Orzeczenia

Orzeczenie
06.07.1992 Obrót gospodarczy

Prawo użytkowania gruntu jest prawem rzeczowym, ograniczonym uregulowanym nie tylko w ustawie z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 22 poz. 99 ze zm./ ale także w art. 252 i w następnych kodeksu cywilnego. Jest to prawo niezbywalne /art. 234 Kc/, wygasa z chwilą likwidacji dotychczasowego użytkownika - jeżeli jest nim osoba prawna, bądź śmierci w przypadku

Orzeczenie
06.07.1992 Obrót gospodarczy

Zaliczenie w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 4 czerwca 1991 r. w sprawie zmiany ceł na niektóre towary przywożone z zagranicy, dla celów wymiaru cła do wieku samochodu roku kalendarzowego, w którym był on wyprodukowany, zwłaszcza jeśli weźmie się pod uwagę cel zastosowania w tym przypadku podwyższonej wysokości dolnej granicy należności celnej /ograniczenie sprowadzania do Polski samochodów starszych

Orzeczenie
06.07.1992

Termin do wniesienia skargi na uchwałę organu gminy /art. 199 par. 1 Kpa w związku z art. 216a Kpa/ biegnie od powiadomienia przez organ o negatywnym stanowisku wobec żądania usunięcia naruszenia bądź od upływu terminu wskazanego w art. 35-36 Kpa do zajęcia w tej materii stanowiska.

Orzeczenie
03.07.1992 Podatki

1. Urząd celny jako płatnik podatku obrotowego granicznego nie ma podstaw do uwzględnienia ustnego wniosku strony o częściowe zwolnienie z podatku obrotowego na podstawie par. 6 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 1991 r. w sprawie stawek podatku obrotowego od towarów sprowadzanych lub nadsyłanych z zagranicy oraz zwolnień od tego podatku /Dz.U. nr 68 poz. 290/. 2. Jeżeli podatnik

Orzeczenie
03.07.1992

W świetle rozwiązań prawnych przyjętych w kodeksie postępowania administracyjnego /art. 15 w związku z art. 127 par. 1 i art. 128 Kpa/ nie ma podstaw do wykładni, iż stronie przysługuje odwołanie tylko od decyzji negatywnych, a więc nie uwzględniających w całości lub w części żądania zawartego w podaniu. Strona w postępowaniu administracyjnym broni swojego interesu prawnego i oceny, czy interes jej

Orzeczenie
01.07.1992

Przy braku ustawowego przepisu szczególnego, określenie w regulaminie rady miejskiej innej, niż zwykła większości głosów dla podjęcia uchwały przez radę narusza przepis art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./.

Orzeczenie
01.07.1992

1. Jeżeli w art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ przewidziano, że przepis szczególny może stanowić inaczej, dotyczyć to może, jedynie przepisu o równorzędnej randze, czyli przepisu ustawowego. 2. Określenie w regulaminie rady miejskiej innej niż zwykła większości głosów dla podjęcia uchwały przez radę narusza art. 14 ust. 1 powyższej

Orzeczenie
30.06.1992

Organ nadzoru, jakim jest wojewoda, może zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ stwierdzać nieważność uchwały organu gminy, jeżeli jest ona sprzeczna z prawem. Przepisu tego nie można interpretować rozszerzająco, prowadziłoby to bowiem do naruszenia prawnie gwarantowanej zasady samodzielności gminy. Organ nadzoru ma kompetencje

Orzeczenie

Ustawa z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu - Dz.U. nr 106 poz. 457/ nie definiuje pojęcia "nieusprawiedliwionych przyczyn" w zakresie przestrzegania obowiązku o jakim mowa w art. 12 ust. 2 tej ustawy przez bezrobotnego. W związku z tym przy stosowaniu przepisu art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy powyższe pojęcie rozumieć należy w taki sposób, czy w świetle przyczyny podawanej przez bezrobotnego

Orzeczenie

1. Pozbawienie prawa do zasiłku z powodu niestawienia się z przyczyn nieusprawiedliwionych w wyznaczonym terminie /przewidziane w art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu - Dz.U. nr 75 poz. 446 ze zm. oraz obecnie w art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu - Dz.U. nr 106 poz. 457/ nie może nastąpić czynnością faktyczną organu

Orzeczenie
30.06.1992

Ustawa z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179 ze zm./ nie przewiduje możliwości jedynie zwolnienia czy też odwołania ze stanowiska służbowego policjanta ani odwołania ze stanowiska /zwolnienia/ połączonego z przeniesieniem do grupy rezerwowej bez zmiany uposażenia.

