Świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje, jeśli sprawowana opieka, mimo jej znaczenia, nie wyklucza możliwości zatrudnienia. Ocena zakresu opieki i jej wpływu na możliwość pracy jest kluczowa dla przyznania tego świadczenia.

NSA uchyla wyrok WSA, uznając, że na władającym nieruchomością spoczywa obowiązek wykazania braku posiadania odpadów; ogólne twierdzenia o dostępności terenu są niewystarczające do obalenia domniemania z art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy o odpadach.

Naruszenie art. 45 ust. 5 ustawy o SG polegało na nieprzestrzeganiu 6-miesięcznego terminu gwarancyjnego przed zwolnieniem ze służby, co łamało zasady praworządności oraz naruszało prawa funkcjonariusza do ochrony w okresie przeniesienia do dyspozycji.

Organ wydający decyzję ma obowiązek dokładnego zbadania i zastosowania aktualnych definicji prawnych dotyczących ścieków oraz uwzględnienia zwolnień z opłat za usługi wodne, opierając się na brzmieniu art. 279 pkt 3 Prawa wodnego z 2017 r., stosując zasady wykładni korzystnej dla strony.

Spółka komandytowa nie ma obowiązku pobierania zaliczek na poczet zryczałtowanego podatku dochodowego przy wypłacie zaliczek na zysk komplementariuszom przed zakończeniem roku podatkowego, gdy wysokość zobowiązania podatkowego nie jest jeszcze znana.

Bezczynność organu administracji w rozpoznaniu wniosku o odszkodowanie za szkody związane z inwestycjami publicznymi stanowi rażące naruszenie prawa, uzasadniające oddalenie skargi kasacyjnej od wyroku przyznającego stronie odszkodowanie procesowe.

Regulamin dostarczania wody i odprowadzania ścieków Rady Gminy Z. w sposób istotny narusza prawo, nie spełniając wymogów art. 19 ust. 5 u.z.z.w., co uzasadnia stwierdzenie jego nieważności w całości z uwagi na przekroczenie delegacji ustawowej.

Gazociąg średniego podwyższonego ciśnienia DN 300, planowany na terenach rolniczych, spełnia wymóg niezbędności dla obsługi planowanej zabudowy, zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Skarga kasacyjna B.K. została oddalona jako bezzasadna.

Przychody z usług hotelarskich, gastronomicznych i pokrewnych świadczonych przez X S.A. nie stanowią przychodów z najmu ani dzierżawy w rozumieniu art. 4a pkt 35 lit. b oraz art. 24b u.p.d.o.p., wyłączając je z opodatkowania jako podatek od przychodów z budynków.

Prawidłowością i wystarczalnością dowodów zebranie w postępowaniu podatkowym wyklucza uznanie faktur za dokumentujące rzeczywiste transakcje. Przedawnienie zobowiązania podatkowego zostało skutecznie zawieszone, a postępowanie karne skarbowe miało rzeczywisty charakter.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, iż gmina ma obowiązek zapewnić dzieciom niepełnosprawnym bezpłatny transport do placówki szkolnej, zgodnie z art. 39 ust. 4 Prawa oświatowego, chyba że na wniosek rodziców zostanie zawarta umowa o zwrot kosztów transportu. Brak zawarcia takiej umowy nie zwalnia gminy z obowiązku zapewnienia dowozu.

Podmiot korzystający ze środowiska bez uzyskania decyzji zatwierdzającej instrukcję prowadzenia składowiska ponosi opłatę podwyższoną do momentu wydania decyzji o zamknięciu składowiska lub jego kwatery. W odniesieniu do odpadów składowanych w latach wcześniejszych, wyliczenie opłaty wymaga uwzględnienia indywidualnych decyzji o zamknięciu poszczególnych części składowiska.

Dwuletni okres posiadania udziałów, warunkujący zastosowanie zwolnienia z podatku dochodowego od dywidend, może obejmować czas posiadania akcji w kapitale spółki przejętej, na mocy szeroko rozumianej sukcesji uniwersalnej praw i obowiązków podatkowych, chyba że prawo stanowi inaczej.

Gazociąg DN 300 jako urządzenie infrastruktury technicznej może być zlokalizowany na terenach rolnych zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Odwołano skargę kasacyjną ze względu na brak zasadności zarzutów dotyczących naruszenia przepisów planistycznych i materialnych.

Rodzice dziecka umieszczonego prawnie w instytucjonalnej pieczy zastępczej są zobowiązani do ponoszenia opłat, nawet mimo fizycznej nieobecności dziecka w placówce, o ile nie jest ono urlopowane do rodziców, a umieszczenie w pieczy formalnie nie zostało uchylone.

Istotą decyzji o zabezpieczeniu jest dokonanie zabezpieczenia, a nie rozstrzyganie co do wysokości zobowiązania podatkowego. Nie można wiązać przesłanek zabezpieczenia wykonania zobowiązań podatkowych z przesłankami określenia wysokości zobowiązania podatkowego.

Zwolnienie z podatku od nieruchomości, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, obejmuje wyłącznie taką infrastrukturę kolejową, która jest faktycznie udostępniana przewoźnikom kolejowym lub faktycznie wykorzystywana do przewozu osób.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że arbiter decyzyjny postępował zgodnie z prawem scaleniowym, a decyzja o scaleniu, zgodna pod względem wartościowym, nie naruszyła zasad proceduralnych i materialnych, mimo niezgodności ze stanowiskiem komisji scaleniowej, co skutkuje oddaleniem skargi kasacyjnej.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną uznając, że wnioskodawcy nie posiadają legitymacji do żądania zwrotu nieruchomości zgodnie z art. 214 ugn, z uwagi na brak prawnego tytułu do nieruchomości oraz nieważność umowy przeniesienia własności.

W sytuacji wielokrotnego pominięcia Prokuratora w procedurach administracyjnych i sądowych, co pozbawia go możliwości obrony jego praw, stwierdza się nieważność postępowania na podstawie art. 183 § 2 pkt 5 p.p.s.a., prowadząc do konieczności uchylenia wcześniejszych decyzji administracyjnych i wyroków sądowych.

Grunty po zlikwidowanej linii kolejowej związane z działalnością gospodarczą podlegają opodatkowaniu według podwyższonej stawki podatkowej, gdyż pozostają w posiadaniu przedsiębiorcy, bez względu na faktyczne wykorzystanie. Wymogi formalne postępowania zostały zachowane, a dokumentacja ewidencyjna jest dla organów podatkowych wiążąca.

Decyzja administracyjna o odmowie udostępnienia informacji publicznej na podstawie tajemnicy przedsiębiorstwa wymaga analizy i uzasadnienia spełnienia zarówno materialnych, jak i formalnych przesłanek zgodnie z art. 5 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej.

Regulamin utrzymania czystości i porządku na terenie m.st. Warszawy w kwestiach objętych skargą kasacyjną nie narusza przepisów prawa, a jego unieważnienie przez WSA było bezpodstawne. NSA uchylił znaczącą część wyroku WSA stwierdzając, że regulamin mieści się w granicach ustawowego upoważnienia.