Możliwość odmowy wydania uprawnienia do wykonywania handlu z powodu niezgodności zamierzonej działalności gospodarczej z zasadami racjonalnego zatrudnienia wykwalifikowanych kadr o której mowa w art. 7 ust. 9 ustawy z dnia 18 lipca 1974 r. o wykonywaniu handlu oraz niektórych innych rodzajów działalności przez jednostki gospodarki nie uspołecznionej /t.j. Dz.U. 1983 nr 43 poz. 193/ dotyczy przede wszystkim

Wprawdzie wniesienie odwołania powoduje przejęcie kompetencji do załatwienia sprawy administracyjnej przez organ odwoławczy, to jednak jego decyzja /poza przewidzianą w art. 138 par. 1 pkt 3 Kpa decyzją o umorzeniu postępowania odwoławczego/ musi bezpośrednio ustosunkowywać się do zaskarżonej decyzji pierwszoinstancyjnej. Punktem odniesienia dla całego postępowania odwoławczego jest bowiem nieostateczne

Przepis par. 42 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia Ministrów Komunikacji i Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 31 lipca 1972 r. w sprawie krajowego transportu drogowego /Dz.U. nr 34 poz. 234 ze zm./, nie stanowi o możliwości cofnięcia zezwolenia na prowadzenie publicznego transportu drogowego, udzielonego osobie fizycznej w przypadku skazania jej prawomocnym wyrokiem za przestępstwo, którego

Art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 18 lipca 1974 r. o wykonywaniu handlu oraz niektórych innych rodzajów działalności przez jednostki gospodarki nie uspołecznionej /t.j. Dz.U. 1983 nr 43 poz. 193/ w punktach 1 - 7 wymienia przypadki, w których można cofnąć uprawnienia do prowadzenia działalności gospodarczej określonej w tej ustawie, przy czym dla cofnięcia uprawnienia wystarczy stwierdzenie, iż zachodzi

Interpretacja gramatyczna i logiczna pozycji 16 pkt 11 tabeli stawek podatku obrotowego od osób fizycznych i osób prawnych nie będących jednostkami gospodarki uspołecznionej, stanowiącej załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1983 r. /Dz.U. nr 73 poz. 330/ prowadzi do wniosku, że skoro pozycja 16 odnosi się do wyrobów przemysłu drzewnego, to ujęte w jej punkcie 11 meble, o

Jeżeli wszczęte postępowanie karne kończy się umorzeniem postępowania względnie wydaniem wyroku uniewinniającego, a zebrany w tym postępowaniu materiał dowodowy dotyczy okoliczności mających istotne znaczenie dla ustalenia przez organ podatkowy znamion stanu prawno-podatkowego, to powinnością tego organu jest przeprowadzenie w postępowaniu podatkowym dowodu z materiału zebranego w postępowaniu karnym

Jeżeli szczegółowy plan zagospodarowania przestrzennego nie zawiera odpowiedniego zakazu, przeznaczenie w tym planie działki pod budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego nie sprzeciwia się wznoszeniu na działce także budynków gospodarczych, mających służyć zaspokojeniu potrzeb bytowych osób tam zamieszkujących.

Ze względu na fakt, że zameldowanie na pobyt stały jest czynnością o charakterze rejestracyjnym i związane jest z realizacją obowiązku wynikającego z art. 5 ust. 1 i art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/, w sytuacji gdy zameldowanie dotyczy żony jednego ze współwłaścicieli, nie jest konieczne, żeby drugi ze współwłaścicieli

Skoro zatem ustawa z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79/ nie zawiera przepisów międzyczasowych, który regulowałyby omawiane zagadnienie, należy uznać, że do faktycznego wyłączenia gruntów rolnych z produkcji rolniczej dokonanego na podstawie decyzji o realizacji inwestycji przed wejściem w życie tej ustawy, zastosowanie mają przepisy obowiązujące do dnia

W razie zmiany celu wywłaszczenia, w związku z odstąpieniem od realizacji inwestycji, dla której wywłaszczono nieruchomość, na rzecz innej inwestycji, uznanie dalszej niezbędności wywłaszczonej nieruchomości na cel uzasadniający wywłaszczenie - w rozumieniu art. 74 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 22 poz. 99/ - wymaga istnienia ważnej decyzji

Jednostka organizacyjna, prowadząca roboty budowlane, ponosi odpowiedzialność przewidzianą w art. 110 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. nr 3 poz. 6/ za usunięcie podczas trwania robót budowlanych drzew bez wymaganej zgody terenowego organu administracji państwowej nie tylko w razie wydania podległym pracownikom polecenia dokonania takiej czynności, lecz

Organ prowadzący postępowanie o wymeldowanie z miejsca pobytu stałego, ma obowiązek ustalić faktyczne miejsce pobytu tej osoby na podstawie wszelkich dostępnych źródeł informacji, a także umożliwić jej wzięcie udziału w postępowaniu jako stronie. Zaniedbanie tego obowiązku uzasadnia żądanie wznowienia postępowania z przyczyny określonej w art 145 par. 1 pkt 4 Kpa.

