Zgoda pracownika jest wymagana tylko na wstąpienie inspektora pracy do postępowania w sprawie o ustalenie istnienia stosunku pracy, nie zaś do wytoczenia powództwa przez inspektora na rzecz pracownika (art. 631 KPC).

Ograniczenie dopuszczalności kasacji w sprawach o świadczenia ze względu na wartość przedmiotu zaskarżenia (art. 393 pkt 1 KPC) nie jest sprzeczne z Konstytucją RP i art. 6 ust. 1 Konwencji z dnia 4 listopada 1950 r. o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności sporządzonej w Rzymie (Dz.U. z 1993 r. Nr 61, poz. 284).

Jeżeli nastąpiło przejęcie części zakładu pracy przez innego pracodawcę, to art. 231 § 2 KP nie ma zastosowania do pracowników, którzy są nadal zatrudnieni w pozostałej, choćby niewielkiej części zakładu pracy.

Pozostaje w sprzeczności ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem prawa wybór pracownika do zarządu lub komisji rewizyjnej zakładowej organizacji związkowej wyłącznie w celu obrony przed dokonanym już wypowiedzeniem umowy o pracę (art. 8 KP).

Wykonywanie przez grupę osób konkretnych czynności (montaż kabli antenowych) na podstawie porozumienia zawartego przez zleceniodawcę wyłącznie z organizatorem tej grupy, bez określenia przez zlecającego pracę zakresu obowiązków każdego z członków zespołu oraz ich indywidualnego wynagrodzenia i bez dokładnego określenia miejsca i czasu realizacji powierzonego zadania, nie ma cech właściwych dla stosunku

Nie ma usprawiedliwionych podstaw kasacja, która nie kwestionując przedawnienia dochodzonych roszczeń, zarzuca brak wyjaśnienia stosunków, z których wynikały te roszczenia.

Samowolne opuszczenie miejsca pracy połączone z innym nagannym zachowaniem się pracownika może być ocenione jako ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych według art. 52 § 1 pkt 1 KP nawet wówczas, gdy regulamin pracy kwalifikuje samowolne opuszczenie pracy jako uchybienie uzasadniające zastosowanie kary porządkowej.

Przepis art. 56 § 1 KP nie ma zastosowania w sytuacji, gdy stosunek pracy z mianowanym urzędnikiem państwowym uległ rozwiązaniu z mocy prawa wskutek prawomocnego orzeczenia organu dyscyplinarnego wydalającego tego pracownika ze służby (art. 14 i 39 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych, Dz.U. Nr 31, poz. 214 ze zm.).

W sprawach o przywrócenie do pracy ma zastosowanie art. 388 § 1 KPC.

Zaciąganie w toku postępowania układowego pożyczek w znacznej wysokości w celu rozszerzenia prowadzonej działalności gospodarczej (nowe przedsięwzięcia inwestycyjne), w sytuacji gdy zobowiązania dłużnika kilkakrotnie przewyższają jego majątek, jest czynnością przekraczającą zakres zwykłego zarządu (art. 28 § 1 prawa o postępowaniu układowym).

Na tle art. 5 k.p.c. sąd nie ma obowiązku zastępowania stron przez nadawanie z urzędu właściwego znaczenia składanym przez nie pismom procesowym lub wnioskom.

Na wydane przez przewodniczącego w sądzie drugiej instancji zarządzenie o zwrocie skargi o wznowienie postępowania wobec nieuzupełnienia jej braków nie przysługuje zażalenie.

Umarzając postępowanie zawieszone na zgodny wniosek stron oraz z przyczyn wskazanych w art. 177 § 1 pkt 5 i 6 kpc, sąd nie bada, czy przyczyna wskazana w postanowieniu o zawieszeniu postępowania rzeczywiście istniała.

Artykuł 413 k.p.c. nie dotyczy sędziego, który odrzucił skargę o wznowienie.

Nieruchomości rolne w rozumieniu Kodeksu cywilnego i inne nieruchomości położone na obszarach przeznaczonych w planach zagospodarowania przestrzennego na cele gospodarki rolnej oraz budynki na nich wzniesione nie mogą być przedmiotem nabycia na zasadzie art. 2c ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz.U. Nr 29, poz. 464 z późn

Zakres uprawnień wojewody wyznaczony w przepisach o publicznoprawnym charakterze, poprzez pozytywne określenie kompetencji tego organu, przekłada się na jego uprawnienia w sferze reprezentacji Skarbu Państwa w stosunkach prywatnoprawnych. Brak w tych przepisach ograniczeń i wyłączeń w odniesieniu do uprawnień wojewody nie może być jednak utożsamiany z domniemaniem jego nieograniczonych kompetencji

W umownym potrąceniu wzajemne wierzytelności nie muszą być jednorodne.

Do nadania klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu nie jest wymagane oświadczenie dłużnika o poddaniu się egzekucji, jeżeli czynność bankowa, z której wynika wierzytelność objęta tytułem egzekucyjnym, została dokonana przed dniem 1 stycznia 1998 r.

Do nadania klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu nie jest wymagane oświadczenie dłużnika o poddaniu się egzekucji, jeżeli czynność banków, z której wynika wierzytelność objęta tytułem egzekucyjnym, została dokonana przed dniem 1 stycznia 1998 r.