Nienależyta obsada sądu na etapie odwoławczym stanowi podstawę do wznowienia postępowania i uchylenia orzeczenia, jeśli w składzie sądu uczestniczył sędzia powołany w procedurze naruszającej standardy konstytucyjne, co implikuje brak niezawisłości i bezstronności sądu.

Wydanie wyroku łącznego musi uwzględniać prawne skutki wykonanych kar pozbawienia wolności oraz decyzji o zarządzeniu ich wykonania, prowadząc do obowiązkowego łączenia wszystkich kwalifikujących się wyroków na jednej platformie orzeczniczej.

Wymierzenie kary łącznej ponadto najwyższej z kar jednostkowych stanowi rażące naruszenie art. 86 § 1 k.k., uzasadniające uchylenie wyroku i ponowne rozpatrzenie przez sąd odwoławczy.

Sąd Najwyższy stwierdza, że pominięcie w sentencji wyroku stwierdzenia o winie i precyzyjnego opisu czynu obwinionego narusza art. 413 § 1 pkt 5 k.p.k. w związku z art. 82 § 1 k.p.s.w., co stanowi rażące naruszenie wpływające na treść orzeczenia.

Sąd Najwyższy orzekł, że możliwość odświeżenia treści wpisów w księdze wieczystej nie może prowadzić do obciążenia nabywcy profesjonalnego obowiązkiem weryfikacji rzeczywistego stanu prawnego bez podstawnego powodu, co chroni stabilność obrotu.

Uchybienie w określeniu wymiaru kary pozbawienia wolności stanowi rażące naruszenie prawa, co obliguje sąd odwoławczy do rzetelnej kontroli odwoławczej, skutkującej uchyleniem zaskarżonego wyroku i przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania.

Zaskarżony wyrok Sądu Rejonowego ulega uchyleniu z powodu istotnych uchybień proceduralnych i materialnych; sprawa wymaga ponownego rozpoznania celem oceny dowodów zgodnie z art. 94 § 1 k.w. oraz 93 § 2 k.p.w.

Brak wniosku o ściganie złożonego przez uprawnioną osobę w sprawach dotyczących przestępstw stypizowanych w ustawie o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji stanowi bezwzględną przyczynę odwoławczą, która prowadzi do uchylenia orzeczenia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania.