Przepisy ustawy z dnia 1 lutego 1983 r. - Prawo o ruchu drogowym /Dz.U. nr 6 poz. 35/ nie wyłączają możliwości prowadzenia usług w zakresie szkolenia kandydatów na kierowców przez osoby fizyczne na podstawie zgłoszenia do ewidencji w trybie ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324/.

W świetle art. 92 ustawy z dnia 4 maja 1982 r. o szkolnictwie wyższym /Dz.U. 1985 nr 42 poz. 201 ze zm./, uchwała kolegium dziekańskiego o skreśleniu z listy studentów może mieć jedynie charakter opinii.

Jeżeli jedna ze stron w tej samej sprawie złoży odwołanie i uzyska decyzję ostateczną, oznacza to, że w rozumieniu art. 198 Kpa wyczerpany został tok instancji w postępowaniu administracyjnym wobec pozostałych stron, bez względu na to, która z nich złożyła odwołanie.

Wyjaśnienia, instrukcje, wytyczne wydawane na podstawie art. 4 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ w sprawach ogólnych lub w przypadkach indywidualnych, nie stanowią źródeł prawa powszechnie obowiązującego i tym samym nie mogą stanowić podstawy prawnej decyzji podatkowej.

Akty prawne organów uczelni, dotyczące przyznania, nie przyznania lub cofnięcia stypendium socjalnego studentowi tej uczelni, są przejawami władztwa zakładowego i stosunków zakładowych w uczelni, a nie decyzjami administracyjnymi w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego.

Obowiązek opłacania podwyższonego czynszu występuje z chwilą powstania nadwyżki powierzchni mieszkalnej w postaci co najmniej jednego pokoju przy jednoczesnym niezłożeniu przez najemcę wniosku o przydzielenie mu mniejszego lokalu zamiennego /art. 44 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe - Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165 ze zm./, a nie dopiero z chwilą odmowy najemcy przeniesienia

Podłączenie radioodbiornika do sieci nie jest elementem niezbędnym do uznania, że jest on używany w rozumieniu przepisów art. 12 i art. 13 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o łączności /Dz.U. nr 54 poz. 275/ i par. 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 maja 1988 r. w sprawie kar pieniężnych za zwłokę w uiszczeniu opłat za używanie odbiorników radiofonicznych i telewizyjnych

Urządzenie w mieszkaniu wspólnym, wyposażonym w łazienkę i w.c., drugiej łazienki i w.c., służących wyłącznie jednemu z najemców, nie uzasadnia żądania od wynajmującego zwrotu wartości ulepszenia lokalu pod rygorem opłacania czynszu najmu przez tego najemcę w stawce nie podwyższonej /art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe - Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165 ze zm./; może natomiast

Urządzenie w mieszkaniu wspólnym, wyposażonym w łazienkę i w.c., drugiej łazienki i w.c., służących wyłącznie jednemu z najemców, nie uzasadnia żądania od wynajmującego zwrotu wartości ulepszenia lokalu pod rygorem opłacenia czynszu najmu przez tego najemcą w stawce nie podwyższonej /art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165 ze zm./.

Pracownik zajmujący mieszkanie zakładowe nabywa na podstawie art. 57 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165 ze zm./ uprawnienie do lokalu zamiennego wtedy, gdy w wyniku zawartego porozumienia zakład pracy wyraził zgodę na przejście pracownika do innego zakładu pracy, a pracownik podjął tam pracę.

Za podstawę uznania, że podatnik prowadził ewidencję sprzedaży usług nierzetelnie, przyjęto okoliczność, że 15 marca 1988 r., wyjeżdżając poza zakład zabrał ze sobą książkę ewidencji sprzedaży, uniemożliwiając tym samym wpisywanie kwot uzyskanych za wykonane usługi bezpośrednio po ich wykonaniu, a wpisał je dopiero po powrocie do zakładu. Ustalenie to nie mogło prowadzić do wniosku, że książka ewidencji

Za podstawę uznania, że podatnik prowadził ewidencję sprzedaży usług nierzetelnie, przyjęto okoliczności, że 15 marca 1988 r. wyjeżdżając poza zakład zabrał on ze sobą książkę ewidencji sprzedaży, uniemożliwiając tym samym wpisywanie kwoty uzyskanych za wykonane usługi bezpośrednio po ich wykonaniu, a wpisał je dopiero po powrocie do zakładu. Ustalenie to nie mogło prowadzić do wniosku, że książka

Przepis art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 22 poz. 99/ w brzmieniu ustawy z dnia 13 lipca 1988 r. o zmianie tej ustawy /Dz.U. nr 24 poz. 170/ ma zastosowanie także w sprawie o zwrot nieruchomości wywłaszczonej na podstawie dekretu z dnia 7 kwietnia 1948 r. o wywłaszczeniu majątków zajętych na cele użyteczności publicznej w

Dla zastosowania przepisu art. 38 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165 ze zm./ - w przypadku przydziału lokali w drodze zamiany między najemcami - wystarczy, jeżeli nieobjęcie lokali nastąpi z winy tylko jednego z najemców.

1. Przez pojęcie "zakład pracy" należy rozumieć wyłącznie jednostkę gospodarki uspołecznionej w znaczeniu przepisów rozdziału 4: "Mieszkania zakładowe" ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165/. 2. Pracownikowi przechodzącemu do innego zakładu pracy, nie będącego jednostką gospodarki uspołecznionej, nie przysługuje prawo do lokalu zamiennego i jest on obowiązany

Przepis art. 154 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 1983 r. o systemie rad narodowych i samorządu terytorialnego /Dz.U. nr 41 poz. 185 ze zm./ traktujący o uprawnieniach samorządu mieszkańców do opiniowania spraw dotyczących rozwoju i funkcjonowania sieci handlowej i usługowej, itp. nie może być interpretowany jako wymóg realizowania tych uprawnień w sprawach indywidualnych rozstrzyganych w drodze

Przepisów par. 10 ust. 1 /o normach zaludnienia lokali mieszkalnych/ i par. 12 ust. 1 pkt 5 /o uprawnieniach do dodatkowej powierzchni mieszkalnej z tytułu stanu zdrowia/ rozporządzenia z dnia 9 listopada 1974 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów Prawa lokalowego /Dz.U. nr 36 poz. 203 ze zm./ nie stosuje się do tzw. zastępczych pomieszczeń mieszkalnych.

Jeżeli strona występuje o nabycie nieruchomości państwowej, która nie została objęta wykazem przewidzianym w przepisach par. 20 i 21 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 1985 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu oddawania w użytkowanie wieczyste gruntów i sprzedaży nieruchomości państwowych, kosztów i rozliczeń z tym związanych oraz zarządzania sprzedanymi nieruchomościami /Dz.U. nr