W świetle art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 12 poz. 50/ oraz par. 3 i par. 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 25 lipca 1985 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych oraz poboru świadczeń pieniężnych dotyczących nieruchomości w formie łącznego zobowiązania pieniężnego /Dz.U. nr 44 poz. 215/ wynika, że

O bezczynności organu można mówić nie tylko wtedy gdy w ustalonym prawem terminie organ administracji państwowej nie podjął żadnych czynności, do których był zobowiązany ale także wówczas gdy prowadził postępowanie w sprawie lecz nie zakończył w terminie, wydaniem stosownej decyzji. Nie ma przy tym znaczenia, czy zdaniem organu administracyjnego powinna być wydana decyzja, czy też organ błędnie sądził

Art. 84 ust. 8 ustawy z dnia 4 maja 1982 r. o szkolnictwie wyższym /TJ. Dz.U. 1985 nr 42 poz. 201/ ma charakter procesowy. Oznacza to, że naruszenie tego przepisu powinni skutkować uchylenie zaskarżonej decyzji jeśli miało ono istotny wpływ na załatwienie sprawy.

Oceniając przypadek w świetle art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ należy brać pod uwagę zarówno względy przedmiotowe jak i podmiotowe, to znaczy nie można odrywać oceny przypadku od rodzaju prowadzonej działalności i ograniczać się do oceny zdolności płatniczej podatnika, wynikającej z innych źródeł niż opodatkowana działalność.

Plan realizacyjny inwestycji, o jakim mowa w art. 20 i następnych ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./, nie może być zatwierdzony przez organ administracji przed wydaniem przez właściwy organ decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji wymaganej przez art. 35 i następne ustawy z dnia 12 lipca 1984 r. o planowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 35 poz. 185/.

Izba Skarbowa nie jest uprawniona do uzupełniania względnie zmiany uzasadnienia zaskarżonej decyzji wydanej przez Podatkową Komisję Odwoławczą, a więc inny organ, której uzasadnienie sporządził przewodniczący Zespołu Orzekającego stosownie do par. 11 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 września 1982 r. w sprawie zakresu działania, składu osobowego, trybu powoływania oraz organizacji podatkowych

Nieopublikowanie w terminie przewidzianym w ustawie zarządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej w sprawie zasad przyjmowania na I rok studiów w akademiach medycznych może mieć wpływ na wynik w sprawie odmowy przyjęcia na studia i powodować uchylenie decyzji.

Przeprowadzenie rozprawy przed podatkową komisją odwoławczą pod nieobecność ustanowionego pełnomocnika podatnika, mimo braku dowodu zawiadomienia go o terminie rozprawy, stanowi rażące naruszenie art. 40 par. 2, art. 91 i art. 94 par. 2 Kpa, uzasadniające stwierdzenie przez sąd administracyjny nieważności decyzji wydanej w następstwie tej rozprawy.

Przepis par. 5 rozporządzenia Ministra Łączności z dnia 15 września 1985 r. w sprawie warunków i trybu rejestracji odbiorników radiowych i telewizyjnych /Dz.U. nr 46 poz. 236/ dotyczy wyłącznie takiego posiadacza odbiornika, który dysponuje książeczką radiofoniczną wystawioną na jego imię i nazwisko /par. 3 tego rozporządzenia/. Posiadacz, który nie dysponuje taką książeczką, a używa odbiornika poza

Naczelny Sąd Administracyjny dokonuje kontroli legalności decyzji administracyjnych z uwzględnieniem stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania decyzji i na podstawie materiału dowodowego zebranego w chwili jej wydania.

Istotą dzierżawy jest w myśl art. 693 Kc prawo użytkowania rzeczy przez czas oznaczony lub nie oznaczony i pobieranie z niej pożytków. Skarżącemu, który nigdy prawa tego nie realizował i nie starał się nawet o to by ewentualnie w drodze stosownego procesu móc je realizować nie można uznać, że służy pierwszeństwo tylko z tego powodu, że organ administracji państwowej formalnie nie rozwiązał z nim zawartej

Organ prowadzący postępowanie o wymeldowanie z miejsca pobytu stałego, ma obowiązek ustalić faktyczne miejsce pobytu tej osoby na podstawie wszelkich dostępnych źródeł informacji, a także umożliwić jej wzięcie udziału w postępowaniu jako stronie. Zaniedbanie tego obowiązku uzasadnia żądanie wznowienia postępowania z przyczyny określonej w art 145 par. 1 pkt 4 Kpa.

Utratę uprawnień w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/ należy pojmować jako wygaśnięcie uprawnień orzeczonych wyrokiem lub decyzją administracyjną jak również wynikających z oświadczeń woli posiadacza lokalu, gdy tytuł ten wynikał z umowy, zaś zainteresowany nie dochodził swych praw w drodze postępowania

Jeżeli naruszenie uprawnienia strony do czynnego udziału w postępowaniu nie miało istotnego wpływu na wynik sprawy, Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę.

1. Niedopuszczalne jest zameldowanie w domu jednorodzinnym stanowiącym współwłasność, nawet w części wyłącznie użytkowanej przez jednego ze współwłaścicieli, osoby, której pobytowi sprzeciwia się drugi ze współwłaścicieli. 2. Jedność lokalu mieszkalnego, jakim jest dom jednorodzinny oraz dotkliwa konsekwencja wprowadzania osoby do takiego lokalu skłania do wyrażenia poglądu o koniecznej zgodzie wszystkich

Przepis art. 85 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne /Dz.U. nr 38 poz. 230 ze zm./ określa wyłącznie sposób zawiadamiania zainteresowanych właścicieli nieruchomości o decyzji w przedmiocie wykonania na koszt Państwa m.in. urządzeń melioracji wodnych szczegółowych. Nie upoważniają jednak organów orzekających do stosowania go przy zawiadamianiu o innych czynnościach.

Ulgi w podatku rolnym z tytułu inwestycji, o którym mowa w art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym /Dz.U. nr 52 poz. 268 ze zm./ oraz par. 6 i par. 7 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 grudnia 1984 r. w sprawie podatku rolnego /Dz.U. nr 58 poz. 294/ nie ma zastosowania do inwestycji zakończonych przed wejściem w życie tych przepisów, to jest przed dniem 1 stycznia 1985

Stosownie do art. 39 prawa budowlanego, organy administracji państwowej mogą z przyczyn celowościowych lub gospodarczych odroczyć termin przymusowej rozbiórki obiektu wzniesionego na terenie przeznaczonym pod innego rodzaju zabudowę, co oznacza, że decyzja w tym przedmiocie ma charakter uznaniowy.