W postępowaniu administracyjnym, poprzedzającym wydanie decyzji o cofnięciu uprawnień do wykonywania rzemiosła, wysłuchanie przez organ orzekający wyjaśnień zainteresowanego rzemieślnika jest obligatoryjne /art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji rzemiosła - Dz.U. 1983 nr 7 poz. 40/.
Wykonywanie rzemiosła w postaci "malowania na szkle i porcelanie" - wymaga zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji rzemiosła /Dz.U. 1983 nr 7 poz. 40/ zezwolenia organu administracji państwowej, natomiast nie wymaga się przy wydawaniu zezwolenia wykazania kwalifikacji zawodowych /art. 7 ust. 1 ustawy/.
W obu wypadkach, których dotyczą przepisy art. 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. nr 14 poz. 85/, przesłanką zameldowania jest stan faktyczny "zamieszkiwania" przy pobycie stałym uwarunkowany zamiarem stałego przebywania, względnie "przebywania" przy pobycie czasowym, bez zamiaru miejsca pobytu stałego.
Samowola budowlana jest naruszeniem porządku prawnego w budownictwie, która wpływa ujemnie na ład przestrzenny w zabudowie terenu, na środowisko i otoczenie oraz stwarza uciążliwości dla mieszkańców i przede wszystkim dla sąsiednich terenów.
W sytuacji gdy przedmiotem najmu jest lokal mieszkalny w budynku stanowiącym własność osoby fizycznej, to obowiązek utrzymania tego lokalu w stanie przydatnym do użytku obciąża wynajmującego, ale tylko w takim zakresie w jakim pozwalają na to wpływy z czynszów.
1. Nie zachodzi potrzeba uzyskania zezwolenia i tym samym nie ma obowiązku uiszczenia opłat za usunięcie drzew z terenów zieleni miejskiej w związku z zabiegami pielęgnacyjnymi. 2. Za zieleń miejską należy rozumieć nie tylko parki i zieleńce, ale wszelkie zespoły roślinności przeznaczone w planie zagospodarowania przestrzennego na cele wypoczynkowe, zdrowotne i estetyczne jak również zieleń urządzoną
Zgoda właściciela lokalu przy wykonywaniu obowiązku meldunkowego nie jest konieczna. Z treści przepisu art. 29 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/ wynika bowiem, że właściciel lub najemca lokalu stwierdza jedynie podpisem na formularzu meldunkowym fakt pobytu lub opuszczenia lokalu przez osobę obowiązaną do zameldowania, a nie wyraża
Osoba fizyczna, która zajmuje lokal mieszkalny bez tytułu prawnego nie ma interesu prawnego w rozumieniu art. 28 Kpa i nie ma uprawnień do żądania zameldowania innej osoby na pobyt stały - właściciela tego lokalu w innej miejscowości, w której tenże zajmuje pomieszczenie zakładowe w związku z wykonywaną pracą a więc nie może wnieść skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego z powodu braku legitymacji
1. Przepisy meldunkowe wykluczają w zasadzie możliwość odmowy zameldowania, jeżeli stara się o to osoba, która faktycznie w danym lokalu mieszka. Wynika to z rejestracyjno-porządkowego charakteru czynności meldunkowych, a spory na ten temat przesądza brzmienie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. nr 14 poz. 85/. 2. Zamiar osoby może być oceniany
Przez pracę odpowiednią w rozumieniu par. 24 ust. 2 zarządzenia Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 8 lutego 1982 r. w sprawie zakresu działalności i świadczeń finansowych ze środków funduszu aktywizacji zawodowej /Dz.Urz. MPPiSS nr 2 poz. 7/ należy rozumieć również pracę zastępczą, której rodzaj nie może odbiegać w istotny sposób od poziomu i kierunku wykształcenia oraz praktycznych umiejętności
Stwierdzenie przez organ administracji, że charakter pobytu osoby zameldowanej na pobyt czasowy w danej miejscowości posiada cechy stałości o czym świadczy jego długotrwałość, przebywanie w lokalu żony, brak stałego związania osoby zameldowanej na pobyt czasowy jako emeryta z inną miejscowością a także okoliczność, że żona z uwagi na stan zdrowia nie może przebywać na terenie miejscowości, w której
Przy ocenie czy uczestnik postępowania może skorzystać z prawa pierwokupu nieruchomości na podstawie par. 7 zarządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 19 września 1982 r. w sprawie cen, warunków i trybu sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych /M.P. nr 23 poz. 205/ - jeżeli zakwestionowane decyzje w sprawie zostały wydane, gdy umowa dzierżawy wygasła - istotne znaczenie ma fakt
Przyjmując, że rodzina (...) składa się z 8 osób, to przy ogólnej powierzchni mieszkalnej zajmowanych przez nich pokoi wynoszącej 56,44 m kw. na każdego członka tej rodziny przypada po 7,05 m kw., a więc w granicach minimalnej normy zaludnienia, wynoszącej 7 m kw. na osobę.
Czy organ administracji państwowej może wyrazić zgodę na odstępstwo przewidziane w par. 15 rozporządzenia Ministra Administracji,Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 3 lipca 1980 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki /Dz.U. nr 17 poz. 62/ od wymagań określonych w przepisie par. 1 tego rozporządzenia, jeśli ze względu na istniejący stan zagospodarowania i szerokość
1. Art. 53 ust. 1 dekretu z dnia 12 grudnia 1981 r. o stanie wojennym /Dz.U. nr 29 poz. 154/ ograniczył postępowanie dotyczące ewidencji ludności do jednoinstancyjnego ale wyłącznie w sprawach związanych z uzyskiwaniem zezwolenia na zmianę miejsca pobytu stałego i pobytu czasowego polegającego na przeniesieniu się do innej miejscowości. 2. Z przepisu par. 2 ust. 2 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych
1. Art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. nr 14 poz. 85/ dotyczy przebywania w sensie fizycznym w określonym miejscu /corpus/ oraz woli /animus/. Oba te elementy muszą występować łącznie. O stałości pobytu w danym miejscu decyduje przede wszystkim takie przebywanie, które ma na celu założenie tam ośrodka swoich osobistych i majątkowych interesów