Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że zakres opieki nad osobą niepełnosprawną musi wyraźnie uniemożliwiać podjęcie pracy zarobkowej, co jest przesłanką do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego. Organ powinien ponownie ocenić związek przyczynowy, uwzględniając rzeczywisty wpływ opieki na możliwość zatrudnienia.

Raport oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko powinien jednoznacznie określać racjonalne warianty realizacji projektu, a ich brak stanowi przeszkodę w ustaleniu środowiskowych uwarunkowań, co jest podstawą do uchylenia decyzji administracyjnej.

Oddalenie skargi kasacyjnej spółki A. sp. z o.o. przeciw decyzji o zamknięciu składowiska odpadów nastąpiło z powodu niewłaściwego zastosowania art. 61a § 1 k.p.a. i art. 148 ust. 3 ustawy o odpadach. Żądanie zmiany decyzji było nieterminowe i niezgodne z prawem.

Obowiązek szczepień ochronnych jest wymagalny z mocy prawa, a jego realizacja musi być zgodna z przepisami konstytucyjnymi; w razie braku szczególnych przeciwwskazań zdrowotnych brak zgłoszonego na czas dziecka na szczepienia uzasadnia nałożenie sankcji administracyjnych.

O ile organy prowadzące postępowanie w przedmiocie cofnięcia uprawnień do kierowania pojazdami - na podstawie art. 103 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 5 stycznia 2011 o kierujących pojazdami (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1268 ze zm.; dalej: u.k.p.) - nie mają prawnej możliwości weryfikacji wydanego orzeczenia lekarskiego pod względem jego treści, o tyle na organach ciąży obowiązek ustalenia, czy przesłane

Nie można orzec w trybie nakazowym, gdy okoliczności czynu i wina oskarżonego budzą wątpliwości; ponadto wydanie wyroku z naruszeniem zasady ne bis in idem stanowi rażące naruszenie prawa procesowego.

Klasyfikacja gruntów w ewidencji gruntów i budynków, a nie ich faktyczne przeznaczenie czy stan, decyduje o wysokości stawki podatku od nieruchomości, nawet w przypadku obecności wód powierzchniowych. Grunty sklasyfikowane jako związane z działalnością gospodarczą podlegają wyższej stawce opodatkowania (art. 1a ust. 1 pkt 3 u.p.o.l.).

Zwolnienie policjanta w oparciu o art. 41 ust. 2 pkt 5 ustawy o Policji w przypadku postawienia zarzutów karnych uzasadniających naruszenie ważnego interesu służby jest zgodne z prawem; decyzja organu nie narusza granic uznania administracyjnego.

Zaświadczenie potwierdzające pełnienie służby w warunkach zagrożenia życia i zdrowia powinno być wydane jedynie w oparciu o bezsporną dokumentację organu. Brak takich dowodów w aktach sprawy uzasadnia odmowę wydania zaświadczenia przez Szefa KAS.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że kontrola prawidłowości decyzji Ministra Rodziny i Polityki Społecznej w zakresie wykorzystania środków ZFRON była zgodna z przepisami Ordynacji podatkowej, a skarga kasacyjna O. sp. z o.o. jest bezzasadna.

Uchwała Rady Miasta Rybnika w zakresie regulacji dotyczących dotacji oświatowych przekraczała delegację ustawową, co stanowiło istotne naruszenie prawa, uzasadniając częściowe stwierdzenie jej nieważności.

Prowadzenie szkół i przedszkoli nie jest działalnością gospodarczą według Prawa oświatowego, co wyklucza możliwość uznania podmiotu za przedsiębiorcę w zakresie działalności oświatowej i ubiegania się o świadczenia z Tarczy Antykryzysowej.

Oddalenie przez Naczelny Sąd Administracyjny skargi kasacyjnej Gminy Miejskiej K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego potwierdza poprawność proceduralną i materialnoprawną decyzji o odmowie zwrotu wywłaszczonej nieruchomości.

Działalność oświatowa realizowana przez jednostkę niebędącą przedsiębiorcą nie kwalifikuje się do otrzymania świadczeń na ochronę miejsc pracy zgodnie z art. 15g ustawy o COVID-19, jeśli nie spełnia kryteriów działalności gospodarczej.

Oddalenie skargi kasacyjnej na wyrok w przedmiocie odpowiedzialności podatkowej członka zarządu spółki za zaległości podatkowe, w związku z brakiem usprawiedliwionych podstaw prawnych w skardze kasacyjnej.

Art. 115a ustawy o Policji oraz art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej wymagają stosowania nowego przelicznika ekwiwalentu za niewykorzystany urlop dla funkcjonariuszy zwolnionych po 6 listopada 2018 r., co zostało potwierdzone przez NSA, który oddalił skargę kasacyjną.

Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną, stwierdzając, że warunki dla częściowego umorzenia kosztów egzekucyjnych zostały spełnione, a pełne umorzenie byłoby nieusprawiedliwionym obciążeniem Skarbu Państwa. Rozstrzygnięcie opiera się na zrównoważeniu interesu publicznego i sytuacji finansowej skarżącego.