Sąd kasacyjny oddala skargę kasacyjną, uznając prawidłowość klasyfikacji taryfowej towarów według kodu TARIC 8543 70 05 00 z przypisaną stawką cła. Skarżący nie wykazał uchybień interpretacyjnych ani proceduralnych po stronie sądu I instancji, ani organów podatkowych.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że uchwała w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wymaga ponownej oceny, z uwagi na niejednoznaczność co do zgodności z wcześniejszym Studium oraz w kontekście zarzutu nieuzasadnionego naruszenia prawa własności.

W przypadku zbiegu praw do świadczenia pielęgnacyjnego i specjalnego zasiłku opiekuńczego, świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje przed ustaniem prawa do zasiłku opiekuńczego. Świadczenie można przyznać dopiero od daty następującej po ustaniu wcześniejszego uprawnienia.

Brak wykazania winy w uchybieniu terminowi uzasadnia odmowę przywrócenia terminu do wniesienia odwołania; brak winy stronie można przypisać jedynie w przypadku istnienia rzeczywistych, niezależnych przyczyn uniemożliwiających zachowanie terminu.

NSA potwierdza, że urządzenia zawierające dodatkowe funkcje, takie jak przeglądanie internetowe czy odtwarzanie filmów, lecz za których zasadniczą funkcję uznaje się czytanie książek elektronicznych, powinny być klasyfikowane w kodzie TARIC 8543 70 05 00.

Zatwierdzenie uproszczonego planu urządzenia lasu przez starostę jest zgodne z decyzjami uwzględniającymi zastrzeżenia, a zmiana przeznaczenia tego lasu na inny użytek jest niemożliwa w ramach tego postępowania. Skarga kasacyjna, nieudowadniająca naruszenia procedury, zostaje oddalona.

Przepisy art. 100c i 100d specustawy ukraińskiej wprowadzają ogólne ograniczenia dla wszystkich cudzoziemców co do terminowości postępowania administracyjnego; ich stosowanie po 30 czerwca 2024 r. nie znajduje uzasadnienia w zasadzie proporcjonalności.

Przepisy specustawy ukraińskiej obejmują wszystkich cudzoziemców, a przedłużenie jej obowiązywania nie było uzasadnione. Uchylenie wyroku WSA i oddalenie skargi uzasadniono brakiem bezczynności organu w świetle biegu terminów ustawowych.

W postępowaniu odwoławczym niestawiennictwo obrońcy przy obligatoryjnej obronie tamuje rozpoznanie sprawy, a jego brak stanowi bezwzględną przyczynę odwoławczą skutkującą uchyleniem wyroku (art. 439 § 1 pkt 10 k.p.k.).

Rozstrzygnięcie odmowy wznowienia studiów podlega kognicji sądów administracyjnych jako zewnętrzny akt administracyjny regulowany przepisami prawa wewnętrznego uczelni, mimo iż nie przyjmuje formy decyzji administracyjnej.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 pkt 5 ustawy o Policji, zwolnienie funkcjonariusza ze służby jest uzasadnione w przypadku zachowań podważających nieposzlakowaną opinię, nawet gdy brak obciążających dowodów karnych, o ile podważają zaufanie do służby.

Unieważnienie egzaminu praktycznego na prawo jazdy kategorii C było uzasadnione, ze względu na spowodowanie kolizji i niezachowanie wymogów egzaminacyjnych, co stwarzało bezpośrednie zagrożenie dla bezpieczeństwa ruchu drogowego. Decyzje organów administracyjnych i wyroki sądów były zgodne z prawem materialnym i proceduralnym.

Zatrzymanie prawa jazdy na podstawie art. 102 ust. 1 pkt 3 lit. a i b u.k.p. jest obligatoryjne, gdy kierowca nie przeprowadzi wymaganych badań i nie przedstawi orzeczeń w określonym terminie. Ułaskawienie nie wpływa na obowiązek przedstawienia orzeczeń lekarskich i psychologicznych.

Skarga kasacyjna oddalona; gry na automatach objęte karą były hazardowe, zawierające element losowości, wymagające koncesji. Dowód z eksperymentu procesowo wystarczający.

Podmiot, który nie posiada dominującej pozycji Skarbu Państwa, może być zobowiązany do udostępnienia informacji publicznej, jeżeli realizuje zadania publiczne lub dysponuje majątkiem publicznym.

Koszty usunięcia pojazdu ponosi jego właściciel w dniu wydania dyspozycji usunięcia, zgodnie z art. 130a p.r.d., chyba że są uwarunkowane szczególne okoliczności wyłączające odpowiedzialność. W omawianym stanie faktycznym brak podstaw dla zwolnienia właściciela z tych kosztów.

Urzadzanie gier na automatach bez wymaganej koncesji stanowi naruszenie ustawy o grach hazardowych, podlegające sankcji administracyjnej nawet jeśli istnieje element losowości. Podstawą rozstrzygnięcia mogą być wyniki eksperymentu procesowego przeprowadzonego przez funkcjonariuszy celno-skarbowych.

Gry o elementach losowości, organizowane bez wymaganej koncesji lub zgłoszenia, podlegają karze z art. 89 ust. 1 pkt 1 u.g.h., niezależnie od prezentowanej przez organizatora interpretacji ich charakteru. Ustalony element losowości gry spełnia przesłanki jej kwalifikacji jako hazardowej.

Uchwała Rady Gminy Kleszczów o zaliczeniu drogi Kamień – Żłobnica do kategorii dróg gminnych została wydana z rażącym naruszeniem prawa, gdyż część działek nie stanowi własności gminy, co uniemożliwia przypisanie jej statusu drogi gminnej.

Dane osobowe przetwarzane w ramach postępowania karnego nie mogą być przechowywane po spełnieniu celu ich przetwarzania, a Prezes UODO może nakazać ich usunięcie zgodnie z przepisami o ochronie danych osobowych, nawet w kontekście rejestrów policyjnych.

Informacje dotyczące wydatków ponoszonych przez spółki dysponujące środkami publicznymi nie mogą być objęte tajemnicą przedsiębiorcy, jeśli nie zostanie wykazane, że ujawnienie tych informacji naraziłoby przedsiębiorcę na realną szkodę, co jest konieczne przy uznaniu tajemnicy przedsiębiorcy.

Działalność polegająca na urządzaniu gier na automatach bez wymaganej koncesji stanowi naruszenie art. 89 ust. 1 pkt 1 u.g.h., co uzasadnia nałożenie kary pieniężnej zgodnej z ust. 4 pkt 1 lit. a) ustawy. Element losowości wprowadza automat w zakres regulacji ustawy o grach hazardowych.

Kara pieniężna nałożona na "A." Sp. z o.o. za urządzanie gier hazardowych bez wymaganego zezwolenia była zgodna z prawem, gdyż element losowości w grach wystarcza do zakwalifikowania ich jako hazardowych, co uzasadnia zastosowanie przepisów ustawy o grach hazardowych.

Wykorzystanie zwolnienia lekarskiego przez funkcjonariusza w sposób niezgodny z jego celem, jakim było uczestnictwo w kursie na sternika motorowodnego, stanowi podstawę do utraty prawa do uposażenia, zgodnie z art. 121e ustawy o Policji.