Gdy sprawa została rozstrzygnięta decyzją ostateczną, a organ administracji państwowej I stopnia bez rozważenia kwestii czy istnieją podstawy do wznowienia postępowania, wydał w tej samej sprawie inną decyzję, natomiast organ II instancji decyzję tę utrzymał w mocy, zachodzą przesłanki do stwierdzenia nieważności przez Naczelny Sąd Administracyjny zgodnie z dyspozycją art. 156 par. 1 pkt 3 Kpa.

Przeznaczenie gruntów rolnych wysokiej klasy bonitacyjnej na cele nierolnicze, stanowi naruszenie nie tylko indywidualnych interesów dotyczących użytkowników tych gruntów, lecz również interesu społecznego, ponieważ ochrona takich gruntów jest nie tylko obowiązkiem ustawowym organów administracji lecz również obowiązkiem wobec społeczeństwa, a zatem następuje w takim wypadku zbieżność interesu społecznego

Od dnia 1 stycznia 1983 r. w sprawach o przekazanie gospodarstwa rolnego następcy obowiązuje tryb postępowania przewidziany w przepisach ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin /Dz.U. nr 40 poz. 268/ a przepisy przejściowe tej ustawy nie dają żadnych podstaw do dalszego stosowania trybu postępowania określonego w ustawie z dnia 27 października

Osoba fizyczna, która zajmuje lokal mieszkalny bez tytułu prawnego nie ma interesu prawnego w rozumieniu art. 28 Kpa i nie ma uprawnień do żądania zameldowania innej osoby na pobyt stały - właściciela tego lokalu w innej miejscowości, w której tenże zajmuje pomieszczenie zakładowe w związku z wykonywaną pracą a więc nie może wnieść skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego z powodu braku legitymacji

1. Orzeczenie właściwych organów o cofnięciu danej osobie zezwolenia na przekraczanie granicy Państwa, na podstawie którego urząd morski obowiązany jest unieważnić książeczkę żeglarską, ma wszelkie cechy decyzji administracyjnej i powinno być wydane w formie takiej decyzji. 2. Pismo komendy wojewódzkiej Milicji Obywatelskiej, w którym organ ten prosi Urząd Morski o odebranie książeczki żeglarskiej

1. Jeżeli organ podatkowy dokonał wymiaru opłaty skarbowej od transakcji kupna-sprzedaży samochodu, przyjmując jego wartość szacunkową za podstawę wymiaru, tę samą podstawę opodatkowania powinien przyjąć również w postępowaniu podatkowym o wymiar podatku dochodowego od przychodów ze źródeł nie ujawnionych. 2. Artykuł 8 ust. 9 ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o podatku dochodowym /Dz.U. nr 53 poz. 339

W sprawach meldunkowych terenowy organ administracji państwowej jest uprawniony do wydawania decyzji rozstrzygającej wątpliwości co do charakteru pobytu /art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych - Dz.U. nr 14 poz. 85/. Wprawdzie wydane decyzje nie posługują się sformułowaniem ustawowym i nie powołują na wymieniony wyżej przepis ustawy, niemniej jednak

1. Pogląd organu administracji, że niewydanie decyzji w sprawie oznacza decyzję odmowną, jest rażąco sprzeczny z art. 104 Kpa. 2. Okoliczności uzasadniające odmowę udzielenia zezwolenia na wykonywanie rzemiosła /art. 6 ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji rzemiosła - Dz.U. 1983 nr 7 poz. 40/ określone są taksatywnie i nie mogą być interpretowane rozszerzająco. 3. Jeżeli w sprawie

1. Artykuł 14 ust. 1 pkt 3 dekretu z dnia 14 sierpnia 1954 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej /Dz.U. nr 37 poz. 160 ze zm./ nie jest samodzielną podstawą prawną do wydawania decyzji przez organy tej Inspekcji. 2. W art. 17 powyższego dekretu nie chodzi o zastosowanie normy prawnej w drodze decyzji administracyjnej do zindywidualizowanej sytuacji faktycznej, lecz o wymuszenie zachowania zgodnego z

1. Zawarte w Państwowym Biurze Notarialnym porozumienie pomiędzy autorami patentu a członkiem zespołu, który sporządził opracowanie wykorzystane w wyeksportowanym "osiągnięciu technicznym", dotyczące redystrybucji nagrody pieniężnej otrzymanej przez autorów patentu, jest w swych podstawowych cechach najbliższe umowie darowizny. Odpowiada ono bowiem przesłankom prawnym z art. 888 par. 1 Kodeksu cywilnego

1. Korzystanie przez organy administracyjne z daleko idącej swobody w ocenie "szczególnych względów społecznych lub gospodarczych", uzasadniających dokonywanie zmian w stanie zajmowania lokali użytkowych, oznaczałoby możliwość arbitralnej ingerencji - zamiast stosowania mechanizmów ekonomicznych - tych organów w dysponowaniu jednym z czynników produkcji zreformowanego przedsiębiorstwa państwowego.

