Decyzja wszczynająca postępowanie rozgraniczające, o którym mowa w art. 4 dekretu z dnia 13 września 1946 r. o rozgraniczeniu nieruchomości /Dz.U. nr 53 poz. 298 ze zm./, nie jest decyzją w rozumieniu przepisów kodeksu postępowania administracyjnego.

Obowiązek usunięcia drzew rosnących w pasie drogowym, które stwarzają zagrożenie dla osób korzystających z drogi i mieszkańców pobliskich zabudowań, spoczywa na zarządcy tej drogi.

Będące przedmiotem darowizny prawo do oznaczonego domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, znajdującego się w budowie, ma określoną wartość rynkową i podlega opodatkowaniu na zasadach przewidzianych w art. 8 ust. 1-4 ustawy o podatku od spadków i darowizn z dnia 28 lipca 1983 r. /Dz.U. nr 45 poz. 207/.

Odszkodowanie za zniszczone ziemiopłody nie zakontraktowane ustala się według cen płaconych przez Państwo po zbiorach w skupie rynkowym, za ziemiopłody zaś zakontraktowane w oparciu o ceny umowne płacone przez uspołeczniony aparat skupu. Przeciwstawienie w treści przepisu par. 7 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 sierpnia 1975 r. w sprawie odszkodowań za szkody wyrządzone w uprawach i plonach

Warunkiem sine qua non uchylenia lub zmiany decyzji ostatecznej przez organ administracji państwowej, który ją wydał lub przez organ wyższego stopnia jest okoliczność, że z decyzji żadna ze stron nie nabyła prawa. "Nabycie praw" może nastąpić również w decyzji nakładającej obowiązek. Ustalenie obowiązku w decyzji administracyjnej oznacza, że organ nie może w drodze zmiany decyzji nałożyć obowiązku

1. Postanowienia art. 5 ust. 3 ustawy o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości nie wyłączają możliwości złożenia przez współwłaściciela nieruchomości skutecznego wniosku o objęcie wywłaszczeniem także innej nieruchomości, stanowiącej jego wyłączną własność, jeżeli w wyniku wywłaszczenia ta druga nieruchomość pozostająca w gospodarczym związku z nieruchomością wywłaszczaną, nie nadawałaby się

W pojęciu art. 1 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o scalaniu gruntów /Dz.U. nr 11 poz. 80/, nie mieści się wymiana gruntów polegająca - jak w tej sprawie - na zamianie wszystkich nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa skarżącego na inne nieruchomości rolne przeznaczone do sprzedaży. Taka czynność może być dokonana tylko w drodze umowy zamiany jako jednej z określonej w art. 155 Kc formy przeniesienia

1. Decyzja o wywłaszczeniu nieruchomości, która - przez czas nie dający się przewidzieć - nie mogła być użyta na cel wskazany we wniosku o wywłaszczenie, narusza przepis art. 3 ustawy o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości. 2. Nie rozważenie przez organ orzekający o wywłaszczeniu zarzutu, że wywłaszczana nieruchomość nie może być użyta na cel wskazany we wniosku bez wywłaszczenia nieruchomości

Odmowa przeprowadzenia przez organ odwoławczy dowodu dla wyjaśnienia okoliczności już bezspornie wyjaśnionych przez organ I instancji nie jest naruszeniem przepisów postępowania administracyjnego, które miało wpływ na wynik sprawy, a tym samym nie uzasadnia uwzględnienia skargi przez Naczelny Sąd Administracyjny i uchylenia zaskarżonej decyzji.

W sytuacji, w której lokal /pomieszczenie/ nie podlega przepisom o najmie lokali /nie może być przedmiotem decyzji administracyjnej/ z tego tylko powodu, że nie nadaje się na stały pobyt ludzi, ponieważ nie odpowiada warunkom wymienionym w par. 119 rozporządzenia Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 3 lipca 1980 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać

Od chwili podziału spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, stanowiącego majątek wspólny małżonków, dysponentem lokalu w rozumieniu art. 16 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 45 poz. 207 ze zm./ jest ten małżonek, któremu przypadło to prawo bez względu na to kiedy małżonkowie zawiadomili o tym w trybie art. 216 prawa spółdzielczego, spółdzielnię

Odstąpienie w decyzji organu I instancji od wymierzenia kary łącznej przewidzianej w par. 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 września 1980 r. w sprawie wysokości, zasad i trybu wymierzania i ściągania kar pieniężnych za nieprzestrzeganie wymagań ochrony środowiska /Dz.U. nr 24 poz. 99 ze zm./ - jako nie mające podstaw w przepisach prawa - stanowi rażące naruszenie prawa w rozumieniu art. 139

Zaświadczenia nie stanowią decyzji w rozumieniu art. 104 Kpa, lecz wydawane są w trybie przepisów art. 217-220 Kpa. Odmowa wydania zaświadczenia następuje w drodze postanowienia /art. 219 Kpa/ i na zaświadczenie oraz na postanowienie o odmowie wydania zaświadczenia skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego nie służy.

