Sąd Najwyższy uznał, że uchylenie wyroku Sądu I instancji i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania było bezpodstawne, gdyż brak było przesłanek do przeprowadzenia postępowania od nowa; sąd odwoławczy powinien samodzielnie uzupełnić dowody.

Dla przypisania odpowiedzialności z art. 160 § 2 k.k. nie jest konieczne ustalenie związku przyczynowo-skutkowego zgonu, wystarczy zagrożenie zdrowia. Błędy w ocenie dowodów uzasadniają uchylenie wyroku uniewinniającego.

Wydanie kolejnego wyroku łącznego obejmującego te same skazania, co wcześniejsze prawomocne orzeczenie, narusza zasadę res iudicata i skutkuje koniecznością umorzenia postępowania z negatywną przesłanką procesową określoną w art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k.

Sąd Najwyższy uchyla wyrok Sądu Apelacyjnego w odniesieniu do oskarżonego L. W., gdyż rozpoznanie apelacji prokuratora było niedopuszczalne w świetle prawa procesowego i skutkowało bezpodstawnym pogorszeniem sytuacji procesowej oskarżonego.