Sąd administracyjny może utrzymać w mocy decyzję administracyjną o skreśleniu ucznia z listy uczniów, jeśli organ wydający decyzję działał w zgodzie z procedurami, pomimo wadliwego oznaczenia strony, zakładając zgodność zastosowanych przepisów prawa oświatowego z materiałem dowodowym.

Zasada proporcjonalności sankcji przewidziana w art. 9a dyrektywy 1999/62/WE wyklucza zryczałtowane kary pieniężne, gdy nie uwzględniają one indywidualnych okoliczności naruszenia. Sankcje muszą być dostosowane do wagi i charakteru naruszenia obowiązku uprzedniego uiszczenia opłaty za przejazd.

Osoba uprawniona do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy, chcąc uzyskać świadczenie pielęgnacyjne, musi dokonać wyboru tego świadczenia i zawiesić rentę.

Uchwała w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, ograniczająca możliwość zabudowy, pozostaje w zgodzie z ustanowionymi w Studium uwarunkowaniami, a jej ograniczenia są zgodne z zasadą proporcjonalności w ochronie interesu publicznego i środowiska.

Skarga kasacyjna na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego została oddalona, gdyż zakwestionowane orzeczenie zgodne jest z prawem; zachowana została prawidłowa kwalifikacja obiektu budowlanego jako muru oporowego i nałożono zasadne obowiązki na inwestorów.

Opłaty zmienne za pobór wód ustala się odrębnie dla celów zbiorowego zaopatrzenia ludności i dla innych celów. Przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne winno stosować różne stawki, gdyż nie cały pobór mieści się w kategorii zaopatrzenia ludności w wodę."

Naczelny Sąd Administracyjny uznał za zgodny z prawem wyrok sądu pierwszej instancji, oddalając skargę kasacyjną Łódzkiego Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska, co potwierdziło konieczność szczegółowego uzasadnienia zarządzeń pokontrolnych oraz respektowania uwag kontrolowanego.

Wobec niemożności wyeliminowania ryzyka powodziowego poprzez warunkowe uzgodnienie decyzji o warunkach zabudowy, na terenach szczególnego zagrożenia powodzią obowiązuje odmowa uzgodnienia zabudowy mieszkaniowej na zasadzie prewencji i ostrożności.

Brak ujawnienia przez A. S.A. przeterminowanych zobowiązań w dokumentach ofertowych obligacji emitenta uzasadniał cofnięcie zezwolenia na działalność maklerską oraz nałożenie kary pieniężnej. Sąd utrzymał decyzję organu nadzoru, podkreślając konieczność zgodności z art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy o obligacjach.

Decyzja o niezwłocznym zajęciu nieruchomości zgodna z prawem; skarga kasacyjna oddalona z uwagi na brak naruszenia przepisów i wykazanie ważnego interesu społecznego i gospodarczego.

Opłata zmienna za pobór wód podziemnych winna być ustalana w zależności od celu poboru, rozróżniając m.in. pomiędzy zbiorowym zaopatrzeniem ludności w wodę a innymi celami, zgodnie z regulacjami prawa wodnego.

Sąd uznał za zasadną decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Rzeszowie o nałożeniu kary pieniężnej za urządzanie gier na automatach przez D.T. poza kasynem, stwierdzając, że wyznaczony przepisami termin na nałożenie kary nie uległ przedawnieniu, a skarżąca pełniła rolę urządzającego gry.

Ostateczne zajęcie pasa drogowego, które nie jest związane z wykorzystaniem zgodnym z jego przeznaczeniem, wymaga wydania decyzji zezwalającej oraz opłaty. Publicznie dostępny chodnik nie wymaga takiego zezwolenia, co wyklucza opłatę.

Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną, uznając, że Wojewódzki Sąd Administracyjny i organ administracyjny prawidłowo zastosowali przepisy Prawa wodnego, właściwie określając wysokość opłaty zmiennej za pobór wód podziemnych przez Z. sp. z o.o.

Ścinki styropianowe, wynikające z procesu układania posadzek, nie pochodzą z procesu produkcyjnego, lecz budowlanego, co wyklucza uznanie ich za produkt uboczny na gruncie ustawy o odpadach. Skarga kasacyjna została oddalona.

Skarga kasacyjna M.T., złożona od decyzji Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w sprawie zasiłku celowego, została oddalona jako niezasadna, ponieważ wady proceduralne organu I instancji uzasadniały decyzję kasacyjną organu odwoławczego na podstawie art. 138 § 2 KPA.

Zasadność przedłużenia terminu zwrotu podatku VAT musi opierać się na konkretnych okolicznościach faktycznych wskazujących na potrzebę weryfikacji jego zasadności. Organ podatkowy jest obowiązany uzasadnić decyzję o przedłużeniu, przedstawiając szczegółowe przesłanki i działania świadczące o istniejących wątpliwościach.

Naczelny Sąd Administracyjny zaaprobował stanowisko WSA, uznając brak dostatecznych dowodów jednoznacznie wskazujących na zajęcie pasa drogowego. Brak precyzyjnej mapy uniemożliwił nałożenie kary administracyjnej.

Instrumentalne wszczęcie postępowania karnoskarbowego nie miało miejsca; prawo do odliczenia podatku naliczonego wykluczono wobec fikcyjnych faktur VAT, co uzasadniało podtrzymanie decyzji podatkowych.

Decyzje wydane niezgodnie z przepisami o uprawnieniach organu kolegialnego są nieważne. Zarząd związku międzygminnego nie może delegować kompetencji do wydania decyzji administracyjnych bez odpowiednich regulacji prawnych. W przypadku wydania takich decyzji przez niewłaściwe osoby, decyzje te są nieważne z uwagi na rażące naruszenie prawa.

Odmienne wykładnie prawa (w tym art. 155 k.p.a.) oraz zastosowanie konkretnej z nich przy rozstrzyganiu sprawy administracyjnej, nie mogą stanowić podstawy do uznania decyzji za nieważną w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a.; brak jest podstaw do stwierdzenia rażącego naruszenia prawa przez decyzję Prezydenta z 2010 roku.

Stawki opłat zmiennych za pobór wód podziemnych należy różnicować ze względu na cel poboru, a nie ze względu na końcowego odbiorcę usług wodociągowych; tylko pobór wody przeznaczonej do spożycia przez ludność korzysta z preferencyjnej stawki."} 体空``json````json````json````json``json```json``json``json``````json``json``json``json``json``json``מ``*````json``json``````json``json``***``*****``json``json

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że opłata zmienna za pobór wód dokonana przez organ została naliczona prawidłowo zgodnie z przyjętymi kryteriami oceniającymi cel i zakres korzystania z wód, uwzględniając przy tym obowiązki podmiotów korzystających z zasobów wodnych do celów usług wodnych.

Nałożenie kary pieniężnej na transportującego odpady bez wymaganych dokumentów jest uzasadnione, niezależnie od winy umyślnej czy nieumyślnej, zgodnie z art. 33 ust. 3 pkt 4 ustawy o międzynarodowym przemieszczaniu odpadów. Odpowiedzialność ma charakter obiektywny.