Brak należytych ustaleń co do stanu technicznego zajmowanego lokalu mieszkalnego przez skarżącego pozbawia Naczelny Sąd Administracyjny możliwości dokonania kontroli zaskarżonej decyzji i oceny zgodności z prawem zawartego w niej rozstrzygnięcia. Uzasadnia to uchylenie zaskarżonej decyzji.

Nie może być uznany za skuteczny zarzut skargi, że decyzja zaskarżona winna być uchylona - z tej przyczyny, że organy podatkowe podczas wcześniejszej kontroli nie zakwestionowały wadliwej praktyki skarżącej w przedmiocie dokonywania przez nią wymiaru podatku od wynagrodzenia.

W pierwszych latach okupacji Armia Krajowa była organizacją kadrową i nie było wówczas potrzeby sięgania po dzieci w wieku skarżącego. Doraźne wykonywanie zleceń rodziców nie jest równoznaczne z przyjęciem do organizacji w charakterze członka konspiracyjnych sił zbrojnych.

Stwierdzenie organu wyższego stopnia, że brak jest podstaw do wzruszenia decyzji administracyjnej wydanej przez organ podległy, jest w istocie decyzją odmawiającą stwierdzenia nieważności tej decyzji, bowiem zawiera władcze i jednostronne rozstrzygnięcie, kształtujące indywidualną sytuację prawną jednostki nie podporządkowanej organowi.

Nie jest trafny zarzut o nabyciu gruntów nie będących gruntami rolnymi. Odłogi nie są bowiem specyficzną klasą gruntów, lecz przejściowym stanem ich zagospodarowania.

1. Koło łowieckie jako dzierżawca obwodu łowieckiego jest stroną w postępowaniu o ustalenie odszkodowania za szkody wyrządzone w uprawach i plonach rolnych przez dziki, łosie, jelenie i daniele / par. 6 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 sierpnia 1975 r. w sprawie odszkodowań za szkody wyrządzone w uprawach i plonach rolnych przez dziki, łosie, jelenie i daniele - Dz.U. nr 28 poz.

1. Poczynając od dnia 17 czerwca 1984 r., uprawnienia do tworzenia prawa miejscowego na podstawie upoważnienia zawartego w art. 2 ustawy z dnia 6 lipca 1972 r. o terenach budownictwa jednorodzinnego i zagrodowego oraz o podziale nieruchomości w miastach i osiedlach /Dz.U. nr 27 poz. 192 ze zm./ przysługiwały wyłącznie właściwym radom narodowym. 2. Wydane po dniu 17 czerwca 1984 r. zarządzenie naczelnika

Utrata mocy obowiązującej przez przepis zawierający upoważnienie do wydania aktu wykonawczego powoduje utratę mocy obowiązującej przez wydane na jego podstawie akty wykonawcze, chyba że zostaną one wyraźnie utrzymane w mocy. Ustawa o gospodarce i wywłaszczaniu nieruchomości nie utrzymała w mocy przepisów wykonawczych do ustawy o terenach budownictwa jednorodzinnego i zagrodowego oraz o podziale nieruchomości

Wstrzymanie wykonania decyzji powoduje, że nie może być ona realizowana. A zatem przerywa się również bieg terminu, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. - Prawo prasowe /Dz.U. nr 5 poz. 24 ze zm./.

Szkody górnicze występujące w altanie, usytuowanej w pracowniczym ogrodzie działkowym i wybudowanej z naruszeniem przepisów regulaminu pracowniczego ogrodu działkowego przez Krajową Radę Polskiego Związku Działkowców, nie podlegają naprawieniu na podstawie art. 66 dekretu z dnia 6 maja 1953 r. - Prawo górnicze /Dz.U. 1978 nr 4 poz. 12/ przez przedsiębiorstwo górnicze.

Stwierdzenie wygaśnięcia stosunku pracy pracownika naukowo-dydaktycznego na podstawie art. 170 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 4 maja 1982 r. o szkolnictwie wyższym /Dz.U. 1985 nr 42 poz. 201/ nie stanowi decyzji administracyjnej w przedmiocie rozwiązania stosunku pracy, podlegającej zaskarżeniu do sądu administracyjnego.

Nakaz rozpatrzenia możliwości wzruszenia ostatecznej decyzji we właściwym trybie, zawarty w art. 235 par. 1 Kpa oznacza, że jeżeli w skardze zarzuca się, iż decyzję wydano na podstawie fałszywych dowodów /art. 145 par. 1 Kpa/, to właściwym trybem rozpatrzenia takiego zarzutu, jak i innych zarzutów dotyczących prawidłowości postępowania, wymienionych w art. 145 par. 1 Kpa jest tryb wznowienia postępowania