujący się własnościowym prawem do lokalu w budynku tej spółdzielni nie są legitymowani w postępowaniu administracyjnym w sprawach, których przedmiotem jest np. częściowa zabudowa korytarzy w budynkach tejże spółdzielni.