Osoba pozbawiona zdolności do czynności prawnych nie może sama w postępowaniu administracyjnym podejmować żadnych czynności prawnych, ponieważ nie wywierają one skutku procesowego.

Czy niezgodność decyzji z prawem obowiązującym w dacie wydania ostatecznej odmownej decyzji administracyjnej, może uzasadniać przyjęcie, że naruszenie prawa materialnego, nie miało wpływu na wynik sprawy /art. 207 par. 2 pkt 1 Kpa/, jeżeli przed wyrokowaniem w Naczelnym Sądzie Administracyjnym nastąpiła niekorzystna dla sprawy zmiana prawa usuwająca tą niezgodność. W przypadku negatywnej odpowiedzi

1. Przedłużenie przez organ wyższej uczelni sesji egzaminacyjnej studentowi, powodujące zmianę decyzji o skreśleniu z listy studentów, jest również decyzją administracyjną, na którą przysługuje skarga do sądu administracyjnego /art. 196 par. 2 pkt 14 Kpa/. 2. Rozstrzygnięcie organu szkoły wyższej, podjęte w sprawie indywidualnej użytkownika zakładu administracyjnego, jakim jest szkoła, dotyczące przekształcenia

Działalność gospodarcza określona w par. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 listopada 1982 r. w sprawie opodatkowania podatkiem scalonym niektórych jednostek gospodarki uspołecznionej /Dz.U. nr 36 poz. 236/, korzysta ze zwolnienia od podatku scalonego bez względu na to, czy jest wymieniona w statucie jednostki organizacyjnej.

Wezwanie strony przez właściwy terenowy organ administracji państwowej do uzupełnienia braków w operacie wodnoprawnym, na podstawie którego organ ten miał wydać pozwolenie wodnoprawne, ma charakter postanowienia w rozumieniu art. 123 Kpa.

Rozpoznając skargę na bezczynność organu administracji państwowej /art. 216 Kpa/, sąd orzeka z uwzględnieniem stanu faktycznego i prawnego sprawy, ustalonego w dniu wydania orzeczenia.

1. Jeżeli organ administracji nie wydaje postanowienia o podjęciu zawieszonego postępowania mimo oczywistego ustania przyczyny jego zawieszenia, a zażalenie strony w trybie art. 37 Kpa nie odniosło skutku, stronie służy skarga do sądu administracyjnego na niewydanie decyzji /art. 216 Kpa/. Uwzględnienie w takich okolicznościach skargi przez sąd administracyjny i zobowiązanie organu do wydania decyzji

Pismo dla adresata, którego doręczający nie zastanie w miejscu pracy, można doręczyć osobie upoważnionej do odbioru pism. Należy domniemywać, że referent administracyjny nadleśnictwa jest osobą upoważnioną do odbioru pism. Ewentualne doręczenie skarżącemu decyzji w dniu następnym nie ma żadnego wpływu na sposób obliczania terminu do zaskarżenia decyzji.

Naczelny Sąd Administracyjny dokonuje kontroli legalności decyzji administracyjnych z uwzględnieniem stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania decyzji i na podstawie materiału dowodowego zebranego w chwili jej wydania.

Istotą dzierżawy jest w myśl art. 693 Kc prawo użytkowania rzeczy przez czas oznaczony lub nie oznaczony i pobieranie z niej pożytków. Skarżącemu, który nigdy prawa tego nie realizował i nie starał się nawet o to by ewentualnie w drodze stosownego procesu móc je realizować nie można uznać, że służy pierwszeństwo tylko z tego powodu, że organ administracji państwowej formalnie nie rozwiązał z nim zawartej

Możliwość odmowy wydania uprawnienia do wykonywania handlu z powodu niezgodności zamierzonej działalności gospodarczej z zasadami racjonalnego zatrudnienia wykwalifikowanych kadr o której mowa w art. 7 ust. 9 ustawy z dnia 18 lipca 1974 r. o wykonywaniu handlu oraz niektórych innych rodzajów działalności przez jednostki gospodarki nie uspołecznionej /t.j. Dz.U. 1983 nr 43 poz. 193/ dotyczy przede wszystkim

Wprawdzie wniesienie odwołania powoduje przejęcie kompetencji do załatwienia sprawy administracyjnej przez organ odwoławczy, to jednak jego decyzja /poza przewidzianą w art. 138 par. 1 pkt 3 Kpa decyzją o umorzeniu postępowania odwoławczego/ musi bezpośrednio ustosunkowywać się do zaskarżonej decyzji pierwszoinstancyjnej. Punktem odniesienia dla całego postępowania odwoławczego jest bowiem nieostateczne