1. Na podstawie art. 200 par. 2 może być wydana decyzja tylko wówczas, jeżeli uwzględnia w całości skargę, gdyż tylko takie rozwiązanie może być następstwem uznania skargi w całości za słuszną. 2. Organ orzekający na podstawie art. 200 par. 2 Kpa, może zmienić własne orzeczenie objęte zaskarżoną decyzją i ustalić jego treść w sposób, z którego jednoznacznie wynika uznanie skargi za słuszną, może też

1. Budowa obiektu budowlanego na nieruchomości objętej współwłasnością w częściach ułamkowych wykracza poza zakres zwykłego zarządu i należy do kategorii rozporządzania rzeczą wspólną. W takim przypadku potrzebna jest zgoda wszystkich współwłaścicieli /art. 199 Kc/, a brak takiej zgody jest równoznaczny z brakiem prawa do dysponowania nieruchomością, które stanowi warunek udzielenia pozwolenia na budowę

1. Problem likwidacji hodowli nutrii nie może być rozstrzygnięty na podstawie instrukcji Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej oraz Rolnictwa z dnia 3 maja 1961 r. w sprawie warunków sanitarnych dla hodowli zwierząt futerkowych /M.P. nr 38 poz. 178/. Instrukcja ta została wydana bez upoważnienia ustawy, lecz jedynie "w związku z par. 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 12 lipca 1951 r. w

Pozwolenie na budowę jest wymagane na wykonanie stałych ogrodzeń od strony ulic, dróg i placów publicznych, oraz innych miejsc publicznych jeżeli ma być wykonane: - z cementu jako pełne oraz - kształtowników stalowych i blach stalowych lub ze stali budowlanej niezależnie od położenia tych ogrodzeń.

Szkody górnicze objęte orzeczeniami Odwoławczej Komisji do spraw Szkód Górniczych wydanymi w 1974 r., o ile nie zostały usunięte w całości lub w części w wymienionym w orzeczeniach terminie mogą być zrealizowane w drodze wykonania orzeczeń w postępowaniu egzekucyjnym w administracji na zasadzie par. 55 i następnych rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 2 czerwca 1978 r. w sprawie komisji do spraw szkód

Jeżeli materiał dowodowy zebrany w sprawie o naprawienie występującej w budynku szkody górniczej, oparty na opinii dwóch biegłych z zakresu budownictwa jednoznacznie wykluczył istnienie uszkodzeń, a skarżący aczkolwiek polemizował z ustaleniami i oceną organu orzekającego, dokonaną na podstawie tego materiału to jednak nie przytoczył w skardze żadnych dalszych dowodów, które po ich przeprowadzeniu

Orzekając na wniosek izby rzemieślniczej o cofnięciu rzemieślnikowi uprawnień do wykonywania rzemiosła z powodu nierzetelności /art. 17 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji rzemiosła - Dz.U. 1977 nr 4 poz. 20/, organ administracji państwowej nie jest zwolniony z obowiązku samodzielnego ustalenia stanu faktycznego sprawy zgodnie z przepisami kodeksu postępowania administracyjnego

Terenowe organy administracji państwowej właściwe do wydawania pozwoleń wodno-prawnych rozstrzygają spory powstałe w związku z tymi pozwoleniami, a ponadto spory między innymi o przywrócenie stosunków wodnych na gruntach do stanu poprzedniego. Jeżeli stosunki wodne zostały zakłócone wskutek działań nie wymagających pozwoleń wodno-prawnych, organ administracji jest właściwy do zbadania możliwości przywrócenia

1. Artykuł 233 Kpa wyraźnie wyłącza załatwianie pism obywateli w ramach instytucji skarg i wniosków, jeśli dotyczą one spraw indywidualnych i pochodzą od strony; pismo takie wszczyna postępowanie administracyjne z dniem doręczenia organowi administracji państwowej /art. 61 par. 3 Kpa/. 2. Nie jest decyzją administracyjną pismo informujące stronę o niemożliwości załatwienia sprawy, podpisane przez urzędnika

1. Wycofanie karty rejestracyjnej do akt archiwalnych na podstawie par. 32 ust. 1 pkt 2 instrukcji w sprawie pośrednictwa pracy /załącznik nr 1 do zarządzenia nr 11 Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 23 czerwca 1978 r. w sprawie pośrednictwa pracy oraz zasad współdziałania zakładów pracy z terenowymi organami administracji państwowej w zakresie racjonalizacji zatrudnienia - Dz.Urz. MPPiSS

Nadanie stopnia naukowego jest rozstrzygnięciem w sprawie indywidualnej, przyznającym obywatelowi określone uprawnienia w stosunkach prawnych, wydanych przez właściwy zakład naukowy wyposażony w kompetencje o charakterze władczym, a zatem odpowiada warunkom stawianym decyzjom administracyjnym /art. 1 par. 1 pkt 1, art. 1 par. 2 i art. 104 Kpa/.

Przy zawarciu umowy najmu na czas określony usprawiedliwiony byłby pogląd, iż pobyt najemcy ma charakter czasowy, wynikający z treści zawartej umowy. Natomiast zamieszkiwanie byłego najemcy w lokalu mimo wypowiedzenia umowy najmu i odmowa opuszczenia lokalu powodują, że pobyt jego w tym lokalu nie da się bliżej określić w czasie i ma charakter stały /art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r.

Redakcja przepisu art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. nr 14 poz. 85/ nie pozwala na interpretację według której wystarczy spełnienie tylko jednego z wymienionych w tym przepisie warunków zamiaru przebywania. Przeciwnie wykładnia gramatyczna art. 6 ust. 1 wskazuje, że oba warunki pobytu stałego to jest zamieszkiwanie pod oznaczonym adresem