Właściciel nieruchomości sąsiadującej z inwestycją drogową, na której przewidziano wykonanie zjazdu, posiada interes prawny czyniący go stroną w postępowaniu o udzielenie pozwolenia na budowę, gdyż realizacja takiego zjazdu wpływa na sposób zagospodarowania nieruchomości.

Przyjęcie bez sprzeciwu zawiadomienia o zakończeniu budowy powoduje niedopuszczalność prowadzenia postępowania naprawczego w sprawie samowoli budowlanej, ponieważ tworzy to domniemanie zgodności z prawem zrealizowanych obiektów budowlanych.

Skreślenie zabytku z rejestru na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy o ochronie zabytków wymaga udowodnienia zniszczenia w stopniu powodującym utratę wartości historycznej, artystycznej lub naukowej obiektu, bądź niepotwierdzenia tych wartości w nowych ustaleniach naukowych; sam fakt zniszczenia części obiektu nie jest wystarczającą przesłanką. Teza od Redakcji

W postępowaniu wznowieniowym, wszczętym z powodu fałszywych zaświadczeń uzasadniających nabycie uprawnień do kierowania pojazdami, nie stosuje się art. 64 § 2 k.p.a., ponieważ dotyczy on wyłącznie uzupełniania braków formalnych, nie zaś uzupełniania brakujących istotnych przesłanek merytorycznych wydania decyzji administracyjnej.

Organ administracji ma prawo uchylić decyzję ostateczną, gdy dowody, na których ją oparto, okazały się fałszywe, niezależnie od nowych informacji przedstawionych w postępowaniu wznowieniowym, w celu zapewnienia zgodności z prawem i eliminacji wadliwych decyzji z obrotu prawnego.

Zatwierdzenie organizacji ruchu nie może być czynnością arbitralną i wymaga przeprowadzenia merytorycznej analizy projektów w odniesieniu do zajętych ograniczeń w swobodzie korzystania z dróg, z uwzględnieniem interesów gospodarczych uczestników ruchu.

W przypadku istotnych błędów proceduralnych oraz nieprawidłowego ustalenia kręgu stron postępowania, organ odwoławczy jest uprawniony do uchylenia decyzji i przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia, aby zapewnić pełne wyjaśnienie sprawy i poszanowanie interesów wszystkich stron (art. 138 § 2 K.p.a.).

Przyjęcie urzędu publicznego w państwie obcym bez zgody właściwych organów polskich, nawet w kontekście szczególnych okoliczności II wojny światowej, skutkuje utratą obywatelstwa polskiego zgodnie z art. 11 pkt 2 ustawy o obywatelstwie z 1920 r., jeśli pełnienie tego urzędu miało charakter dobrowolny i trwało dłuższy czas po zakończeniu działań wojennych.

Do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego nie wystarcza sam fakt opieki nad osobą niepełnosprawną; konieczne jest wykazanie, że zakres tej opieki uniemożliwia podjęcie jakiejkolwiek aktywności zawodowej przez opiekuna. Teza od Redakcji

Decyzja uchylająca prawo do świadczenia pielęgnacyjnego na podstawie art. 32 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych może być wydana jedynie ze skutkiem na przyszłość (ex nunc), ponieważ posiada konstytutywny charakter i nie może wywierać skutków wsteczn. Organ właściwy w tych sprawach to wójt, burmistrz lub prezydent miasta, który wydał lub mógł wydać decyzję przyznającą świadczenie.

W postępowaniu wznowieniowym dotyczącym decyzji ostatecznej, opartej na fałszywych dowodach, organ administracji publicznej nie jest zobowiązany do wezwania do uzupełnienia braków formalnych pierwotnego wniosku, ani do sanowania nieprawdziwego zaświadczenia, które nie może być podstawą ustaleń faktycznych co do uprawnień do kierowania pojazdami.