W przypadku inwestycji budowlanych deklarowanych jako służące przeciwdziałaniu COVID-19, wyłączenie stosowania przepisów Prawa budowlanego wymaga wykazania, że głównym i bezpośrednim celem inwestycji jest przeciwdziałanie pandemii, a komercyjny cel przedsięwzięcia nie może być uzasadnieniem dla nieprzestrzegania wymogów formalno-prawnych określonych w Prawie budowlanym. Teza od Redakcji
Spełnienie warunku dopuszczalnego limitu powierzchni użytkowej na podstawie art. 20 ust. 3 punkt 3 ustawy z dnia 27 września 2013 r. o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi (Dz. U. z 2019r., poz. 1116) następuje według stanu na dzień przystąpienia do użytkowania lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego tj. po zawiadomieniu organu nadzoru budowlanego o zakończeniu budowy
Decyzja o warunkach zabudowy nie musi zawierać szczegółowych danych weryfikacyjnych dotyczących udziału powierzchni biologicznie czynnej, a minimalne odległości obszaru analizowanego mogą być przekroczone, jeśli jest to uzasadnione konkretnymi okolicznościami i nie narusza zasady dobrego sąsiedztwa.
Uchwały o zmianie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego nie zastępują całości pierwotnego studium i nie mogą istnieć w obrocie prawnym bez niego. Zmiana studium polega na modyfikacji jego części, a wyrok stwierdzający niezgodność z prawem pierwotnej uchwały powoduje, że nie może ona wywoływać skutków prawnych aż do uprawomocnienia się wyroku, co ma wpływ na ważność uchwały
Przedłożenie wojewodzie uchwały rady gminy w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wraz z pełną dokumentacją planistyczną (art. 20 ust. 2 u.p.z.p.) inicjuje bieg 30-dniowego terminu, o którym mowa w art. 91 ust. 1 u.s.g., w trakcie którego wojewoda może wydać rozstrzygnięcie nadzorcze. Samo doręczenie uchwały bez załączników nie wypełnia znamion ustawowego przedłożenia.
W sytuacji, gdy oskarżony w czasie popełnienia zarzucanego czynu przebywał w zakładzie karnym, wymagane jest uniewinnienie go, a odpowiedzialność za czyn przypisuje się jedynie jego rzeczywistemu sprawcy. Brak orzeczenia obowiązku naprawienia szkody mimo stosownego wniosku pokrzywdzonego stanowi naruszenie przepisów prawa karnego materialnego.
Odpowiedzialność administracyjna za naruszenia przepisów o transporcie drogowym ma charakter obiektywny, co oznacza, że podmiot wykonujący przewóz drogowy ponosi karę niezależnie od winy, a jedynie na podstawie stwierdzenia samego faktu naruszenia. Możliwość zwolnienia z odpowiedzialności wymaga wykazania braku wpływu na powstanie naruszenia oraz nieprzewidywalności okoliczności tego naruszenia.
Żądanie udostępnienia informacji, które w rzeczywistości wiąże się z uzyskaniem interpretacji przepisów prawa bądź porady prawnej, nie spełnia kryteriów informacji publicznej w rozumieniu ustawy o dostępie do informacji publicznej.