Kwoty maksymalnych zmniejszeń emerytur i rent w razie osiągania przychodu w kwocie przekraczającej 70 % przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia za kwartał kalendarzowy, ostatnio ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, nie wyższej jednak niż 130 % tego wynagrodzenia

Wskaźnik waloryzacji emerytur i rent to parametr określający coroczną podwyżkę świadczeń emerytalno-rentowych, mającą na celu zachowanie ich realnej wartości w obliczu inflacji i wzrostu wynagrodzeń. Obliczany jest na podstawie średniorocznego wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych oraz co najmniej 20% realnego wzrostu przeciętnego wynagrodzenia. Jego wysokość ogłaszana jest corocznie.

Wskaźnik określa limity przychodów, po których przekroczeniu świadczenia emerytalne lub rentowe mogą zostać zmniejszone lub zawieszone. Limity te są uzależnione od przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia i są ogłaszane kwartalnie przez Prezesa GUS.

Kwota bazowa to ustalona wartość odniesienia, wykorzystywana do obliczania świadczeń, opłat lub innych należności, często określana corocznie przez odpowiednie organy. Wynosi 100% przeciętnego wynagrodzenia pomniejszonego o potrącone od ubezpieczonych składki na ubezpieczenia społeczne, określone w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych, w poprzednim roku kalendarzowym, i służy m.in. do ustalania

Wskaźnik przedstawia średnioroczną dynamikę cen towarów i usług konsumpcyjnych, które są istotne dla gospodarstw domowych emerytów i rencistów. Służy ocenie zmian kosztów utrzymania tej grupy społecznej w danym roku.

Kody wykorzystywane przy wypełnianiu dokumentów ubezpieczeniowych to zestandaryzowane oznaczenia identyfikujące m.in. tytuł ubezpieczenia, stopień niepełnosprawności czy przyczynę wyrejestrowania. Ich prawidłowe zastosowanie zapewnia poprawne przetwarzanie danych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych.

Wskaźnik odnosi się do wysokości składek na ubezpieczenia społeczne opłacanych za pracowników młodocianych, zatrudnionych w celu nauki zawodu lub przyuczenia do pracy. Odzwierciedla on obciążenia finansowe związane z zabezpieczeniem społecznym tej grupy pracowników.

Wskaźnik odnosi się do wysokości i liczby stypendiów przyznawanych osobom bezrobotnym w ramach aktywizacji zawodowej. Stypendia te wspierają uczestników szkoleń, staży lub innych programów mających na celu podniesienie ich kwalifikacji i zwiększenie szans na zatrudnienie.

Zwiększenie wskaźnika waloryzacji emerytur i rent oznacza podwyższenie świadczeń emerytalno-rentowych, dostosowując ich wartość do poziomu inflacji oraz wzrostu wynagrodzeń, co ma na celu utrzymanie siły nabywczej świadczeń.

Odsetki z tytułu nieprzekazania składek do otwartego funduszu emerytalnego to naliczane opłaty za opóźnienie w przekazywaniu składek emerytalnych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych do odpowiedniego funduszu.

To wskaźnik określający procentową zmianę podstawy wymiaru świadczenia, uwzględniającą waloryzację w celu dostosowania do aktualnych warunków ekonomicznych.

Dodatki do zasiłku rodzinnego to formy wsparcia finansowego dla rodzin wychowujących dzieci, przyznawane na podstawie spełnienia określonych warunków, takich jak urodzenie dziecka, opieka w czasie urlopu wychowawczego, samotne wychowywanie, edukacja w rodzinach wielodzietnych, kształcenie dzieci niepełnosprawnych, czy rozpoczęcie roku szkolnego.

Granice dochodu uprawniające do świadczeń rodzinnych to ustalone progi dochodowe, których nieprzekroczenie pozwala na uzyskanie prawa do wsparcia finansowego w postaci świadczeń rodzinnych, mających na celu pomoc rodzinom w trudniejszej sytuacji materialnej.

Wskaźnik określa podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne dla pracowników przebywających na urlopach wychowawczych. Podstawą jest kwota specjalnego zasiłku opiekuńczego ustalana zgodnie z przepisami o świadczeniach rodzinnych.

Opłaty za krew i jej składniki to określone stawki za pobranie, przetwarzanie, przechowywanie i dystrybucję krwi oraz jej składników, ustalane na podstawie przepisów prawa i obowiązujące w placówkach służby zdrowia.

Składka na ubezpieczenie zdrowotne przedsiębiorców to obowiązkowa opłata na rzecz Narodowego Funduszu Zdrowia, której wysokość jest ustalana na podstawie dochodu lub przychodów przedsiębiorcy, zapewniając dostęp do publicznej opieki zdrowotnej.

Składki na ubezpieczenia społeczne przedsiębiorców obejmują obowiązkowe opłaty na ubezpieczenie emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe, które przedsiębiorcy muszą odprowadzać na rzecz ZUS, zależne od minimalnej podstawy wymiaru składek.

Składka na ubezpieczenie społeczne rolników określa wysokość obowiązkowych opłat emerytalno-rentowych oraz wypadkowych, chorobowych i macierzyńskich, jakie muszą wnosić rolnicy i domownicy w zależności od wielkości gospodarstwa. Wskaźnik ten obejmuje zarówno składki miesięczne, jak i kwartalne, odzwierciedlając różne kategorie ubezpieczonych.

Wskaźnik ograniczenia podstawy wymiaru składek na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe określa maksymalną kwotę, od której mogą być naliczane składki na to ubezpieczenie, zgodnie z przepisami. Jego celem jest zabezpieczenie przed nadmiernymi obciążeniami składkowymi przy zachowaniu zasad ochrony ubezpieczeniowej.

Składki na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych są obowiązkowymi opłatami finansującymi świadczenia pracownicze oraz działania na rzecz przeciwdziałania bezrobociu.

Maksymalna kwota wpłat na indywidualne konto emerytalne (IKE) określa roczny limit oszczędności zwolnionych z podatku od zysków kapitałowych, wynoszący trzykrotność prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej. Limit ten jest corocznie ustalany i umożliwia efektywne gromadzenie środków na przyszłą emeryturę.

Ograniczenie rocznej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe stanowi limit, powyżej którego nie nalicza się tych składek w danym roku kalendarzowym. Limit ten jest równy 30-krotności prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej na dany rok.

Składka dodatkowa na pracowniczy program emerytalny to dobrowolna wpłata pracownika na rzecz jego indywidualnego konta w PPE, zwiększająca oszczędności emerytalne.