Orzeczenia

Orzeczenie
29.12.1986

Niezasięgnięcie przed wydaniem decyzji wymaganego przez prawo stanowiska innego organu /art. 106 par. 1 Kpa/ nie stanowi rażącego naruszenia prawa /art. 156 par. 1 Kpa/, lecz jedynie może uzasadniać wznowienie postępowania w sprawie /art. 145 par. 1 pkt 6/.

Orzeczenie
29.12.1986 Kadry i płace

Ocena zasadności cofnięcia upoważnienia do załatwiania spraw tajnych nie podlega kontroli organów rozpatrujących spory pracownicze, aktualność tej tezy zawartej w IV uchwale Pełnego Składu Izby Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Najwyższego z dnia 27 czerwca 1985 r. w sprawie wytycznych dotyczących wykładni art. 45 Kodeksu pracy i praktyki sądowego stosowania tego przepisu w zakresie zasadności wypowiedzenia

Orzeczenie
19.12.1986 Obrót gospodarczy

Możliwość odmowy wydania uprawnienia, wyrażona w art. 7 ust. 9 ustawy z dnia 18 lipca 1974 r. o wykonywaniu handlu oraz niektórych innych rodzajów działalności przez jednostki gospodarki nie uspołecznionej /Dz.U. nr 43 z 1983 r. poz. 193/, stanowi wyjątek od reguły wolności realizacji przez obywateli każdej inicjatywy gospodarczej, która nie pozostaje w sprzeczności z powszechnie obowiązującym prawem

Orzeczenie
17.12.1986 Obrót gospodarczy

Art. 8 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 18 lipca 1974 r. o wykonywaniu handlu oraz niektórych innych rodzajów działalności przez jednostki gospodarki nie uspołecznionej /t.j. Dz.U. 1983 nr 43 poz. 193/ daje możliwość cofnięcia zezwolenia, jeżeli nie są przestrzegane warunki zawarte w uprawnieniu. Każdy z warunków umieszczonych w zezwoleniu powinien mieć czytelną i racjonalną treść po to , aby można go było

Orzeczenie
15.12.1986 Kadry i płace

Od rozwiązania stosunku pracy w drodze porozumienia stron /art. 15 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych - Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./ urzędnikowi państwowemu mianowanemu nie przysługuje skarga do sądu administracyjnego na podstawie art. 38 ust. 2 wyżej wymienionej ustawy, gdyż w takiej sprawie brak jest decyzji o jakiej mowa w art. 104 Kpa.

Orzeczenie
08.12.1986

Zmiana treści osnowy decyzji dokonana postanowieniem nie jest prostowaniem oczywistych omyłek - lecz rozstrzygnięciem o istocie sprawy - wbrew postanowieniu art. 123 par. 2 Kpa, co stanowi rażące naruszenie prawa.

Orzeczenie
04.12.1986

Rażące naruszenie prawa w rozumieniu art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa zachodzi wówczas, gdy istnieje oczywista sprzeczność pomiędzy treścią przepisu a rozstrzygnięciem objętym decyzją.

Orzeczenie
02.12.1986

Naruszenie trwałości decyzji administracyjnej /art. 16 par. 1 Kpa/, zasady sądowej kontroli legalności ostatecznych decyzji /art. 16 par. 2, art. 196 par. 1 i art. 198 Kpa/ oraz zasady dwuinstancyjności postępowania administracyjnego /art. 15 i art. 127 par. 1 Kpa/ są rażącymi naruszeniami prawa w rozumieniu art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa, pociągającymi za sobą stwierdzenie nieważności decyzji.

Orzeczenie
01.12.1986

Organ administracji państwowej nie może w wyniku wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego na decyzję ostateczną wznowić postępowania w sprawie zakończonej tą decyzją, aby następnie odmówić jej uchylenia. W ten sposób nie załatwia wszak skargi i rażąco narusza art. 200 par. 2 Kpa. Przepis ten pozwala bowiem jedynie na zmianę lub uchylenie decyzji w razie uznania skargi w całości za słuszną

Orzeczenie
28.11.1986

Jeżeli przepis prawa upoważnia bądź zobowiązuje organ administracji państwowej do zastosowania sankcji administracyjnej za popełnienie przestępstwa lub wykroczenia w stosunku do osoby posiadającej zezwolenie na prowadzenie publicznego transportu drogowego taksówką osobową, to sankcja taka może być zastosowana wówczas, gdy przewidujący ją przepis prawa obowiązywał w czasie popełnienia przestępstwa lub

Orzeczenie
04.11.1986

Art. 169 par. 2 Kpa dla pominięcia ksiąg prowadzonych przez podatnika, jako dowodu w postępowaniu, wymaga złożenia przez podatnika wyjaśnień. Pominięcie sporządzonych i przedłożonych przez podatnika dokumentów bez zachowania wspomnianych wymogów stanowi naruszenie prawa.

