Wniosek o wydanie wiążącej informacji stawkowej dotyczącej mycia wiat przystankowych i wygrodzeń przeciwdziała usłudze o jednolitym charakterze i nie uzasadnia stosowania różnych stawek VAT, co potwierdza uchylenie decyzji organu podatkowego przez sąd.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że naruszenie art. 72 ust. 1 pkt 3 p.r.d. w związku z koniecznością przedstawienia dokumentu homologacji dla nowego pojazdu sprowadzonego spoza UE jest rażące, co uzasadnia uchylenie decyzji rejestracyjnej starosty Wałeckiego.

Decyzja rejestracyjna Starosty Wałeckiego naruszyła prawo poprzez brak wymaganego świadectwa homologacji, naruszenie to było oczywiste, lecz nie uznane za rażące. NSA potwierdził obowiązek stosowania przepisów unijnych dot. homologacji pojazdów.

Decyzja o rejestracji pojazdu, wydana w oczywistym naruszeniu art. 72 ust. 1 pkt 3 p.r.d. oraz unijnego rozporządzenia nr 167/2013, mimo niepełnej dokumentacji homologacyjnej, jest nieważna z uwagi na rażący charakter uchybienia. Skarga kasacyjna oddalona.

Sąd Najwyższy uchyla wyrok Sądu Rejonowego w części nieorzeczenia obligatoryjnego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych za wykroczenie z art. 94 § 1 k.w., podkreślając obowiązek jego orzeczenia.

Naczelny Sąd Administracyjny uchylił zaskarżony wyrok oraz decyzję administracyjną z powodu błędnej wykładni prawa unijnego oraz braku dostatecznego uzasadnienia decyzji organu odwoławczego.

Przy ponownym rozpatrzeniu sprawy, organ jest zobowiązany do wyczerpującego przeprowadzenia postępowania dowodowego, w tym dopuszczenia możliwych środków dowodowych w celu dokładnego ustalenia faktycznego zajęcia nieruchomości przez drogę publiczną na dzień 31 grudnia 1998 roku.

W przypadku nienależnie pobranych płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego organy mogą ustalać takie kwoty niezależnie od uprzedniego uchylenia decyzji przyznającej płatność, pod warunkiem, że beneficjent nie spełnił warunku posiadania zgłoszonych gruntów.

Niedopuszczalne jest uzależnianie realizacji prawa dostępu do danych osobowych od wewnętrznych procedur bankowych związanych z weryfikacją danych, jeżeli nie wynika to z wymogów RODO. Bank zobowiązany jest do dostarczenia kopii danych osobowych drogą elektroniczną na wniosek osoby, której dane dotyczą, zgodnie z art. 15 ust. 3 RODO.

Jawne informacje o wynagrodzeniach, ujawnione w wyniku kontroli publicznej, nie dają podstaw do objęcia ich tajemnicą przedsiębiorstwa, gdyż zbiorcze kwoty nagród nie wpływają istotnie na rynkową pozycję podmiotu, a interes społeczny ma w takich przypadkach priorytet.

Skanów protokołów z posiedzeń zarządu, jako potencjalnie zawierających informacje publiczne, nie można z góry wyłączać z ustawy o dostępie do informacji publicznej; stymulują one funkcjonowanie podmiotów wykonujących zadania publiczne, a każdorazowa odmowa dostępu musi być należycie umotywowana i rozpatrzona w kontekście u.d.i.p. oraz wcześniejszych wykładni sądowych.

Podmiot zobowiązany do udostępnienia informacji publicznej, w przypadku informacji dotyczących nagród i premii w spółkach z udziałem Skarbu Państwa, musi wykazać konkretną i szczegółową analizę ograniczeń wynikających z tajemnicy przedsiębiorstwa i ochrony danych osobowych.

Naczelny Sąd Administracyjny uznaje, że art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej nie prowadzi do wtórnej niekonstytucyjności, zaś ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop winien być obliczany według nowego brzmienia art. 115a ustawy o Policji, z mocą wsteczną od 6 listopada 2018 r.

W sprawach o odszkodowanie za niesłuszne tymczasowe aresztowanie, organem reprezentującym Skarb Państwa jest sąd, który dokonał zastosowania tego środka. Zmiana wyroku bez merytorycznej kontroli stosowania aresztu przez sąd wyższej instancji nie zmienia organu reprezentacyjnego.

Uchylony wyrok łączny Sądu Rejonowego w Gdyni, obejmujący nieistniejące kary w obrocie prawnym, narusza art. 85 k.k. Brak warunków do jego wydania powoduje przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

NSA oddalił skargę ZUS, wskazując na potrzebę pełnego rozpatrzenia okoliczności zdrowotnych przy decyzjach o rentach wyjątkowych, podtrzymując uchylenie decyzji ZUS przez WSA.

Obowiązujące przepisy nie przewidują możliwości wyznaczenia innego organu odwoławczego w sprawach podatkowych. Odmowa wszczęcia postępowania zgodnie z art. 165a § 1 Ordynacji podatkowej była zasadna, a zarzuty naruszenia zasady zaufania i prawa do bezstronnego postępowania były niezasadne.