Orzeczenie
30.06.1992 Podatki

Okoliczność, że umowa kupna-sprzedaży jest zawarta w formie ustnej nie powoduje jej wyłączenia spod obowiązku opłaty skarbowej, uregulowanego w ustawie z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej.

Orzeczenie
26.06.1992 Podatki

Art. 12 ust. 4 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania /Dz.U. nr 74 poz. 443/ nie może dotyczyć wydatków inwestycyjnych ponoszonych w latach 1990 i następnych, gdyż odnosi się do podatników, którzy w dacie wejścia w życie ustawy nabyli już prawo do odliczeń, tzn. przed 1 stycznia 1990 r. dokonali wydatków, które wykazali przy obliczaniu podstawy

Orzeczenie
26.06.1992 Podatki

Pobieranie opłaty targowej od osób nie prowadzących działalności handlowej lub wykonujących działalność tę w stałej placówce handlowej /pawilon, sklep itp./, odrębnie wybudowanej na ten cel, jest pozbawione podstawy prawnej, a ewentualne pobrane sumy stanowią kwoty nienależnie uiszczone, podlegające zwrotowi w trybie przepisów art. 29 ust. 1 ustawy z 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych

Orzeczenie
25.06.1992 Obrót gospodarczy

Przyjęte w przepisie par. 20 pkt 1 rozporządzenia Ministra Współpracy Gospodarczej z Zagranicą z dnia 22 sierpnia 1990 r. w sprawie dozoru i kontroli celnej oraz poboru opłat /Dz.U. nr 61 poz. 357/ sformułowanie "ustala się" oznacza, że organ przy stwierdzeniu niedotrzymania przez stronę terminu, zobowiązany jest do ustalenia opłaty manipulacyjnej dodatkowej według zasad wynikających z tego przepisu

Orzeczenie
24.06.1992

Decyzję wydaną przez kierownika urzędu rejonowego lub podległego mu pracownika w czasie obowiązywania porozumienia przenoszącego kompetencje tego organu na organ gminy /art. 40 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej - Dz.U. nr 21 poz. 123/ należy uznać za wydaną z naruszeniem przepisów o właściwości.

Orzeczenie
24.06.1992

Art. 90 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ nie nakłada ani na wójta ani na burmistrza obowiązku przedłożenia wojewodzie uchwał zarządu gminy.

Orzeczenie
24.06.1992

1. Ani ustawa z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./, ani wydane na jej podstawie rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 16 lipca 1991 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 72 poz. 311/ nie przewidują możliwości obniżenia ceny sprzedaży lokali mieszkalnych

Orzeczenie
17.06.1992

Roszczenie rewaloryzacyjne, przewidziane w art. 55 ust. 3 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127/, sprowadzające się do żądania wypłaty odszkodowania równowartego sile nabywczej pieniądza w dacie wydania decyzji, jest roszczeniem cywilnoprawnym, do rozstrzygania którego właściwe są sądy powszechne.

Orzeczenie
17.06.1992 Podatki

Uchwała rady gminy, przewidująca jej obowiązywanie z mocą wsteczną, narusza art. 42 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym.

Orzeczenie
16.06.1992

Regulacja prawna zawarta w art. 80 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./, odnosząca się do właściwości rzeczowej zarządu gminy, jest regulacją szczególną, wyłączającą stosowanie przepisów art. 39 ust. l, 2 i 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./.

Orzeczenie

"Wyrażenie zgody" przez organy samorządu aptekarskiego w sprawie o udzielenie koncesji na prowadzenie apteki /art. 7 ust. 1 pkt 7 i art. 20 pkt 2 ustawy z dnia 19 kwietnia 1991 r. o izbach aptekarskich - Dz.U. nr 41 poz. 179/ nie jest decyzją w rozumieniu art. 104 par. 2 Kpa, ani też nie należy do postanowień, o których mowa w art. 196 par. 3 Kpa.