1. Po przerwie w zajmowaniu lokalu mieszkalnego, spowodowanej przekwaterowaniem najemcy na czas remontu domu, stosunek najmu poprzedniego zajmowanego lokalu zostaje ponownie nawiązany dopiero na podstawie decyzji organu administracji państwowej, orzekającej o powrocie do lokalu /art. 43 ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe - Dz.U. 1983 nr 11 poz. 55/. Decyzja taka jest równoważna

Do skutecznego rozwiązania umowy o opiekę z woli stron nie jest potrzebna decyzja administracyjna /art. 9 ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe - Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165 ze zm./.

Wniesienie skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego na decyzję organu administracji państwowej /art. 200 par. 1 Kpa/ wyłącza - do czasu zakończenia postępowania sądowego - możliwość wznowienia postępowania przez organ administracji /art. 145 Kpa/ w sprawie zakończonej zaskarżoną decyzją.

1. Przy wywłaszczeniu prawa użytkowania wieczystego prawo to wygasa. 2. Przywrócenie prawa użytkowania wieczystego, które wygasło w wyniku wywłaszczenia, nie jest możliwe w trybie art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 22 poz. 99 ze zm../.

Przepisy art. 8 - art. 10 ustawy z dnia 28 stycznia 1987 r. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym w gospodarce narodowej /Dz.U. nr 3 poz. 18 ze zm./ odnoszą się zarówno do umów zawartych po wejściu w życie wskazanej ustawy /to jest po 1 stycznia 1988 r./, jak i do umów nawet wcześniej zawartych, ale nadal w takim czy innym zakresie wiążących strony /w czasokresie od 1 stycznia 1988 r./.

1. Przez pojęcie "zakład pracy" należy rozumieć wyłącznie jednostkę gospodarki uspołecznionej w znaczeniu przepisów rozdziału 4: "Mieszkania zakładowe" ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165/. 2. Pracownikowi przechodzącemu do innego zakładu pracy, nie będącego jednostką gospodarki uspołecznionej, nie przysługuje prawo do lokalu zamiennego i jest on obowiązany

Wiaty garażowe - z uwagi na konstrukcję i materiały z jakich je zbudowano - mogą być zakwalifikowane jako budynki tymczasowe.

1. Uchylenie w trybie odwoławczym decyzji ostatecznej stanowi naruszenie podstawowych i elementarnych zasad postępowania administracyjnego, co jest równoznaczne z rażącym naruszeniem przepisów prawa formalnego regulujących te zasady. 2. Brak jakiegokolwiek uzasadnienia faktycznego i prawnego decyzji administracyjnej stanowi, poza przypadkami określonymi w art. 107 par. 4 i par. 5 Kpa rażące naruszenie

Wynikający z przepisów dekretu z dnia 6 maja 1953 r. - Prawo górnicze /Dz.U. 1978 nr 4 poz. 12/ obowiązek zwrotu przez przedsiębiorstwo górnicze kosztów zabezpieczenia nowo wznoszonych budynków przed szkodami górniczymi nie obejmuje budynków wznoszonych poza granicami terenu górniczego.

Zasada zawarta w art. 7 Kpa nakazuje organom administracji dokonywanie oceny przydzielonego pomieszczenia zastępczego - co do standardu lub stanu technicznego - z uwzględnieniem okoliczności związanych z osobą, której ma być ono przydzielone, jej stanu zdrowia lub stosunków rodzinnych.

Przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 grudnia 1987 r. w sprawie czynszów najmu za lokale mieszkalne i użytkowe - Dz.U. nr 40 poz. 230/, w tym także przepisy par. 15, nie przewidują ustalania stawki czynszu na podstawie rzeczywistych kosztów eksploatacji ponoszonych przez wynajmującego.

