Limitujący wysokość obowiązku odszkodowawczego pracodawcy z tytułu nieuzasadnionego lub niezgodnego z prawem wypowiedzenia pracownikowi umowy o pracę art. 471 k.p. sprawia, iż roszczenie o odszkodowanie na podstawie art. 45 § 1 k.p. jest roszczeniem o zapłatę z góry określonej, zryczałtowanej sumy pieniężnej (roszczeniem o świadczenie pieniężne), nie stanowi natomiast surogatu indywidualnie oznaczonego Roszczenia wynikające z praw podmiotowych względnych, a takimi są zobowiązania wynikające ze stosunku pracy, powstają jednocześnie z powstaniem prawa podmiotowego, które jest ich źródłem i istnieją bez względu na to, czy są wymagalne. Co do zasady "odpowiednie" stosowanie art. 3581 § 3 k.c. do wynagrodzenia za pracę polega na ograniczeniu wynikającej z przepisu możliwości zmiany wysokości tylko tego wynagrodzenia, które nie zostało wypłacone w terminie. 4. Podstawą roszczenia restytucyjnego (art. 39815 § 1 k.p.c. w związku z art. 415 k.p.c.) są przepisy Kodeksu cywilnego. wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop (Dz. Sąd Najwyższy wyrokiem z dnia 2 września 2009 r., w sprawie II PK 44/09, oddalił skargę kasacyjną powoda od powyższego wyroku. istotna zmiana siły nabywczej pieniądza.
Sąd nie powinien zastępować biegłych, jeżeli chodzi o uzyskanie specjalnych wiadomości medycznych, a zatem polemizując z wnioskami biegłego w sferze wymagającej wiadomości specjalnych, bez zasięgnięcia opinii innego biegłego lub w drodze uzupełnienia stanowiska biegłych, którzy wydali odmienne orzeczenie, narusza art. 278, 286 oraz art. 233 § 1 k.p.c. wczasów w okresie zwolnienia lekarskiego z pracy z powodu choroby oraz że zachowywała się nielojalnie wobec pracodawcy i współpracowników przedłużenia nieobecności w pracy z powodu choroby, nie może zostać zakwalifikowane jako ciężkie (umyślne) naruszenie podstawowych obowiązków zapisane leki i zastrzyki, nie forsowała nadwyrężonej ręki i nogi, jak również nie forsowała się, regenerując utracone w skutek wypadku siły
UE L 368 z dnia 23 grudnia 2006 r., s. 15 ze zm., dalej: rozporządzenie Komisji 1974/2006) wskazano, iż przypadki siły wyższej lub wyjątkowych Natomiast stosownie do art. 47 ust. 2 rozporządzenia nr 1974/2006 przypadki siły wyższej lub wyjątkowych okoliczności są zgłaszane przez powodu zaistnienia okoliczności, za które dzierżawca nie ponosi odpowiedzialności.