Art. 25 ust. 1b ustawy o emeryturach i rentach z FUS, w zakresie dotyczącym pomniejszenia podstawy obliczenia emerytury powszechnej dla osób, które przed 1 stycznia 2013 r. miały prawo do wcześniejszej emerytury, musi być interpretowany w sposób zgodny z zasadą zaufania obywatela do państwa, co może oznaczać wyłączenie jego stosowania wobec mężczyzn urodzonych w latach 1949-1953.

Zastosowanie art. 13 ust. 1 lit. b (ii) rozporządzenia nr 883/2004 wymaga szczegółowego ustalenia, czy ubezpieczony wykonuje działalność zawodową w co najmniej dwóch państwach członkowskich, a ograniczenie rozpoznania sprawy do przesłanki delegowania może prowadzić do naruszenia prawa do rozpoznania istoty sprawy.

Organ architektoniczno-budowlany rozpoznający w trybie art. 40 ust. 1 pkt 1 ustawy z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane, wniosek o przeniesienie pozwolenia na budowę obejmującego budynek w zabudowie zagrodowej, oceniając oświadczenie nowego inwestora o przejęciu warunków zawartych w decyzji o pozwoleniu na budowę, jest uprawniony do zweryfikowania czy planowana zabudowa wchodzić będzie w skład gospodarstwa

Osoba mająca ustalone prawo do emerytury lub renty może uzyskać świadczenie pielęgnacyjne, ale tylko poprzez dokonanie wyboru jednego ze świadczeń, co wymaga zawieszenia prawa do świadczenia emerytalno-rentowego. Oznacza to, że decyzja o przyznaniu świadczenia pielęgnacyjnego musi uwzględniać zawieszenie prawa do renty, co eliminuje negatywną przesłankę nabycia tego prawa. Teza od Redakcji

Skreślenie zabytku z rejestru na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy o ochronie zabytków wymaga udowodnienia zniszczenia w stopniu powodującym utratę wartości historycznej, artystycznej lub naukowej obiektu, bądź niepotwierdzenia tych wartości w nowych ustaleniach naukowych; sam fakt zniszczenia części obiektu nie jest wystarczającą przesłanką. Teza od Redakcji

W postępowaniu wznowieniowym, wszczętym z powodu fałszywych zaświadczeń uzasadniających nabycie uprawnień do kierowania pojazdami, nie stosuje się art. 64 § 2 k.p.a., ponieważ dotyczy on wyłącznie uzupełniania braków formalnych, nie zaś uzupełniania brakujących istotnych przesłanek merytorycznych wydania decyzji administracyjnej.

Organ administracji ma prawo uchylić decyzję ostateczną, gdy dowody, na których ją oparto, okazały się fałszywe, niezależnie od nowych informacji przedstawionych w postępowaniu wznowieniowym, w celu zapewnienia zgodności z prawem i eliminacji wadliwych decyzji z obrotu prawnego.

Zatwierdzenie organizacji ruchu nie może być czynnością arbitralną i wymaga przeprowadzenia merytorycznej analizy projektów w odniesieniu do zajętych ograniczeń w swobodzie korzystania z dróg, z uwzględnieniem interesów gospodarczych uczestników ruchu.

W przypadku istotnych błędów proceduralnych oraz nieprawidłowego ustalenia kręgu stron postępowania, organ odwoławczy jest uprawniony do uchylenia decyzji i przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia, aby zapewnić pełne wyjaśnienie sprawy i poszanowanie interesów wszystkich stron (art. 138 § 2 K.p.a.).