W każdym wypadku orzekania o odpowiedzialności członka zarządu za zaległości podatkowe spółki organ podatkowy jest zobowiązany zbadać, czy i kiedy wystąpiły przesłanki do ogłoszenia upadłości, gdyż tylko niezłożenie wniosku o upadłość w terminie czyni otwartą kwestię odpowiedzialności członka zarządu na podstawie art. 116 § 1 Ordynacji podatkowej.

W każdym wypadku orzekania o odpowiedzialności członka zarządu za zaległości podatkowe spółki organ podatkowy jest zobowiązany zbadać, czy i kiedy wystąpiły przesłanki do ogłoszenia upadłości, gdyż tylko niezłożenie wniosku o upadłość w terminie czyni otwartą kwestię odpowiedzialności członka zarządu na podstawie art. 116 § 1 Ordynacji podatkowej.

Członek zarządu ponosi odpowiedzialność za zaległości podatkowe spółki kapitałowej na podstawie art. 116 § 1 Ordynacji podatkowej, w tym za zaległości powstałe na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Zaległości te są zobowiązaniami podatkowymi spółki, dlatego członek zarządu odpowiada za nie w pełnym zakresie, bez żadnych wyjątków przewidzianych w art. 116 § 1 O.p.

Zgodnie z art. 22 § 2a Ordynacji podatkowej organ podatkowy, na wniosek podatnika, ogranicza pobór zaliczek na podatek, jeżeli podatnik uprawdopodobni, że zaliczki obliczone według zasad określonych w ustawach podatkowych byłyby niewspółmiernie wysokie w stosunku do podatku należnego od dochodu lub zysku przewidywanego na dany rok podatkowy. Przepis ten wskazuje przesłankę spełnienie, której powoduje

Przejęcie spółki przez spółkę przejmującą powoduje wstąpienie przez nią we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki spółki przejętej z art. 93 § 2 pkt 1 w zw. z art. 93 § 1 Ordynacji podatkowej, w tym prawo do zwolnienia podatkowego odsetek. Przejęcie takie nie powoduje utraty tego prawa także wtedy, gdy nastąpiło podczas biegu dwuletniego terminu, o którym mowa w art.

Inwestor może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatek poniesiony na zapłatę określonych kwot na rzecz dalszych podwykonawców w ramach solidarnej odpowiedzialności z generalnym wykonawcą, w części, w jakiej nie zostały one zwrócone w jakikolwiek sposób przez generalnego wykonawcę nawet, wtedy gdy już zapłacił wynagrodzenie wykonawcy.

Wręczona funkcjonariuszowi służby celno-skarbowej propozycja zatrudnienia nie ma charakteru cywilnoprawnego. W istocie jest to akt administracyjnoprawny, którego kontrola następuje w postępowaniu cywilnym. Kwestia roszczeń powoda nie powinna być rozstrzygana jako roszczenie ze stosunku pracy, bowiem dotyczy stosunku służbowego, a jako taka powinna być rozstrzygnięta w zwykłym postępowaniu cywilnym.

Obowiązek odprowadzenia składek na ubezpieczenie zdrowotne przez spółkę akcyjną dotyczy wszystkich członków zarządu powołanych do pełnienia funkcji, jeśli pobierają oni wynagrodzenie, bez względu na procedurę powołania.

Ograniczenie możliwości zagospodarowania działek sąsiednich na podstawie przepisów techniczno-budowlanych należy rozpatrywać w odniesieniu do ich aktualnej zabudowy. Przepisy miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dopuszczające różne formy mieszkalnictwa nie wykluczają zabudowy wielorodzinnej, jeśli nie zawierają wyraźnych ograniczeń w tym zakresie.

W sprawach dotyczących zmiany sposobu użytkowania obiektu budowlanego, organy nadzoru budowlanego obowiązane są do dokładnego przeprowadzenia kontroli i zebrania pełnego materiału dowodowego, który umożliwia obiektywne ustalenie stanu faktycznego budynku oraz jego użytkowania przez właściciela.

Pozwolenie wodnoprawne powinno być udzielone na podstawie pełnej i rzetelnej analizy wszystkich materiałów dowodowych oraz przy zapewnieniu czynnego udziału wszystkich stron postępowania, z uwzględnieniem zgodności projektowanych urządzeń z wymaganiami ochrony środowiska oraz przepisami prawa.

W procesie oceny zgodności przedsięwzięcia inwestycyjnego z ustawowymi wymogami ochrony środowiska, raport o oddziaływaniu na środowisko stanowi kluczowy dowód, którego analiza musi zostać przeprowadzona zgodnie z obowiązującymi normami prawnymi, w tym m.p.z.p., oraz zasadami prawdy obiektywnej, a jego kwestionowanie wymaga przedstawienia dowodów o równoważnej mocy dowodowej - tzw. kontrraportu.