W przypadku gdy w dniu złożenia wniosku o interpretację indywidualną toczy się kontrola podatkowa dotycząca tych samych elementów stanu faktycznego, organ interpretacyjny jest zobowiązany odmówić wydania interpretacji indywidualnej zgodnie z art. 14b § 5 Ordynacji podatkowej. Ujawnienie w toku postępowania interpretacyjnego przesłanek, o których stanowi ten przepis, stanowi przeszkodę dla wydania interpretacji
W przypadku, gdy decyzja administracyjna o lokalizacji inwestycji celu publicznego jest ostateczna i prawomocna, badanie interesu prawnego wnoszących odwołanie nie może prowadzić do wzruszenia tej decyzji w zwyczajnym postępowaniu odwoławczym, a ewentualne pominięcie strony postępowania może być skorygowane w trybie nadzwyczajnym poprzez wznowienie postępowania.
Organ administracyjny nie jest zobowiązany do powoływania biegłego, jeżeli posiada wystarczającą wiedzę specjalistyczną do oceny stanu faktycznego, a skarga kasacyjna musi precyzyjnie wskazywać naruszone przepisy prawa wraz z ich uzasadnieniem oraz wpływem na wynik sprawy.
W postępowaniu nieważnościowym organ administracji publicznej ma prawo prowadzić postępowanie wyjaśniające w celu ustalenia, czy decyzja objęta żądaniem stwierdzenia nieważności rażąco naruszała prawo, a wiedza pracownika urzędu obsługującego organ o istotnych okolicznościach faktycznych jest równoznaczna z wiedzą organu w znaczeniu ustrojowym.
W postępowaniu opartym na art. 29 ustawy Prawo wodne z 2001 roku, organy administracyjne są zobowiązane do dokładnej weryfikacji opinii biegłego, w tym także do ustosunkowania się do zarzutów strony podniesionych wobec tej opinii, gdyż tylko wówczas możliwe jest pełne wyjaśnienie stanu faktycznego sprawy.
Art. 19 ust. 1 oraz art. 5 ustawy nowelizującej z 2003 r. nie przewidują automatycznego przedłużenia ważności zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnych stref ekonomicznych wydanych przed dniem 1 stycznia 2001 r.; okres obowiązywania takich zezwoleń może być zmieniany na wniosek przedsiębiorcy na podstawie ogólnych przepisów u.s.s.e.
Przesłanki wynikające z art. 5 ust. 1 pkt 9 Prawa budowlanego, dotyczące poszanowania uzasadnionych interesów osób trzecich, muszą być interpretowane w sposób obiektywny, z uwzględnieniem obowiązujących przepisów techniczno-budowlanych i miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. O naruszeniu interesu osób trzecich można mówić jedynie wtedy, gdy zostaną naruszone w tym względzie konkretne przepisy
Brak poziomu wynalazczego wynalazku stanowi wystarczającą przesłankę do unieważnienia patentu, jednak ocena ta musi być dokonana na podstawie szczegółowego i wyczerpującego rozpatrzenia materiału dowodowego oraz uwzględnienia stanu techniki znanego przed datą zgłoszenia wynalazku.
Ogłoszenie upadłości dłużnika nie powoduje utraty przez wierzyciela legitymacji do wytoczenia powództwa o uznanie czynności prawnej dłużnika za bezskuteczną. Przedmiot czynności fraudacyjnej nie wchodzi do masy upadłości przed ewentualnym uznaniem tej czynności za bezskuteczną wobec masy.
Decyzja o uzgodnieniu warunków zabudowy na terenach szczególnego zagrożenia powodzią nie wymaga od Inwestora posiadania decyzji zwalniającej z zakazów z art. 176 ust. 1 Prawa wodnego na etapie uzgodnienia, a ocena zgody wodnoprawnej i zagrożeń powodziowych powinna być dokonana przez organ wydający decyzję o warunkach zabudowy.
Bezczynność w udostępnianiu informacji publicznej dotyczącej środowiska może zostać uznana za nie mającą miejsca z rażącym naruszeniem prawa, jeśli jest konsekwencją błędnej oceny charakteru prawnego złożonego wniosku.
Dla stwierdzenia nienależności świadczenia z ubezpieczeń społecznych kluczowe jest zbadanie stanu świadomości pobierającego w momencie wypłaty świadczenia, a nie w okresie późniejszym.
Tryb uchwalenia ustawy
Jednostka samorządu terytorialnego, mając na względzie art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a ustawy o samorządzie gminnym oraz art. 37 ust. 4 ustawy o gospodarce nieruchomościami, jest uprawniona do wyrażenia zgody na dzierżawę nieruchomości na cele oświatowe w trybie bezprzetargowym, a podmiot prowadzący działalność oświatową nie jest zwolniony z opłat wynikających z takich umów na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy