Informacja publiczna, aby mogła być uznana za przetworzoną, wymaga szczegółowego wykazania przez organ, że jej udostępnienie wiąże się z ponadstandardowym nakładem pracy oraz zaangażowaniem intelektualnym. Brak szczegółowych dowodów na przyjęcie takiej kwalifikacji żądania wniosku dostępowego prowadzi do niezasadności odmowy jej udostępnienia.

Organ zezwalający nie jest uprawniony do żądania od przedsiębiorcy dokumentacji związanej z prowadzoną działalnością w trybie art. 37at ust. 8 Prawa farmaceutycznego poza inspekcjami i kontrolami, a naruszenie tego przepisu stanowi podstawę do uchylenia decyzji o nałożeniu kary zgodnie z art. 127b ust. 1a Prawa farmaceutycznego.

Dokumenty i informacje przedstawiane przez wnioskodawców w ramach programów operacyjnych finansowanych z Europejskiego Funduszu Społecznego nie podlegają udostępnieniu w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej, co oznacza, że organ, który nie udostępnia takich informacji, nie pozostaje w bezczynności.

Obowiązek podłączenia nieruchomości do istniejącej sieci kanalizacyjnej powstaje, jeśli nieruchomość nie jest wyposażona w czynną przydomową oczyszczalnię ścieków w momencie istnienia technicznych możliwości podłączenia do sieci kanalizacyjnej. Teza od Redakcji

W sprawie, w której wydana została prawomocna decyzja nakazująca rozbiórkę obiektu budowlanego, wniosek o jego legalizację, złożony po uprawomocnieniu tej decyzji, nie daje podstaw do wszczęcia postępowania administracyjnego (art. 61a § 1 K.p.a. w związku z art. 48 ust. 1 Prawa budowlanego i art. 16 § 1 K.p.a.).

Zgodnie z art. 37at ust. 8 Prawa farmaceutycznego, obowiązek przekazywania dokumentacji związanej z prowadzoną działalnością na wezwanie organu zezwalającego istnieje jedynie w ramach przeprowadzanej inspekcji lub kontroli, a nie poza nimi. W związku z tym, nałożenie kary pieniężnej na przedsiębiorcę za nieprzekazanie dokumentacji jest niezasadne, jeśli wezwanie do jej przekazania nie jest związane

Obowiązek rozbiórki samowolnie wybudowanego obiektu budowlanego może zostać nałożony na inwestora, który nie jest właścicielem nieruchomości, ale posiada inny tytuł prawny umożliwiający wykonanie decyzji administracyjnej.

Plan miejscowego zagospodarowania przestrzennego, przyjęty zgodnie z wymogami proceduralnymi i merytorycznymi przewidzianymi w ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, nie może być podważany na podstawie zarzutów dotyczących ogólnego interesu publicznego, ale musi bazować na konkretnych naruszeniach indywidualnych interesów prawnych skarżących.

Prowadzenie instalacji do przetwarzania odpadów niebezpiecznych bez wymaganego pozwolenia zintegrowanego zgodnie z art. 365 ust. 1 p.o.ś. stanowi wystarczającą podstawę do wydania decyzji o wstrzymaniu użytkowania tej instalacji.