Art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 18 lipca 1974 r. o wykonywaniu handlu oraz niektórych innych rodzajów działalności przez jednostki gospodarki nie uspołecznionej /t.j. Dz.U. 1983 nr 43 poz. 193/ w punktach 1 - 7 wymienia przypadki, w których można cofnąć uprawnienia do prowadzenia działalności gospodarczej określonej w tej ustawie, przy czym dla cofnięcia uprawnienia wystarczy stwierdzenie, iż zachodzi

Interpretacja gramatyczna i logiczna pozycji 16 pkt 11 tabeli stawek podatku obrotowego od osób fizycznych i osób prawnych nie będących jednostkami gospodarki uspołecznionej, stanowiącej załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1983 r. /Dz.U. nr 73 poz. 330/ prowadzi do wniosku, że skoro pozycja 16 odnosi się do wyrobów przemysłu drzewnego, to ujęte w jej punkcie 11 meble, o

Jeżeli wszczęte postępowanie karne kończy się umorzeniem postępowania względnie wydaniem wyroku uniewinniającego, a zebrany w tym postępowaniu materiał dowodowy dotyczy okoliczności mających istotne znaczenie dla ustalenia przez organ podatkowy znamion stanu prawno-podatkowego, to powinnością tego organu jest przeprowadzenie w postępowaniu podatkowym dowodu z materiału zebranego w postępowaniu karnym

Skoro zatem ustawa z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79/ nie zawiera przepisów międzyczasowych, który regulowałyby omawiane zagadnienie, należy uznać, że do faktycznego wyłączenia gruntów rolnych z produkcji rolniczej dokonanego na podstawie decyzji o realizacji inwestycji przed wejściem w życie tej ustawy, zastosowanie mają przepisy obowiązujące do dnia

Organ prowadzący postępowanie o wymeldowanie z miejsca pobytu stałego, ma obowiązek ustalić faktyczne miejsce pobytu tej osoby na podstawie wszelkich dostępnych źródeł informacji, a także umożliwić jej wzięcie udziału w postępowaniu jako stronie. Zaniedbanie tego obowiązku uzasadnia żądanie wznowienia postępowania z przyczyny określonej w art 145 par. 1 pkt 4 Kpa.

Brak należytych ustaleń co do stanu technicznego zajmowanego lokalu mieszkalnego przez skarżącego pozbawia Naczelny Sąd Administracyjny możliwości dokonania kontroli zaskarżonej decyzji i oceny zgodności z prawem zawartego w niej rozstrzygnięcia. Uzasadnia to uchylenie zaskarżonej decyzji.

Stwierdzenie organu wyższego stopnia, że brak jest podstaw do wzruszenia decyzji administracyjnej wydanej przez organ podległy, jest w istocie decyzją odmawiającą stwierdzenia nieważności tej decyzji, bowiem zawiera władcze i jednostronne rozstrzygnięcie, kształtujące indywidualną sytuację prawną jednostki nie podporządkowanej organowi.

Wstrzymanie wykonania decyzji powoduje, że nie może być ona realizowana. A zatem przerywa się również bieg terminu, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. - Prawo prasowe /Dz.U. nr 5 poz. 24 ze zm./.

Nakaz rozpatrzenia możliwości wzruszenia ostatecznej decyzji we właściwym trybie, zawarty w art. 235 par. 1 Kpa oznacza, że jeżeli w skardze zarzuca się, iż decyzję wydano na podstawie fałszywych dowodów /art. 145 par. 1 Kpa/, to właściwym trybem rozpatrzenia takiego zarzutu, jak i innych zarzutów dotyczących prawidłowości postępowania, wymienionych w art. 145 par. 1 Kpa jest tryb wznowienia postępowania

Z brzmienia art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa nie wynika aby wadliwość miała dotyczyć tylko podstawy materialnoprawnej decyzji. Również rażące naruszenie przepisów prawa powołanego jako podstawa kompetencyjna lub proceduralna rozstrzygnięcia jest przesłanką stwierdzenia nieważności decyzji.

Ani promesa na zakup polskiej kserokopiarki ani odmowa przydzielenia takiej promesy nie są decyzjami w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego a zatem NIE MOGĄ BYĆ przedmiotem skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Decyzje dotyczące dotacji budżetowych na cele budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w par. 5 ust. 1 zarządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1983 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu przyznawania dotacji budżetowej na budowę domów jednorodzinnych, lokali w małych domach mieszkalnych lub domach wielomieszkaniowych oraz jej hipotecznego zabezpieczenia /M.P. nr 43 poz. 255/, są wprawdzie