Prawo celne ustanawiając w art. 11 ust. 1 zasadę, że przywóz towarów z zagranicy i wywóz towarów za granicę może odbywać się tylko za pozwoleniem, jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej, w ust. 2 pkt 2 tego artykułu upoważniła Ministra Handlu Zagranicznego do określenia wypadków, w których przywóz towarów z zagranicy lub wywóz za granicę nie wymaga pozwolenia. Wypadki takie Minister określił w

1. Artykuł 134 Kpa nie stanowi podstawy do rozstrzygania o odmowie uznania za stronę. 2. Postanowienie organu odwoławczego, stwierdzające na podstawie art. 134 Kpa niedopuszczalność odwołania wniesionego przez osobę, której organ ten - z naruszeniem art. 28 Kpa - nie uznał za stronę postępowania administracyjnego, należy uznać za decyzję administracyjną jednoznaczną w skutkach z umorzeniem postępowania

Postanowienie organu odwoławczego stwierdzające na podstawie art. 134 Kpa niedopuszczalność odwołania wniesionego przez osobę, której organ ten z naruszeniem art. 28 Kpa nie uznał za stronę w postępowaniu administracyjnym, dotyczącym przepadku w oparciu art. 13 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 26 marca 1975 r - Prawo celne /Dz.U. 1984 nr 57 poz. 290 ze zm./ kaset i publikacji, będących własnością tej osoby

Pojęcie "długów" w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 45 poz. 207/ obejmuje wszelkie pieniężne roszczenia cywilnoprawne związane z przedmiotem darowizny lub spadku, łącznie z roszczeniami obdarowanego lub spadkobiercy z tytułu poczynionych przez niego nakładów na przedmiot darowizny lub spadku.

Organy administracji państwowej są kompetentne do rozstrzygania o prawach i obowiązkach, a także przekazanych im do rozpoznania przepisami ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne /Dz.U. nr 38 poz. 230 ze zm./, sporów natury cywilnoprawnej, tylko na podstawie powszechnie obowiązujących przepisów prawa i w granicach zawartych w nich uregulowań. Korzystanie z wody podziemnej znajdującej się

Złożenie sprzeciwu prokuratora organowi stopnia wojewódzkiego powinno spowodować wszczęcie z urzędu postępowania w zakresie objętym żądaniem zawartym w sprzeciwie i zawiadomienie o tym stron postępowania. Odmowa wszczęcia postępowania o stwierdzenie nieważności, mimo kategorycznego nakazu zawartego w art. 186 Kpa jest równoznaczna z rażącym naruszeniem tego przepisu w rozumieniu art. 156 par. 1 pkt

1. Przesłanką negatywną uniemożliwiającą uzyskanie zezwolenia na prowadzenie publicznego transportu drogowego jest skazanie prawomocnym wyrokiem za przestępstwo popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, jeżeli od czasu odbycia kary pozbawienia wolności lub jej darowania nie upłynął okres 2 lat. 2. W sytuacji, gdy osoba fizyczna ubiegająca się o zezwolenie odpowiada wymogom przewidzianym w

Przy ocenie wywiązywania się rolnika z umów kontraktacyjnych należy brać pod uwagę co najmniej 2 lata poprzedzające rok, w którym dana nieruchomość Państwowego Funduszu Ziemi została przekazana do sprzedaży.

Przepis art. 13 ustawy z dnia 26 marca 1975 r - Prawo celne /Dz.U. 1984 nr 57 poz. 290 ze zm./ zawiera bezwzględne związanie dla organów celnych w kwestii orzekania przepadku jeżeli tylko zostanie ustalona szkodliwa dla dobra i interesów PRL treść danego przekazu informacji. Organy celne nie mają /w ramach tego przepisu/ możliwości "wybiórczego" orzekania o przepadku należności od osoby - adresata

Akty prawa miejscowego nie zamieszczone w wykazie, o którym mowa w art. 182 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 1983 r. o systemie rad narodowych i samorządu terytorialnego /Dz.U. nr 41 poz. 185 ze zm./, tracą moc prawną z dniem ogłoszenia tych wykazów. Tak więc, skoro uchwała rady narodowej, na którą powołano się wydając decyzję, nie została umieszczona w wykazie aktów prawa miejscowego - decyzja taka nie