W przypadku postanowień sądowych objętych tajemnicą śledztwa, zasadą pozostaje ograniczenie dostępu do nich jako informacji publicznych, przy niezależnym obowiązku prokuratora w zakresie zgody na ich ujawnienie w kontekście przepisów materialnoprawnych o ochronie śledztwa.
Naczelny Sąd Administracyjny zgodził się z oceną, iż skarżący nie spełnił wymogów uznania go za działacza opozycji antykomunistycznej lub osobę represjonowaną, podkreślając niedostateczność przedstawionych dowodów oraz brak przesłanek ustawowych do przyznania danego statusu.
Dopuszczenie organizacji społecznej do udziału w postępowaniu administracyjnym o wydanie zezwolenia transportowego jest uzasadnione, gdy jej działanie służy interesowi społecznemu, niezależnie od potencjalnej konkurencyjności jej członków wobec wnioskodawcy.
Uchybienie przez Sąd Okręgowy w Krakowie w orzeczeniu kary łącznej poniżej ustawowego minimum stanowi rażące naruszenie art. 86 § 1 k.k., uzasadniające uchylenie wyroku i ponowne rozpoznanie sprawy w postępowaniu apelacyjnym.
Umowy zawarte przez P (...) Sp. z o.o. miały charakter umów o świadczenie usług podlegających przepisom o zleceniu, co obligowało do ubezpieczenia zdrowotnego wykonawcy, wykluczając je z kategorii umów o dzieło na podstawie Kodeksu cywilnego.
Decyzja Ministra Sprawiedliwości o powołaniu notariusza i wyznaczeniu siedziby kancelarii została uchylona bezprawnie wskutek niewłaściwej oceny dowodów przez WSA; brak formalnego zasiedzenia lokalu nie był przeszkodą.
Umowa o przygotowanie profesjonalnych opracowań z konferencji naukowej zawarta przez C. Sp. z o.o. nie jest umową o dzieło, a umową o świadczenie usług, co uzasadnia zastosowanie odpowiednich przepisów i obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego.
Umowa o stworzenie opracowania naukowego z konferencji pomiędzy ubezpieczoną a C. Sp. z o.o. nie jest umową o dzieło, lecz umową o świadczenie usług, do której stosuje się przepisy o zleceniu, co uzasadnia objęcie ubezpieczeniem zdrowotnym według przepisów ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że decyzja Starosty Piotrkowskiego o rejestracji pojazdu, nie poparta wymaganym oświadczeniem producenta, narusza prawo w sposób rażący, co uzasadnia jej stwierdzenie nieważności.
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że bez przedstawienia wiarygodnych okoliczności uprawdopodobniających niewykonanie zobowiązania podatkowego, organ podatkowy nie może nadać decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności na podstawie art. 239b § 2 o.p.
Skarga kasacyjna J. W. na wyrok WSA w Krakowie została oddalona przez NSA, który potwierdził prawidłowość decyzji dotyczącej ustalenia kwoty nienależnie pobranych płatności rolno-środowiskowych i klimatycznych, oraz brak podstaw do uznania siły wyższej.
Rada Okręgowej Izby Radców Prawnych jest uprawniona do wyznaczania radców prawnych do prowadzenia spraw z urzędu wyłącznie spośród swoich członków. OIRP we Wrocławiu postąpiła zgodnie z prawem, dokonując wyłącznie wewnętrznego doboru radców.
Rada OIRP we Wrocławiu słusznie ograniczyła wyznaczenie radców prawnych do udzielania nieodpłatnej pomocy prawnej do członków swojej izby, co znalazło potwierdzenie w regulacjach samorządu oraz wyroku NSA.
Cofnięcie uprawnień diagnosty samochodowego na podstawie art. 84 ust. 3 pkt 1 i 2 P.r.d. jest zasadne, gdy diagnosta nie przestrzega przepisów dotyczących wymogu przedstawienia dokumentu dozoru technicznego, a sankcja ta realizuje funkcje prewencyjną i odstraszającą.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, stwierdzając, że decyzja Starosty o rejestracji pojazdu z rażącym naruszeniem przepisów o homologacji jest nieważna. Oświadczenie homologacyjne od producenta jest niezbędne przy zmianach konstrukcyjnych pojazdu.
Niezastosowanie się przez sądy I i II instancji do wymogów łączenia kar ograniczenia wolności w sytuacji realnego zbiegu przestępstw, objęty wyrokami V K 83/21 i VI K 114/21, stanowiło rażącą niesprawiedliwość, co uzasadniało uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.
Umowy zawarte pomiędzy stronami stanowiły umowy o świadczenie usług, objęte obowiązkowym ubezpieczeniem zdrowotnym, a nie umowy o dzieło. Skarga kasacyjna C. Sp. z o.o. na decyzję NFZ została oddalona przez NSA, co potwierdziło prawidłowość kwalifikacji umów przez NFZ.
Niezawiadomienie strony o posiedzeniu niejawnym stanowi naruszenie prawa do obrony, co skutkuje nieważnością postępowania sądowego. Wobec stwierdzenia nieważności postępowania, wyrok WSA podlega uchyleniu, a sprawa zostaje przekazana do ponownego rozpoznania.
Naczelny Sąd Administracyjny, oceniwszy brak przesłanek nieważności oraz skuteczności zarzutów kasacyjnych, oddala skargę kasacyjną J.K. uznając, iż decyzje Dyrektora ARiMR o nienależnie pobranych płatnościach rolnośrodowiskowych były prawidłowe i zgodne z przepisami prawa.
Umowy z dnia kontroli uznawane za umowy o świadczenie usług, podlegają przepisom art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e ustawy o świadczeniach i zobowiązują osoby je wykonujące do podlegania obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego.
Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził, że szeroka interpretacja przesłanek uzasadniających odstąpienie od nałożenia kary pieniężnej, w tym zasady proporcjonalności, jest niezbędna dla uniknięcia nadmiernej dolegliwości sankcji administracyjnych w indywidualnych przypadkach.
W sytuacji, gdy praca egzaminacyjna kandydata na notariusza jest obarczona istotnymi wadami, które podważają zdolność do należytego wykonywania zawodu, organy egzaminacyjne działają w granicach prawa, utrzymując negatywną ocenę pracy, nawet jeśli dodatkowe błędy ujawnione zostaną na etapie odwołania.
Uchwała NSA: Wadliwość uzasadnienia wyroku WSA stanowi naruszenie art. 141 § 4 p.p.s.a., uzasadniające uchylenie wyroku i ponowne rozpoznanie sprawy. WSA musi sporządzić uzasadnienie umożliwiające kontrolę zasadności orzeczenia.
Decyzja o rejestracji pojazdu, wydana z rażącym naruszeniem prawa wskutek niedopełnienia wymogów homologacyjnych, podlega unieważnieniu. Sąd potwierdza, że zmiany konstrukcyjne bez odpowiedniego poświadczenia producenta stanowią wystarczającą przesłankę do stwierdzenia nieważności.