Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną Samorządowego Kolegium Odwoławczego, potwierdzając naruszenie przez Kolegium przepisów postępowania administracyjnego przy ustalaniu faktycznego charakteru nieruchomości i zasadności zastosowania przepisów o przekształceniu użytkowania wieczystego w prawo własności.

W sprawie umorzenia postępowania aktualizacyjnego opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego, istotne jest ustalenie, czy wypowiedzenia zostały doręczone przed przekształceniem; brak takiego ustalenia skutkuje błędem procesowym i koniecznością ponownego rozpatrzenia przez organ.

Uchylając decyzję SKO o umorzeniu, NSA potwierdził zasadność czynności WSA. Wskazano, że umorzenie postępowania aktualizacyjnego jest niedopuszczalne bez skutecznego doręczenia wypowiedzenia przed 1 stycznia 2019 r. Dokonana aktualizacja opłaty musi uwzględniać przepisy ustawy przekształceniowej.

Skarga kasacyjna nie wnosiła przekonywujących podstaw do uchylenia wyroku z przyczyn prawnych lub proceduralnych, dlatego Naczelny Sąd Administracyjny orzekł o oddaleniu skargi kasacyjnej oraz zasądził koszty postępowania od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz Miasta Stołecznego Warszawy.

Uchylenie wyroku Sądu Okręgowego w Krakowie z powodu nienależytej obsady sądu odwoławczego naruszającej niezawisłość sędziowską zgodnie z art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k.

Umowy zawarte między stronami nie były umowami o dzieło, lecz umowami o świadczenie usług co skutkuje obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego zgodnie z art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e) ustawy o świadczeniach zdrowotnych. Przy interpretacji umów decyduje ich realny przedmiot, nie nazwa, co wpływa na obowiązki ubezpieczeniowe.

W odniesieniu do art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e) ustawy o świadczeniach, umowy nazwane "o dzieło", ale dotyczące czynności starannego działania, do których stosuje się przepisy o zleceniu, skutkują obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego. Cechy wykonywanych czynności i brak samoistnego dzieła są decydujące dla kwalifikacji prawnej.

Umowa zawarta przez skarżącego była umową o świadczenie usług (a nie o dzieło) i podlegała przepisom o zleceniu, co skutkowało obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego dla wykonawcy.

W postępowaniu podatkowym organ powinien uwzględnić wszystkie wydatki poniesione po sprzedaży nieruchomości jako mieszczące się w zwolnieniu podatkowym określonym w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną z uwagi na brak nowych, istotnych okoliczności oraz tożsamość podmiotową i przedmiotową sprawy z wcześniej prawomocnie rozstrzygniętą decyzją o odmowie przyznania renty specjalnej.

Spółka komandytowa, wypłacając komplementariuszowi zaliczki na poczet zysku w trakcie roku podatkowego, nie ma obowiązku pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego, gdyż jego wysokość ustalana jest dopiero po roku podatkowym, zgodnie z art. 30a ust. 6a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Skarga kasacyjna oddalona. NSA potwierdził skutki prawne orzeczenia nacjonalizacyjnego z 1962 r. w obrocie prawnym, podkreślając legalność działania administracji i zasadność ograniczenia czasowego na wzruszenie decyzji zgodnie z konstytucyjnymi zasadami pewności prawa i stabilności.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że skarżący nie wykazał przesłanek do uznania jego pracy w gospodarstwie rolnym za stałą; pomoc była doraźna i zwyczajowa, co wykluczało zaliczenie tego okresu do pracowniczego stażu pracy. Skarga kasacyjna została oddalona.

Wygaśnięcie stosunku służbowego funkcjonariusza Służby Celno-Skarbowej, na skutek odmowy przyjęcia propozycji zatrudnienia, zostaje uznane za zgodne z przepisami ustawy o KAS. Decyzje organów administracyjnych podjęte w tym zakresie nie naruszają Konstytucji RP.

Naczelny Sąd Administracyjny uchyla zaskarżony wyrok i decyzję administracyjną, uznając za zasadne zarzuty skargi kasacyjnej dotyczące wadliwości ustalenia obszaru analizowanego i naruszenia zasady dobrego sąsiedztwa, co skutkowało wydaniem błędnej decyzji o warunkach zabudowy.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną na postanowienie odmawiające przywrócenia terminu odwołania, stwierdzając, że obowiązek terminowego działania spoczywający na pełnomocniku nie został należycie wypełniony, co wyklucza przywrócenie terminu.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że obstrukcja Wojewody Dolnośląskiego w postępowaniu o udzielenie zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE nie może być uznana za przewlekłe prowadzenie postępowania. W efekcie uchyla częściowo wyrok Sądu I instancji.

Naczelny Sąd Administracyjny uznaje, że prawidłowe ustalenie stanu faktycznego oraz zastosowanie przepisów prawa przez Wojewódzki Sąd Administracyjny i Zakład Ubezpieczeń Społecznych uzasadniają odmowę umorzenia składek, a skarżący nie wykazał przesłanek do uchylenia tych decyzji.

Skarga kasacyjna została oddalona z uwagi na brak spełnienia wymogów formalnych i merytorycznych, a także zgodność działania MJWPU i WSA z obowiązującymi przepisami prawa oraz uprzednim wyrokiem sądu, zgodnie z art. 153 p.p.s.a.

Decyzja o odmowie przyznania płatności ONW za 2020 rok została prawidłowo utrzymana przez Naczelny Sąd Administracyjny, gdyż zarzuty proceduralne i materialnoprawne skargi kasacyjnej były niewystarczająco uzasadnione.

Przedsiębiorstwo, jako strona umowy dostawy buraków cukrowych, musi być podmiotem przeznaczającym te buraki na produkcję cukru, w przeciwnym razie nie spełnia wymogów przyznania płatności związanych z obszarem uprawy tych buraków.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał brak przedłożenia decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach za brak materialnoprawny, nakazując Burmistrzowi merytoryczne rozpatrzenie sprawy; bezczynność organu nie miała charakteru rażącego naruszenia prawa.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził właściwość sądu administracyjnego do kontroli postanowień umorzeniowych dotyczących aktualizacji opłat rocznych z tytułu użytkowania wieczystego, o ile kwestia skutecznego doręczenia wypowiedzeń nie została rozstrzygnięta zgodnie z ustawą zmieniającą z 2019 r.

Dotacje, które są przyznawane na realizację projektu jako całości i nie odnoszą się bezpośrednio do ceny konkretnego towaru lub usługi, nie wchodzą w skład podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług (VAT).