Organ właściwy w sprawie ustalenia wysokości czynszu najmu za mieszkanie zakładowe /art. 18 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe - Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165 ze zm./, orzekając po dniu 1 stycznia 1988 r. na podstawie par. 8 ust. 6 lub par. 10 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 grudnia 1987 r. w sprawie czynszów najmu za lokale mieszkalne i użytkowe /Dz.U. nr 40 poz. 230 ze zm./, ocenia

Ustawodawca dopuszcza stosowanie dwóch norm zaludnienia w stosunku do osób samotnych. W świetle par. 9 ust. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 grudnia 1987 r. w sprawie czynszów najmu za lokale mieszkalne i użytkowe /Dz.U. nr 40 poz. 230/ osoba samotna ma uprawnienie do dodatkowej normy.

Ekwiwalent pieniężny, o jakim mowa w art. 60 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165 ze zm./, przysługuje najemcy, który przekaże dotychczas zajmowany lokal do dyspozycji organu administracji w zamian za lokal mniejszy, niezależnie od tego, czy będzie to lokal wolny w sensie fizycznym, czy też lokal, który został przez innego najemcę również przekazany do

1. Unormowania par. 11 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 grudnia 1987 r. w sprawie czynszów najmu za lokale mieszkalne i użytkowe - Dz.U. nr 40 poz. 230/ oraz unormowania zawarte w załączniku Nr 2 do wymienionego rozporządzenia, określające stawkę czynszu za lokal użytkowy należną od organizacji społeczno-politycznych, obejmują również organizacje społeczno-zawodowe rolników indywidualnych

1. Wadliwe ustalenie stanu faktycznego co do przekroczenia limitu adwokatów, ustalonego dla danej Izby Adwokackiej w planie rozmieszczenia,jest równoznaczne z naruszeniem art. 77 par. 1 Kpa, mającym wpływ na treść decyzji w przedmiocie wpisu na listę adwokatów osób nie objętych wpisem obligatoryjnym. 2. Możliwość wykonywania zawodu adwokata indywidualnie jest również uzależniona od danych wynikających

Zgodnie z przepisem par. 5 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 września 1985 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu oddawania w wieczyste użytkowanie gruntów i sprzedaży nieruchomości państwowych, kosztów i rozliczeń z tym związanych oraz zarządzania sprzedanymi nieruchomościami /Dz.U. nr 47 poz. 239; zm. Dz.U. 1986 nr 3 poz. 17/ organ administracji państwowej nie działa według uznania

Nowa decyzja administracyjna, wydana na skutek uchylenia lub zmiany - zgodnie z art. 154 par. 1 i par. 2 Kpa - decyzji ostatecznej, stanowi rozstrzygnięcie sprawy w I instancji, dlatego skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego na taką decyzję jest niedopuszczalna /art. 198 Kpa/.

Czy organ II instancji administracji państwowej po wydaniu decyzji w trybie art. 200 par. 2 Kpa w wyniku wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego może wydać ponowną decyzję w tym trybie?

Jeżeli wydana na podstawie art. 42 ust. 2 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79 ze zm./ decyzja ostateczna o nakazaniu uiszczenia opłaty za występowanie odłogów w danym roku została uchylona przez Naczelny Sąd Administracyjny, to odpadła przesłanka do wymierzenia na podstawie art. 42 ust. 5 tej ustawy podwójnej opłaty za istnienie odłogów w roku następnym

W trybie art. 6 dekretu z dnia 18 kwietnia 1955 r. o uwłaszczeniu i o uregulowaniu innych spraw związanych z reformą rolną i osadnictwem rolnym /Dz.U. nr 18 poz. 107/ mogły być regulowane sprawy tylko tych osób, które objęły w posiadanie nieruchomość rolną przed wejściem w życie ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych oraz uporządkowaniu niektórych spraw związanych

Złożenie przysięgi i posiadanie pseudonimu to niewątpliwie formalne znamiona udziału w zorganizowanej działalności konspiracyjnej, lecz nie stanowią warunku koniecznego dla uznania określonej osoby za uczestnika ruchu oporu /art. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. o szczególnych uprawnieniach kombatantów - Dz.U. nr 16 poz. 122 ze zm./.