Nie podlega zaskarżeniu do Naczelnego Sądu Administracyjnego dokument /orzeczenie/ Państwowej Inspekcji Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych zawierający wyniki badań laboratoryjnych jakości towaru /art. 3 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o Państwowej Inspekcji Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych - Dz.U. nr 16 poz. 137 ze zm./.

Odszkodowanie za szkody wyrządzone w uprawach i plonach rolnych przez zwierzęta łowne są sprawami z zakresu prawa cywilnego, które rozpoznają sądy powszechne.

Organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej są uprawnione do wydawania decyzji nakazujących usunięcie uchybień w zakresie higieny pracy również w rolniczych spółdzielniach produkcyjnych.

Kompetencje organu odwoławczego obejmują zarówno korygowanie wad prawnych decyzji organu pierwszej instancji, polegających na niewłaściwie zastosowanym przepisie prawa materialnego, jak i wad polegających na niewłaściwej ocenie okoliczności faktycznych.

Nieustalenie przez organ administracji w sposób przekonujący kształtowania się cen gruntów w dacie wydania decyzji ostatecznej, oznacza naruszenie przepisów postępowania administracyjnego, które miały istotny wpływ na wynik sprawy i zobowiązuje Naczelny Sąd Administracyjny do uchylenia zaskarżonej decyzji na podstawie art. 207 par. 2 pkt 3 Kpa.

1. Postępowanie w sprawie zakończonej ostateczną decyzją administracyjną, zmierzające do wzruszenia tej decyzji, może być prowadzone tylko po wydaniu przez właściwy organ i doręczeniu wszystkim stronom wymaganego postanowienia o wszczęciu postępowania /art. 149 par. 1 Kpa/ bądź też zawiadomienia /art. 61 par. 4, art. 186 Kpa/. 2. Decyzja administracyjna wydana wbrew materialnoprawnemu zakazowi rażąco

Fakt, że strona nie wniosła odwołania od decyzji administracyjnej, nie stanowi przeszkody dla złożenia przez nią wniosku o stwierdzenie nieważności tej decyzji jako ostatecznej.

Zawarty w art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o zasadach prowadzenia na terytorium Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej działalności gospodarczej w zakresie drobnej wytwórczości przez zagraniczne osoby prawne i fizyczne /TJ. Dz.U. 1985 nr 13 poz. 58 - według jednolitego tekstu ogłoszonego w Dz.U. 1989 nr 27 poz. 148 jest to art. 21 ust. 1 tej ustawy/ wymóg odrębnego zezwolenia na działalność

Pozbawienie studenta uprawnień do zamieszkiwania w domu studenckim nie jest decyzją administracyjną w rozumieniu przepisów kodeksu postępowania administracyjnego.

1. Wniesienie odwołania od decyzji powoduje w toczącej się sprawie skutki, o których stanowi art. 130 Kpa, w szczególności wstrzymanie z mocy prawa wykonalności zaskarżonej decyzji. 2. Środki prawne wnoszone przez prokuratora w postępowaniu administracyjnym powinny być przez organ kwalifikowane nie według nadanej im nazwy, ale stosownie do stadium, w jakim znajduje się postępowanie administracyjne

Definicja łazienki zawarta w załączniku Nr 1 do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 grudnia 1987 r. w sprawie czynszów najmu za lokale mieszkalne i użytkowe - Dz.U. nr 40 poz. 230/, według której przez łazienkę rozumie się wydzielone w mieszkaniu pomieszczenie, posiadające stałe instalacje: wodociągowo-kanalizacyjną, ciepłej wody dostarczanej centralnie, bądź z urządzeń zainstalowanych w lokalu

Pomoc udzielona właścicielowi gruntu w uprawie nie jest równoważna dzierżawie owych gruntów jeżeli nie nastąpiło oddanie rzeczy do używania i pobierania pożytków w zamian za umówiony czynsz /art. 693 Kc/.

