Zły stan techniczny zabytku, nawet katastrofalny, nie skutkuje wykreśleniem go z rejestru zabytków, jeśli obiekt zachowuje wartości historyczne, artystyczne lub naukowe. Tego rodzaju okoliczność nie stanowi podstawy do wznowienia postępowania administracyjnego dotyczącego wykreślenia zabytku z rejestru. Teza od Redakcji

Osoba, która kontynuuje działalność gospodarczą po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego, traci prawo do zasiłku chorobowego tylko za okres, w którym faktycznie ta działalność była kontynuowana, a nie za cały okres następujący po ustaniu ubezpieczenia.

Okres zasadniczej służby wojskowej nie zwiększa ogólnego stażu ubezpieczeniowego według przelicznika art. 43 ust. 2 ustawy emerytalnej, ponieważ przepis ten dotyczy wyłącznie okresów zatrudnienia na kolei.

Sąd ubezpieczeń społecznych nie jest związany treścią informacji o przebiegu służby przedstawionej przez Instytut Pamięci Narodowej i ma obowiązek oceny całego materiału dowodowego, w tym ustalenia, czy służba funkcjonariusza była pełniona na rzecz totalitarnego państwa w rozumieniu art. 13b ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym.

Do uzyskania statusu działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej z powodów politycznych nie wystarczą subiektywne odczucia represji; konieczne jest przedstawienie obiektywnych dowodów na prowadzenie działalności opozycyjnej lub doznane represje, zgodnie z enumeratywnie wymienionymi przesłankami ustawy o działaczach opozycji.

Nieruchomość będąca w dniu 31 grudnia 1998 r. we władaniu jednostki samorządu terytorialnego, przeznaczona na drogę publiczną, z dniem 1 stycznia 1999 r. staje się jej własnością z mocy prawa, zgodnie z art. 73 ust. 1 ustawy reformującej administrację publiczną, niezależnie od stanu zagospodarowania fizycznego tej drogi.

Właściciel gruntu nie może zmieniać stanu wody na gruncie w sposób szkodliwy dla gruntów sąsiednich, a wójt, burmistrz lub prezydent miasta mogą nakazać przywrócenie stanu poprzedniego lub wykonanie urządzeń zapobiegających szkodom, jeżeli zmiany te wywierają szkodliwy wpływ na te grunty.

Do zgłoszenia wodnoprawnego należy obligatoryjnie dołączyć wypis i wyrys z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, o ile taki plan istnieje, a organ właściwy ma prawo wnieść sprzeciw wobec zgłoszenia wodnoprawnego, jeżeli wymagane dokumenty nie zostały uzupełnione (art. 422 pkt 3, art. 423 ust. 4 Prawa wodnego).

Wydanie przez organ odwoławczy decyzji kasacyjnej na podstawie art. 138 § 2 K.p.a. jest prawidłowe, w sytuacji gdy niekompletność analizy urbanistyczno-architektonicznej sporządzonej przez organ I instancji uniemożliwia merytoryczne rozstrzygnięcie sprawy dotyczącej warunków zabudowy.

Naruszenie umowy o dofinansowanie oraz procedur związanych z realizacją programu operacyjnego, w szczególności poprzez przedłożenie nierzetelnych dokumentów poświadczających nieprawdę, uprawnia instytucję zarządzającą do żądania zwrotu 100% wypłaconych środków finansowych.

W sprawach dotyczących zasiłków celowych, organy administracyjne muszą dokładnie wyjaśnić stan faktyczny i uzasadnić swoje decyzje zgodnie z przepisami prawa materialnego i procesowego. Skarga kasacyjna dotycząca naruszenia tych przepisów musi precyzyjnie wykazać, jakie konkretnie zasady logicznego rozumowania lub doświadczenia życiowego zostały naruszone przez organy administracyjne.

Rozbudowa istniejącego budynku, polegająca na dobudowaniu pomieszczenia gospodarczego połączonego konstrukcyjnie z jednym z jego murów, wymaga uzyskania pozwolenia na budowę (art. 28 ust. 1 w zw. z art. 48 ust. 1 Prawa budowlanego).

Decyzja organu administracyjnego dotycząca pozwolenia na budowę, choć wydana z naruszeniem przepisów o właściwości, nie może być stwierdzona jako nieważna, jeżeli od dnia jej doręczenia upłynęło 10 lat, a kwestia roszczeń odszkodowawczych związanych z realizacją inwestycji nie podlega ocenie organów administracyjnych w postępowaniu w sprawie pozwolenia na budowę. Skuteczne wykazanie prawa do dysponowania

Rada miasta, odmawiając wyrażenia zgody na rozwiązanie stosunku pracy z radnym, musi przedstawić konkretne i przekonujące dowody wykazujące związek między wykonywaniem mandatu a zamiarem rozwiązania tego stosunku; brak takiej argumentacji prowadzi do uznania decyzji Rady za arbitralną i nieważną (art. 25 ust. 2 u.s.g.).