Orzeczenie
23.10.1986 Podatki

1. Stosownie do wymogów art. 9 Kpa organy podatkowe są zobowiązane do poinformowania stron o możliwości udowodnienia /uprawdopodobnienia/ poczynionych nakładów w drodze zeznań świadków, w drodze szczegółowego zeznania samych skarżących, a nadto w drodze wyceny przez biegłych wartości tych nakładów, które były dokonane w rzeczywistości, a na które brak jest rachunków. 2. Zaniechanie zebrania takiego

Orzeczenie
21.10.1986 Podatki

Określenie procentowego wskaźnika zysku netto jest jednym z elementów służących do prawidłowego ustalania zryczałtowanego podatku dochodowego i rozstrzygnięcia odwołania podatnika w tym zakresie nie można utożsamiać z rozstrzygnięciem spraw określonych w par. 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 września 1982 r. w sprawie zakresu działania, składu osobowego, trybu powoływania oraz organizacji

Orzeczenie
20.10.1986

1. Ustawa z dnia 26 maja 1982 r. o szczególnych uprawnieniach kombatantów /Dz.U. nr 16 poz. 122/ nie uzależnia uprawnień od czasokresu służby wojskowej żołnierzy koalicji antyhitlerowskiej, a zatem ograniczenie w tym zakresie stosowane przez organy ZBoWiD nie znajdują uzasadnienia w prawie powszechnie obowiązującym. 2. Skoro bezspornym jest, że osoba ubiegająca się o przyznanie uprawnień kombatanckich

Orzeczenie
17.10.1986

Zwrócenie się organu administracji państwowej do zwierzchniego organu kościelnego o wydanie stosownych zarządzeń w stosunku do duchownego w związku z prowadzoną przez niego działalnością, ocenianą jako szkodliwa dla Państwa, nie dotyczy "uprawnień do wykonywania określonych czynności i zajęć", o których mowa w art. 196 par. 2 pkt 17 Kpa i nie podlega kontroli Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Orzeczenie
13.10.1986

Na mocy art. 3 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o funduszu gminnym i funduszu miejskim /Dz.U. nr 52 poz. 269/ parafii rzymskokatolickiej nie dotyczy obowiązek świadczeń na fundusz od takich pomieszczeń, w których odbywa się spowiedź, bowiem w religii rzymskokatolickiej, spowiedź stanowi czynność o charakterze religijnym, toteż należy uznać, że pomieszczenia, w których taka czynność z

Orzeczenie
13.10.1986

Wszelkie rozstrzygnięcia co do przydziału asygnat, talonów, promes itp. uprawniających do nabycia materiałów i urządzeń w jednostkach gospodarki uspołecznionej nie są decyzjami administracyjnymi w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego a zatem nie mogą być przedmiotem postępowań odwoławczych bądź nadzorczych w trybie Kodeksu postępowania administracyjnego ani też przedmiotem skargi do Naczelnego

Orzeczenie
13.10.1986

1. Przydziały asygnat, talonów, promes i podobnych dokumentów uprawniających do nabycia materiałów i urządzeń w jednostkach gospodarki uspołecznionej nie są decyzjami administracyjnymi w rozumieniu kodeksu postępowania administracyjnego. 2. Jeżeli obywatel mający odpowiednie kwalifikacje zamierza prowadzić działalność gospodarczą, wymienioną w przepisach prawnych dotyczących koncesjonowania takiej

Orzeczenie
10.10.1986 Obrót gospodarczy

1. Nieskazitelność charakteru to nie tylko kwestia niekaralności czy niepopełnienia przestępstwa, to nie tylko ocena danej osoby w kategorii prawnej lecz przede wszystkim jest to sfera etyczno-moralna. Chodzi tu więc nie o to, czy dana osoba popełniła przestępstwo to jest czyn zagrożony karą w ustawie karnej, lecz o to czy osoba ta w dotychczasowym postępowaniu podejmowała i wykonywała działania obiektywnie

Orzeczenie
02.10.1986 Obrót gospodarczy

W zasadzie identyczny w brzmieniu wymóg rękojmi co do prawidłowego wykonywania zawodu przewidziany ustawowo dla adwokatów /art. 65 pkt 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze - Dz.U. nr 16 poz. 124 ze zm./ i radców prawnych /art. 24 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych - Dz.U. nr 19 poz. 145/ nie oznacza tożsamości wszystkich kryteriów ocennych rękojmi. Zespół

Orzeczenie

Działalność gospodarcza określona w par. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 listopada 1982 r. w sprawie opodatkowania podatkiem scalonym niektórych jednostek gospodarki uspołecznionej /Dz.U. nr 36 poz. 236/, korzysta ze zwolnienia od podatku scalonego bez względu na to, czy jest wymieniona w statucie jednostki organizacyjnej.

Orzeczenie
23.09.1986

Wezwanie strony przez właściwy terenowy organ administracji państwowej do uzupełnienia braków w operacie wodnoprawnym, na podstawie którego organ ten miał wydać pozwolenie wodnoprawne, ma charakter postanowienia w rozumieniu art. 123 Kpa.

Orzeczenie
23.09.1986

Rozpoznając skargę na bezczynność organu administracji państwowej /art. 216 Kpa/, sąd orzeka z uwzględnieniem stanu faktycznego i prawnego sprawy, ustalonego w dniu wydania orzeczenia.

Orzeczenie
23.09.1986

1. Jeżeli organ administracji nie wydaje postanowienia o podjęciu zawieszonego postępowania mimo oczywistego ustania przyczyny jego zawieszenia, a zażalenie strony w trybie art. 37 Kpa nie odniosło skutku, stronie służy skarga do sądu administracyjnego na niewydanie decyzji /art. 216 Kpa/. Uwzględnienie w takich okolicznościach skargi przez sąd administracyjny i zobowiązanie organu do wydania decyzji

Poprzednia Następna