Sprawozdanie z czynności wyjaśniających prowadzonego przez Komendanta Miejskiego Policji nie stanowi informacji publicznej, a zatem nie podlega udostępnieniu na podstawie ustawy o dostępie do informacji publicznej.

Opłata za udostępnienie informacji publicznej może być nałożona wyłącznie w przypadku rzeczywistych, dodatkowych kosztów przekraczających standardowe funkcjonowanie organu, a brak właściwego uzasadnienia takich opłat skutkuje stwierdzeniem bezskuteczności czynności.

Dostawca wody, będący spółką komunalną, zobowiązany do ujawnienia metodologii ustalania cen za usługi w trybie dostępu do informacji publicznej, pod warunkiem braku wykazania przez niego zasadności zastrzeżenia ochrony informacji jako tajemnicy przedsiębiorstwa.

Skarga kasacyjna jest niezasadna w przypadku, gdy nie udowodniono naruszenia prawa materialnego dotyczącego przywrócenia terminów proceduralnych w okresie nieobowiązywania stanu epidemii, co skutkuje jej oddaleniem.

Przekazanie notatki służbowej do Prokuratury Rejonowej wyłącza stosowanie ustawy o dostępie do informacji publicznej na rzecz Kodeksu postępowania karnego, co uzasadnia oddalenie skargi na bezczynność organu.

Korespondencja dotycząca indywidualnych spraw pracowniczych w instytucji kultury nie stanowi informacji publicznej w rozumieniu ustawy o dostępie do informacji publicznej, jeśli nie dotyczy realizacji zadań publicznych ani gospodarowania mieniem publicznym.

Dokumenty dotyczące rozwiązania umowy o pracę pomiędzy podmiotem publicznym a pracownikiem nie stanowią informacji publicznej w rozumieniu ustawy o dostępie do informacji publicznej i nie podlegają udostępnieniu na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 2 tej ustawy.

Niewykonanie przez organ administracyjny prawomocnego wyroku sądowego w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej potwierdza bezczynność adminstracyjną, uzasadniającą subsumpcję skargi i wymierzenie grzywny, nawet przy zarzucie nieprecyzyjności żądania.

Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w O. naruszył art. 24 § 1 pkt 5 k.p.a. poprzez własnoręczne podpisanie decyzji odmownej ws. udostępnienia informacji publicznej przy ponownym rozpatrzeniu sprawy, co kwalifikowało decyzję do uchylenia.

Naczelny Sąd Administracyjny orzeka, że organ administracyjny nie pozostawał w bezczynności przy udzielaniu informacji o datach ostateczności decyzji administracyjnych, gdy daty te zgodnie z K.p.a. były tożsame z datami ich wydania.

Organ ewidencji jest zobowiązany do weryfikacji, czy przedsiębiorca posiada stabilny i rzeczywisty tytuł prawny do nieruchomości wskazanej w CEIDG. W przypadku wątpliwości dotyczących tego tytułu organ nie może ich ignorować, gdyż dotyczy to prawdziwości wpisanych danych.

Zamrożenie środków finansowych spółki na skutek wpisu na listę sankcyjną, wynikające z aktu władzy publicznej, stanowi siłę wyższą wyłączającą jej odpowiedzialność za naruszenie obowiązku uiszczenia opłaty zapasowej, przy czym działania te nie są przewidywalne ani zapobiegane przy zachowaniu należytej staranności.

W związku z tożsamością przedmiotowo-podmiotową postępowań, umorzenie sprawy uchylenia pozwolenia na broń w trybie art. 155 k.p.a. było uzasadnione. Ochrona interesu społecznego uzasadnia priorytet postępowań cofających pozwolenie na broń.

Sąd administracyjny może odstąpić od nałożenia grzywny na organ, mimo naruszenia art. 54 § 2 p.p.s.a., jeżeli uchybienie miało charakter niezamierzony, a skarga została przekazana w terminie.

Organy Policji nie wykazały, iż funkcjonariusz pełniący służbę na miejscu zdarzenia zaniechał obowiązków służbowych polegających na uniemożliwieniu sprawcy kontynuowania działań naruszających porządek prawny i jego zatrzymaniu, co oznaczało brak podstaw do wymierzenia kary dyscyplinarnej.

NSA oddalił skargę kasacyjną tureckiej spółki G. A.S., uznając brak jej winy w uchybieniu terminu za nieuzasadniony oraz brak przeszkód nie do przezwyciężenia, które mogłyby usprawiedliwiać przywrócenie terminu na złożenie wniosku.

Nieznajomość języka polskiego nie uzasadnia przywrócenia terminu w postępowaniu administracyjnym, gdy profesjonalny podmiot miał możliwość zapewnienia tłumaczenia i właściwego prowadzenia sprawy, tym samym uprawniając do oddalenia skargi o przywrócenie terminu.

Skarga kasacyjna dotycząca odmowy przywrócenia terminu została oddalona ze względu na brak usprawiedliwionych podstaw, ponieważ uchybienie terminowi nie nastąpiło bez winy skarżącego.

W sprawie dotyczącej prawa do informacji o stanie zdrowia pacjenta, uznaje się, że dokumentacja medyczna oraz substytucyjne oceny dowodów przeprowadzone przez organy i sąd pierwszej instancji potwierdzają brak naruszenia tego prawa.

Skarga kasacyjna dotycząca uchylenia postanowienia w sprawie wstrzymania robót budowlanych została przez Naczelny Sąd Administracyjny oddalona, jako nieuzasadniona i oparta na przepisach ogólnych niewskazujących na konkretne naruszenia, co potwierdza zasadność decyzji o zastosowaniu przepisów przewidujących postępowanie zwykłe, a nie uproszczone.

Decyzja wydana na podstawie art. 124 ust. 1a u.g.n. nie może funkcjonować po uchyleniu decyzji ograniczającej z art. 124 ust. 1 u.g.n., co skutkuje koniecznością jej uchylenia. Zaskarżona decyzja była nieważna z uwagi na wyeliminowanie decyzji ograniczającej.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że zrzeczenie się prawa do wniesienia odwołania przez cudzoziemca jest skuteczne, jeśli zostało świadomie podpisane, a pouczenia były dostarczone w odpowiednim języku. Skuteczne złożenie oświadczenia sprawia, że decyzja uzyskuje natychmiast przymiot ostateczności.