Niezasięgnięcie przed wydaniem decyzji wymaganego przez prawo stanowiska innego organu /art. 106 par. 1 Kpa/ nie stanowi rażącego naruszenia prawa /art. 156 par. 1 Kpa/, lecz jedynie może uzasadniać wznowienie postępowania w sprawie /art. 145 par. 1 pkt 6/.
Ocena zasadności cofnięcia upoważnienia do załatwiania spraw tajnych nie podlega kontroli organów rozpatrujących spory pracownicze, aktualność tej tezy zawartej w IV uchwale Pełnego Składu Izby Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Najwyższego z dnia 27 czerwca 1985 r. w sprawie wytycznych dotyczących wykładni art. 45 Kodeksu pracy i praktyki sądowego stosowania tego przepisu w zakresie zasadności wypowiedzenia
Możliwość odmowy wydania uprawnienia, wyrażona w art. 7 ust. 9 ustawy z dnia 18 lipca 1974 r. o wykonywaniu handlu oraz niektórych innych rodzajów działalności przez jednostki gospodarki nie uspołecznionej /Dz.U. nr 43 z 1983 r. poz. 193/, stanowi wyjątek od reguły wolności realizacji przez obywateli każdej inicjatywy gospodarczej, która nie pozostaje w sprzeczności z powszechnie obowiązującym prawem
Art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku wyrównawczym /Dz.U. nr 42 poz. 188 ze zm./ dotyczący ulg z tytułu budowy domu jednorodzinnego, nie zawiera wyraźnego stwierdzenia, że chodzi o budowę domu, będącego własnością osoby, dokonującej nakładów na jego budowę. Zaznaczyć trzeba, że art. 29 ust. 5 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm.
Organ administracji państwowej może odmówić zwrotu nieruchomości wywłaszczonej, ale nie wykorzystanej na cel wskazany w decyzji o wywłaszczeniu, jedynie wówczas, gdy nieruchomość ta jest niezbędna na inny cel uzasadniający wywłaszczenie, wymieniony w art. 50 ust. 1-6 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 22 poz. 99/.
1. W rozumieniu par. 9 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 grudnia 1984 r. w sprawie podatku rolnego /Dz.U. nr 58 poz. 294/ dla obniżenia norm szacunkowych dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej nie ma znaczenia, czy produkcja objęta jest jedną umową kontraktacji, czy też wieloma umowami zawartymi z jednym lub wieloma odbiorcami; natomiast ma znaczenie to, w jakiej wysokości zostały
Umowa kooperacyjna, o której mowa w art. 25 ustawy z dnia 4 lipca 1982 r. o zasadach prowadzenia na terytorium Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej działalności gospodarczej w zakresie drobnej wytwórczości przez zagraniczne osoby prawne i fizyczne /tekst jednolity: Dz.U. 1985 nr 13 poz. 58/, jest to porozumienie w sprawie współpracy w przygotowaniu i realizacji produkcji przy zaangażowaniu odpowiedniego
Art. 8 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 18 lipca 1974 r. o wykonywaniu handlu oraz niektórych innych rodzajów działalności przez jednostki gospodarki nie uspołecznionej /t.j. Dz.U. 1983 nr 43 poz. 193/ daje możliwość cofnięcia zezwolenia, jeżeli nie są przestrzegane warunki zawarte w uprawnieniu. Każdy z warunków umieszczonych w zezwoleniu powinien mieć czytelną i racjonalną treść po to , aby można go było
Praca wykonywana bezpośrednio na budowie w ciągu 13 miesięcy, codziennie przez 4 godziny, daje - w rozumieniu par. 9 ust. 3 rozporządzenia Ministra Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 20 lutego 1975 r. w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie /Dz.U. nr 8 poz. 46 ze zm./ - taki sam rezultat, jaki byłby osiągnięty przy rocznym zatrudnieniu na pełnym etacie i poświęceniu
Żaden zapis ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ nie przewiduje wydawania pozwolenia na budowę na czas oznaczony, wynikający z okresu, na jaki inwestor legitymuje się prawem do dysponowania nieruchomością, ustalonego na przykład w umowie dzierżawy.
Od rozwiązania stosunku pracy w drodze porozumienia stron /art. 15 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych - Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./ urzędnikowi państwowemu mianowanemu nie przysługuje skarga do sądu administracyjnego na podstawie art. 38 ust. 2 wyżej wymienionej ustawy, gdyż w takiej sprawie brak jest decyzji o jakiej mowa w art. 104 Kpa.