1. Po przerwie w zajmowaniu lokalu mieszkalnego, spowodowanej przekwaterowaniem najemcy na czas remontu domu, stosunek najmu poprzedniego zajmowanego lokalu zostaje ponownie nawiązany dopiero na podstawie decyzji organu administracji państwowej, orzekającej o powrocie do lokalu /art. 43 ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe - Dz.U. 1983 nr 11 poz. 55/. Decyzja taka jest równoważna

Wniesienie skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego na decyzję organu administracji państwowej /art. 200 par. 1 Kpa/ wyłącza - do czasu zakończenia postępowania sądowego - możliwość wznowienia postępowania przez organ administracji /art. 145 Kpa/ w sprawie zakończonej zaskarżoną decyzją.

Niedopuszczalna jest skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego na zawarte w decyzji administracyjnej rozstrzygnięcie o kosztach postępowania administracyjnego /art. 264 Kpa/.

Wniesienie skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego na decyzję organu administracji państwowej /art. 200 par. 1 Kpa/ wyłącza - do czasu zakończenia postępowania sądowego - możliwość wznowienia postępowania przez organ administracji /art. 145 Kpa/ w sprawie zakończonej zaskarżoną decyzją.

1. Uchylenie w trybie odwoławczym decyzji ostatecznej stanowi naruszenie podstawowych i elementarnych zasad postępowania administracyjnego, co jest równoznaczne z rażącym naruszeniem przepisów prawa formalnego regulujących te zasady. 2. Brak jakiegokolwiek uzasadnienia faktycznego i prawnego decyzji administracyjnej stanowi, poza przypadkami określonymi w art. 107 par. 4 i par. 5 Kpa rażące naruszenie

Zasada zawarta w art. 7 Kpa nakazuje organom administracji dokonywanie oceny przydzielonego pomieszczenia zastępczego - co do standardu lub stanu technicznego - z uwzględnieniem okoliczności związanych z osobą, której ma być ono przydzielone, jej stanu zdrowia lub stosunków rodzinnych.

Przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 grudnia 1987 r. w sprawie czynszów najmu za lokale mieszkalne i użytkowe - Dz.U. nr 40 poz. 230/, w tym także przepisy par. 15, nie przewidują ustalania stawki czynszu na podstawie rzeczywistych kosztów eksploatacji ponoszonych przez wynajmującego.

1. Wadliwe ustalenie stanu faktycznego co do przekroczenia limitu adwokatów, ustalonego dla danej Izby Adwokackiej w planie rozmieszczenia,jest równoznaczne z naruszeniem art. 77 par. 1 Kpa, mającym wpływ na treść decyzji w przedmiocie wpisu na listę adwokatów osób nie objętych wpisem obligatoryjnym. 2. Możliwość wykonywania zawodu adwokata indywidualnie jest również uzależniona od danych wynikających

1. Unormowania par. 11 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 grudnia 1987 r. w sprawie czynszów najmu za lokale mieszkalne i użytkowe - Dz.U. nr 40 poz. 230/ oraz unormowania zawarte w załączniku Nr 2 do wymienionego rozporządzenia, określające stawkę czynszu za lokal użytkowy należną od organizacji społeczno-politycznych, obejmują również organizacje społeczno-zawodowe rolników indywidualnych

Zgodnie z przepisem par. 5 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 września 1985 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu oddawania w wieczyste użytkowanie gruntów i sprzedaży nieruchomości państwowych, kosztów i rozliczeń z tym związanych oraz zarządzania sprzedanymi nieruchomościami /Dz.U. nr 47 poz. 239; zm. Dz.U. 1986 nr 3 poz. 17/ organ administracji państwowej nie działa według uznania

Nowa decyzja administracyjna, wydana na skutek uchylenia lub zmiany - zgodnie z art. 154 par. 1 i par. 2 Kpa - decyzji ostatecznej, stanowi rozstrzygnięcie sprawy w I instancji, dlatego skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego na taką decyzję jest niedopuszczalna /art. 198 Kpa/.

Czy organ II instancji administracji państwowej po wydaniu decyzji w trybie art. 200 par. 2 Kpa w wyniku wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego może wydać ponowną decyzję w tym trybie?