Okoliczność, że według miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, lub materiałów do takiego planu, dana nieruchomość znajduje się na terenie przeznaczonym na cele upraw rolnych, sama przez się nie wyłącza dopuszczalności wybudowania na tej nieruchomości obiektu budowlanego, związanego bezpośrednio z prowadzoną na tej nieruchomości produkcją rolną, służącego rozwijaniu tej produkcji oraz intensywnemu
1. W rozumieniu art. 130 ust. 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne /Dz.U. nr 38 poz. 230 ze zm./ zakładem, któremu wymierza się karę pieniężną, jest także przedsiębiorstwo, w którego zarządzie znajdują się urządzenia kanalizacyjne. 2. Okoliczność, że ścieki do urządzeń kanalizacyjnych wprowadzają różne zakłady nie może stanowić podstawy do zaniechania wymierzenia kary pieniężnej na
Zmiana treści osnowy decyzji dokonana postanowieniem nie jest prostowaniem oczywistych omyłek - lecz rozstrzygnięciem o istocie sprawy - wbrew postanowieniu art. 123 par. 2 Kpa, co stanowi rażące naruszenie prawa.
Wywiązywanie się z umów kontraktacyjnych oznacza wywiązywanie się z zawartej umowy kontraktacji produktów rolnych w pełni; częściowe tylko wywiązywanie się z umowy kontraktacyjnej, choćby nastąpiło z przyczyn przez rolnika niezawinionych, nie daje w myśl obowiązujących przepisów temu rolnikowi pierwszeństwa w nabyciu nieruchomości rolnej.
Rażące naruszenie prawa w rozumieniu art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa zachodzi wówczas, gdy istnieje oczywista sprzeczność pomiędzy treścią przepisu a rozstrzygnięciem objętym decyzją.
1. Norma art. 59 ust. 4 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 22 poz. 99/ odnosi się zarówno do określenia na podstawie art. 59 ust. 1 tej ustawy przez właściwą wojewódzką radę narodową zasad ustalania odszkodowania, jak też obliczenia przez organ administracyjny, orzekający w przedmiocie wywłaszczania, wysokości odszkodowania należnego za grunty
Naruszenie trwałości decyzji administracyjnej /art. 16 par. 1 Kpa/, zasady sądowej kontroli legalności ostatecznych decyzji /art. 16 par. 2, art. 196 par. 1 i art. 198 Kpa/ oraz zasady dwuinstancyjności postępowania administracyjnego /art. 15 i art. 127 par. 1 Kpa/ są rażącymi naruszeniami prawa w rozumieniu art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa, pociągającymi za sobą stwierdzenie nieważności decyzji.
Organ administracji państwowej nie może w wyniku wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego na decyzję ostateczną wznowić postępowania w sprawie zakończonej tą decyzją, aby następnie odmówić jej uchylenia. W ten sposób nie załatwia wszak skargi i rażąco narusza art. 200 par. 2 Kpa. Przepis ten pozwala bowiem jedynie na zmianę lub uchylenie decyzji w razie uznania skargi w całości za słuszną
1. Wydanie pozwolenia na budowę na terenie przeznaczonym w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego na cele rolne, nie świadczy samo przez się, że pozwolenie to w sposób rażący naruszyło przepisy o planowaniu przestrzennym. 2. Decydujący dla oceny, czy nastąpiło rażące naruszenie prawa przez wydanie tego pozwolenia, jest cel jakiemu przedmiotowy budynek ma służyć i jakie funkcje ma on spełniać
1. Jeżeli w dacie wydania decyzji w przedmiocie pozwolenia na budowę miał moc obowiązującą plan zagospodarowania przestrzennego, to tylko ten plan /wraz z wprowadzonymi do niego zmianami i odstępstwami/, a nie projekt nowego planu, mógł być podstawą prawną decyzji. 2. Plan zagospodarowania przestrzennego uzyskuje moc obowiązującą z dniem określonym w uchwale rady narodowej o jego zatwierdzeniu, ale
Odszkodowanie za wywłaszczony dom jednorodzinny ustala się w wysokości kosztów jego odtworzenia, pomniejszonych o stopień zużycia.
Jeżeli przepis prawa upoważnia bądź zobowiązuje organ administracji państwowej do zastosowania sankcji administracyjnej za popełnienie przestępstwa lub wykroczenia w stosunku do osoby posiadającej zezwolenie na prowadzenie publicznego transportu drogowego taksówką osobową, to sankcja taka może być zastosowana wówczas, gdy przewidujący ją przepis prawa obowiązywał w czasie popełnienia przestępstwa lub